مجلس هم‌راستا با دولتی که دغدغه فرهنگ ندارد/ کمیسیون فرهنگی چهار نفر! حرکت!

سرویس فرهنگی فردا؛ محمد مهدی شیخ صراف: فقط چهار نفر! از 290 نماینده مجلس شورای اسلامی فقط 4 نفر داوطلب عضویت در کمیسیون فرهنگی شده اند. رقابت بر سر کمیسیون های دیگر است. وکلای مردم در مجلس برای امنیت ملی و سیاست خارجی، اقتصاد، صنایع و برنامه و بودجه صف بسته اند. فرهنگ جز همین چهار نفر هواخواهی ندارد. برای اثبات مظلومیت عرصه فرهنگ همین مسئله کافی نیست؟

یحتمل برای تکمیل ظرفیت، منشی کمیسیون باید دم پله های ورودی صحن، کاّن شاگرد شوفرهای ترمینال جنوب پای رکاب اسکانیا داد بزند: کمیسیون فرهنگی 8 نفر! کمیسیون فرهنگی حرکت! شاید مسافر دیگری همراه شود.

به هرروی ترکیب کمیسیون ها که قوام یابد، تکلیف این 12 جایگاه هم مشخص می شود. نهایتا با 8 نفر دیگر که بخت از آنها رو برگردانده و نتوانسته اند در جایگاه های دیگر جایی بیابند. لابد حس آنهایی را دارند که دلشان با هواپیما و سفر خارجی بوده سر از اسکانیا در جاده های پر دست انداز فرهنگ در می آورند که از بد شانسی کولرش هم خراب است! مثل بیشتر سمت های رده بالای فرهنگی دیگر.

مثل همین وزیر فرهنگ و ارشادی که گزینه اش وزارت خارجه بود و سابقه اش در فلان سفارتخانه و وزارت کشور و به ناچار سر از جایی درآورد که حالا درآورده. مثل آن رایزن فرهنگی که یک شبه سکان سینمای کشور را بدست گرفت و... تمام آنهایی که به ناچار این جایی هستند که هستند. حکایت تکراری افتادن کار بدست کارناشناسان و مظلومیت مضاعف فرهنگ. این بار به دست کسانی که کمیسیون فرهنگی را به ناچار برگزیده اند و کار این چهار نفر را هم سخت تر می کنند! راست می گویند سمت های فرهنگی برای اهل سیاست مثل نیمکت ذخیره هاست. دوره ای برای گزار و تفرج. دوره ای برای پخش کردن پول بیت المال و عکس یادگاری گرفتن با هنرپیشه ها. دوره ای برای تشویق شدن روی سن موقع اهدای جوایز فلان جشنواره بی خاصیت، دوره ای برای ... بماند.

از این چهر ها که سه تن آنها لباس روحانیت بر تن دارند، احمد سالک سابقه ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس را دارد و نصرالله پژمانفر هم سخنگوی این کمیسیون بوده است. اگر به دسته بندی، اصولگرا-اصلاح طلب قائل باشیم (که نیستیم) از این چهار نفر، یکی به نام احمد مازنی اصلاح طلب است با سابقه حضور در بنیاد شهید. باقی چهره های شناخته شده اصولگرا هستند که در دوره نهم نیز نماینده مجلس بوده اند و دوباره مورد اعتماد مردم خود قرار گرفته اند.

حجت الاسلام احمد سالک(اصفهان)، حجت الاسلام نصرالله پژمانفر(مشهد)، دکتر جمشید جعفر پور(لارستان) و حجت الاسلام احمد مازنی(تهران) چهار شخصیتی هستند که با این انتخاب نشان داده اند «فرهنگ» برایشان از همه چیز بیشتر اولویت دارد.

آن هم درست در دوره ای که سینما، کتاب، موسیقی، تجسمی و... حال و روز خوشی ندارند. سینمای نیمه جان با نسخه های فرانسوی در حال لقاح مصنوعی است. اوضاع ممیزی کتاب هر روز بدتر از روز قبل است و خانه کتاب بخاطر ضعیف ترین عملکردها مورد انتقاد ناشران. تیراژ کتاب ها چاپ به چاپ کمتر می شود و آمار کتابفروشی ها رو به کاهش می رود. گره کنسرت های موسیقی به جای بازشدن محکمتر می شود.

در زمانه ای که صدا وسیما با میدان دادن به سالخورده های تکراری در حال رقم زدن یک بازگشت به عقب مدیریتی است. صحبت درباره صنعت اسباب بازی بومی شبیه یک شوخی تلخ به نظر می رسد. خلاء قانونی بزرگترین مشکل حوزه استراتژیک بازهای رایانه ای به شمار می رود و سبک زندگی اسلامی-ایرانی در حد صفحات روزنامه ها و سایت ها خلاصه شده است. در کنار همه اینها شورای عالی انقلاب فرهنگی هم سه سالی هست که انگار در خواب زمستانی به سر می برد.

در چنین شرایطی است که رهبر حکیم انقلاب در صحبتهای اخیر خود در دیدار بانمایندگان مجلس از «ولنگاری و بی‌اهتمامی در دستگاه‌های فرهنگی » شکوِه کرده اند و تمام امیدها به جوان ها و گروه های خود جوش است که برای انقلاب آبرو می خرند. تنها به همین واسطه هم که شده باید این چهار مرد را ستود که به دنبال چنین دغدغه مهمی هستند. تمام آن جوان ها و اهل فرهنگ و هنر باید بدانند در چهار سال آینده تنها نماینده های واقعی آنها در مجلس همین چهار نفر هستند و اگر آبی بخواهد برای فرهنگ و هنر گرم شود از آتش اینها خواهد بود. این چهار اسم را باید خوب به خاطر بسپاریم.