انتقادات مجری طرح «بادیگارد» به نحوه داوری
مجری طرح «بادیگارد» در اولین اکران دانشگاهی فیلم گفت: موضوع سلیقه نیست بهتر است عنوان شود درباره «بادیگارد» می‌خواستیم فرد را حذف کنیم بهانه‌ای تراشیدیم و این فیلم را حذف کردیم.
خبرگزاری فارس: افتتاحیه اکران دانشگاهی فیلم سینمایی «بادیگارد» تازه‌ترین اثر ابراهیم حاتمی‌کیا بعد از ظهر 24 بهمن ماه 1394 در سالن شهید چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران با حضور جمع کثیری از دانشجویان برگزار شد. میزان استقبال از اولین اکران دانشگاهی «بادیگارد» به حدی بود که تعدادی از دانشجویان به صورت ایستاده یا نشسته در راهروی سالن شهید چمران مراسم را دنبال کردند.
در این مراسم پرویز پرستویی بازیگر نقش اول فیلم و پژمان لشکری‌پور مجری طرح «بادیگارد» به نمایندگی از عوامل فیلم حاضر شدند و پس از پایان نمایش فیلم نیز نشست پرسش و پاسخ برگزار شد. سؤالات دانشجویان درباره حواشی پیش‌آمده مبنی بر عدم نامزدی «بادیگارد» در سه رشته اصلی بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلم در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، پژمان لشکری‌پور به تحلیل این رویداد پرداخت.
همه چیز پشت سلیقه پنهان می شود
وی درباره نحوه سؤال‌برانگیز داوری جشنواره سی و چهارم که موجبات حیرت و پرسش طیف‌های مختلفی از منتقدان، صاحب‌نظران و هنرمندان عرصه سینما و تلویزیون را فراهم کرد در جمع دانشجویان دانشگاه تهران گفت: در ابتدا از آقای پرستویی بابت مطول شدن احتمالی این بحث عذرخواهی می‌کنم اما جمع دانشجویان بهترین جایی است که می‌توان درباره این مسئله صحبت کرد. در ادامه صمیمانه به تمام برگزیدگان جشنواره فجر تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم که در مسیر آینده حرفه‌ای خود موفق باشند. سعی می‌کنم در مثال‌ها به مصادیق نپردازم و موضوع صحبت بنده به هیچ‌وجه مصداق خاصی نیست بلکه به دنبال جریان‌شناسی یک واقعه و بحث ریشه‌ای در این باره هستم. این روزها همه‌چیز پشت کلمه سلیقه و این جمله که ما چند نفر بودیم و سلیقه و اجتهادمان این بود پنهان می‌شود. از طرفی یک روش ناصواب در آستانه شکل گرفتن است تحت این عنوان که دبیر جشنواره و مدیران سینمایی کشور هیچ توصیه‌ای به داوران نداشته باشند که به نظرم این دو مسئله باید مورد بررسی قرار گیرد.
وی ادامه داد: درباره سلیقه باید بگویم اگرچه داوری تاحدی تابع سلیقه است اما نمی‌توان ضوابط دربرگیرنده داوری و هندسه حاکم بر نحوه جمع‌بندی آرا را به‌خصوص در جایی مثل جشنواره فیلم فجر نادیده گرفت. این مطلب را از منظر کسی عرض می‌کنم که هم در ادوار مختلف جشنواره جزو صاحبان آثار بوده‌ام و هم تجربه برگزاری جشنواره‌های سینمایی چه در جایگاه دبیر، مشاور و یا طراح جشنواره را داشته‌ام و ناآشنا به روند کار و نحوه برگزاری جشنواره و رابطه دبیر با داوران در یک جشنواره نیستم.
