گلایه شوالیه آواز ایران از بی‌توجهی به شاهنامه

خبرگزاری مهر: همزمان با فرا رسیدن روز بزرگداشت فردوسی آیین نکوداشت شهرام ناظری شوالیه آواز ایران روز شنبه ۲۵ اردیبهشت ماه با حضور تعدادی از هنرمندان و مخاطبان در تالار رودکی تهران برگزار شد. شهرام ناظری در این برنامه بعد از اجرای قطعه «بیژن و منیژه» گفت: ۳۷ سال است که عاشقانه هر آنچه را که باید یک هنرمند انجام می‌داده، انجام داده‌ام. کرد بودن، روحیه‌ حماسی‌ای و آشنایی‌ام از زمان کودکی با ادبیات ایران، سبب شده تا با ادبیات پارسی به ویژه فردوسی بزرگ آشنا شوم که همچنان نیز این راه را ادامه می‌دهم. من در هیچ زمانی به اینکه کسی این فعالیت‌ها را مورد حمایت یا تشویق قرار دهد، فکر نکرده‌ام. به هر حال خانه‌ اصلی ما رادیو و تلویزیون است که من در تمام این سال‌ها هیچ‌گاه پایم را به آنجا نگذاشته‌ام و حقوقی از آنجا نگرفته‌ام اما آنها کارهای من را بدون اجازه‌ام، به هر شکلی که خواسته‌اند، پخش کردند. وی گفت: بنده طی این سال ها با تمام مشکلاتی که وجود داشت در کشور خودم ماندم، در حالی که پیشنهادات مالی و امکانات بسیاری برای زندگی در خارج از کشور برایم وجود داشته است اما ما ماندیم و سختی‌های بسیاری کشیدیم. تا چند سال پیش حتی اجرای شاهنامه هم در اینجا امکان‌پذیر نبود و دوستان از اجرای آن واهمه داشتند، حتی نامِ «شاهنامه» هم حساسیت‌زا بود. ما تنها در خارج از ایران این آثار را اجرا می‌کردیم تا اینکه بخشی‌هایی از این اجراها از طریق سایت‌ها و رسانه‌ها در داخل کشور هم شنیده شد و مسئولان متوجه‌ این ماجرا شدند که شاهنامه مربوط به شخص یا طیف خاصی نیست و درباره‌ مفاهیم مهمی در آن صحبت می شود. شوالیه آواز ایران در حین اجرای برنامه با انتقاد از کمبود بودجه برای حمایت از آثار مرتبط با شاهنامه فردوسی تصریح کرد: در این سال‌ها بودجه‌های بسیاری برای مسایل دیگر در نظر گرفته شده اما به شاهنامه و فردوسی بی‌توجهی شده است. به هر ترتیب بنده معمولا بدون هماهنگی قبلی برای موسیقی که به شدت به آن حساسیت دارم کاری را انجام نمی‌دهم اما چون در محفلی هستم که عشق به فردوسی آن را شکل داده است، چند بیتی اجرا می‌‌کنم. البته مدتی است من جرات ندارم تا کارهای جدیدی را اجرا کنم زیرا وقتی طرحی را در یک کنسرت اجرا می کنم تا بعد آن را پخته تر کنم به سرعت می بینم که چندین اثر با همان شعر و طرح منتشر می شود. موضوعی که در نسل ما به هیچ عنوان اتفاق نمی افتاد. من در همه این سالها تلاش کردم در کنار توجه به کارهای استادان موسیقی صدای کسی را هم تقلید نکنم. من کوشیدم تا با بهره گیری از از تجربیات گذشته تراوشاتِ ذهنی خودم را در آنها پیاده کنم. اهدای سردیس در حضور احمد مسجد جامعی عضو شورای اسلامی شهر تهران و ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر به شهرام ناظری بخش دیگری از آیین نکوداشت شهرام ناظری بود.