روزنامه صبح نو: رامبد جوان آدم اهل تعاملی است و دقیقاً برای همین است که در برنامه «خندوانه»اش چهرهای چون آقای محمدرضا شهیدیفر با کولهباری از تجربه در برنامهسازی تلویزیونی را به عنوان یکی از رئوس اتاق فکر خود انتخاب میکند. شهیدیفر از جمله چهرههای موفق عرصه اجرا و برنامهسازی در رسانه ملی است که همواره کوشیده برنامههایی باکیفیت و البته بیکمترین حاشیه را جلوی دوربین ببرد.طبیعی است که وقتی چنین چهرهای در کنار یک بازیگر-کارگردان کمدی قرار میگیرد از یک طرف «خندوانه» را از غلتیدن به دام هرزهنگاریهایی که متأسفانه در کمدیهای سینمایی و تلویزیونی کم ندیدهایم، میرهاند و از طرف دیگر وجه آموزشی برنامه را برآورده میسازد. به جرأت میتوان گفت «خندوانه» یکی از معدود برنامههای دهه اخیر تلویزیون ایران است که توانسته وجهی از رسانه ملی را که از آن به عنوان وجه آموزشی یاد میشود، برآورده کند و البته که این وجه چون در گیر ودار کلیشهگراییهای سالهای اخیر نیست توانسته به دل مخاطب نشسته و اثرگذاری مطلوب را هم داشته باشد. مخاطبی که با یک برنامه ارتباط میگیرد، وقتی از طریق مجری آن برنامه توصیهای درباره کاهش
تلفات انرژی یا صرفهجویی در مصرف حاملهای انرژی را میشنود یقیناً با خوشبینی به آن مینگرد. مخاطبی که میبیند کمدینی که مدام او را سرگرم میکند هرازگاهی به او کتابی برای مطالعه پیشنهاد میکند، یقیناً رفتهرفته گاردی را که نسبت به کتابخوانی دارد، باز میکند و از همین طی طریق است که فرهنگسازی صورت میگیرد.
دیدگاه تان را بنویسید