جشنواره فاقد خط مشی امتیاز مثبت نیست/ غبطه خوردن به جشنواره خارجی!/شان دبیر جشنواره در حد مدیرتدارکات پایین آمد
لشکری‌پور در ادامه افزود: متأسفم که این امر که داوران این دوره از جشنواره با مسئولین سازمان سینمایی و دبیر جشنواره هیچ‌گونه صحبتی نداشته‌اند امتیاز مثبت تلقی می‌شود و این موضوع را جزو محاسن جشنواره محسوب می‌کنند! مگر می‌شود جشنواره‌ای فاقد خط مشی باشد؟ دلیل اینکه مدام غبطه و حسرت می‌خوریم که فلان جشنواره خارجی به مدت سی سال از یک دبیر ثابت بهره برده است و یا جشنواره‌های خارجی از مدیریت باثبات برخوردارند برای چیست؟ آیا نتیجه این ثبات جز این است که ثبیت مدیریت منجر به ایجاد و تداوم خط مشی مشخص که مدنظر سازمان برگزارکننده آن جشنواره است می‌شود؟ آیا با در نظر گرفتن این فرض که دبیر جشنواره یک اتاق دربسته آرام برای داوران فراهم کرده و آنها را به حال خود گذاشته و روز آخر بازگشته، شأن دبیر جشنواره تا حد یک مدیر تدارکات پائین نمی‌آید؟ بنابراین اگر چنین اتفاقی افتاده این مسئله نه تنها یک خصیصه مثبت نیست که نقطه ضعف بزرگی است و مایه تأسف.
بدون داشتن خط مشی چه لزومی برای برگزاری جشنواره فجر است؟
مجری طرح «بادیگارد» در ادامه گفت: سازمان سینمایی حتماً باید برای جشنواره‌هایی که برگزار می‌کند خط مشی داشته باشد. من مجدد تأکید می‌کنم که درباره مصادیق و یک فیلم مشخص بحث نمی‌کنم بحث بنده جریانی است که جشنواره فجر موظف به دفاع از آن است که اگر چنین نباشد سال آینده ممکن است 7 نفر دیگر با 7 سلیقه دیگر خط مشی جشنواره را تعیین کنند و با این طرز تفکر چه لزومی به برگزاری جشنواره فجر هست؟ این‌همه هزینه و برو و بیا و فشار برای تأمین سلیقه چند نفر؟! شاهد بوده‌ایم در بعضی از جشنواره‌های مختلف بین‌المللی که در کشور ما بیشتر کن و برلین شناخته شده است ناگهان یک فیلم سیاسی علیرغم اینکه ارزش سینمایی چندانی هم ندارد -که بعضاً هم این فیلم از کشور خود ما بوده است- مطرح می‌شود، این امر به دلیل وجود همان خط مشی مشخص است و به خاطر اینکه دبیر جشنواره در جشنواره‌های بزرگ نقش بسیار مثمرثمری در هدایت جشنواره دارد و اگر در کشور ما و در بزرگترین جشنواره سینمایی ما چنین نیست حتماً باید بازنگری جدی صورت گیرد.
هیچ نظم و ضابطه و هندسه ای برای انتخاب ها وجود ندارد؟
طراح جایزه بزرگ آوینی ادامه داد: اما در مورد دیگری که به سلیقه داوران ارجاع داده شده خیلی خوشحالم که این بحث را در جمع دانشجویان فنی و مهندسی مطرح می‌کنم چرا که درباره یک امر تخصصی و مهندسی صحبت می‌کنم و تصور می‌کنم دانشجویان فنی و مهندسی که اهل حساب و کتاب هستند،می‌توانند قضاوت عادلانه‌ای نسبت به عرایض بنده داشته باشند. این سؤال به صورت جدی وجود دارد که اهدای جوایز جشنواره در تمام رشته‌ها می‌تواند تابع سلیقه باشد؟ آیا هیچ‌گونه نظم و ضابطه و هندسه‌ای بر این انتخاب‌ها حاکم نیست؟
برای حذف فرد، فیلم را حذف کردند!/ هندسه اشتباه حاکم بر داوری
لشکری‌پور ادامه داد: عزیزان من، در جشنواره سی و چهارم سه فیلم مجموعاً در 25 رشته کاندید شدند اما جالب است که مجموع این 25 مورد نامزدی سیمرغ بلورین تنها به یک جایزه آن‌هم به طور مشترک ختم می‌شود اما از قضا «بادیگارد» با 6 مورد نامزدی دریافت جایزه، برنده دو سیمرغ بلورین می‌شود آیا این شبهه ایجاد نمی‌شود که آن 25 مورد نامزدی صرفاً برای پر کردن لیست کاندیداها و حذف احتمالی برخی از افراد صورت گرفته است؟ آیا می‌شود 25 کاندیدا در هیچ رشته‌ای لایق دریافت جایزه نبوده باشند؟ پس این حجم نامزدی به چه دلیلی اتفاق افتاده است؟ آیا در مورد جایزه ویژه هیئت داوران در بخش کارگردانی منطقی است که فیلم برگزیده جزو کاندیداهای آن بخش نباشد و بعد در جواب این انتخاب پرسش‌برانگیز گفته شود که می‌خواستیم سورپرایز داشته باشیم! مگر جشنواره فجر اسباب‌بازی ماست؟ آیا منطقی است برنده بهترین فیلم جشنواره در هیچ‌کدام از رشته‌های اصلی جشنواره برنده سیمرغ نشده باشد و فقط ناگهان سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از آن خود کند؟ برای چندمین بار تأکید می‌کنم که شایستگی هیچ‌کدام از این آثار را زیر سؤال نمی‌برم و همه این فیلم‌ها برای بنده قابل احترام‌اند. بحث من هندسه اشتباه حاکم بر نحوه داوری و جمع‌بندی آراست. بنابراین بهتر است با خودمان صادق باشیم، موضوع سلیقه نیست بهتر است عنوان شود در مورد «بادیگارد» می‌خواستیم فرد را حذف کنیم و برای حذف فرد بهانه‌ای تراشیدیم و فیلم «بادیگارد» را حذف کردیم. البته الحمدلله زمانه بهترین قاضی است!
وصول درخواست برای صد اکران دانشگاهی تا 24 بهمن 1394
پژمان لشکری‌پور درباره ثبت‌نام اکران دانشگاهی و استقبال صورت گرفته از تازه ترین اثر حاتمی کیا گفت: در همین لحظه که اولین اکران دانشگاهی را پشت سر می‌گذاریم بالغ بر 100 درخواست برای اکران دانشگاهی فیلم «بادیگارد» وصول شده که این حجم استقبال خود بهترین سند برای قضاوت و فروریختن پوشش کاذب سلیقه‌گرایی است.
مستأجر نمی‌تواند صاحبخانه را از خانه‌اش بیرون کند!
لشکری‌پور در پایان درباره اظهارنظر رئیس سازمان سینمایی درباره اعتراضات سازندگان «بادیگارد» پیرامون اتفاقات پیش آمده در نحوه داوری جشنواره فجر گفت: وقتی شنیدم بالاترین مسئول سینمایی کشور در برابر اعتراضات صورت گرفته از سوی سازندگان «بادیگارد» گفته‌اند؛ «اگر جشنواره بد است چرا در جشنواره شرکت می‌کنید؟» بسیار متأسف شدم. به عنوان کسی که توفیق داشته‌ام مدتی در بخش مدیریت دولتی در بخش‌های مختلف سینما مشغول به فعالیت باشم باید خدمت ایشان عرض کنم که سینما متعلق به مدیر فعلی یا مدیر قبلی و اصولاً هیچ مدیری نیست! همه مدیران سینمایی کشور امانت‌‌دار میزی هستند که دیر یا زود باید تحویل فرد دیگری شود. سینما متعلق به مدیران نیست. سینما متعلق به آقای پرستویی است که در سال 62 از دومین جشنواره فیلم فجر جایزه گرفته و اکنون که سی و چهارمین دوره این جشنواره را پشت سر می‌گذاریم هم ایشان برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شده‌اند. این سینما متعلق به ابراهیم حاتمی‌کیاست که سه دهه است در سطح اول فیلمسازی این کشور مشغول به فعالیت است. پس بنابراین سینما و جشنواره از آن هیچ مسئول و مدیر سینمایی نیست که بگوید اگر ناراحت هستید از آن بیرون بروید. به نظرم مستأجر نمی‌تواند صاحبخانه را از خانه‌اش بیرون کند.
دیدگاه تان را بنویسید