رضا امیرخانی، در گفتگو با ایبنا گفت: شرایط موجود نوشتن را برایم سخت کرده و این روزها برخلاف گذشته، کمتر فرصت نوشتن پیدا میکنم، اما مدتی است در حال نوشتن یک رمان هستم که مشکلات توسعه نامتوازن شهر تهران موضوع اصلی آن است.
همیشه خانه مادربزرگ برای من یادآور خاطرات فراوانی بوده و در این داستان نیز سعی کردم تا از خانه مادربزرگ، کوچهها و همسایههای دور و نزدیک، یک شهر ذهنی ایجاد کنم.
وی افزود: به نظرم در توسعه شهری همیشه فضای ذهنی به فضای معماری غلبه میکند و برتر است، صحبتهایم بههیچوجه دیدگاه سیاسی ندارد و دیدگاهی مدیریتی است اما امیدوارم کسانی که توسعه یک شهر را بر عهده میگیرند، خانه مادربزرگشان در همان شهر باشد زیرا با وسواس بیشتری دست به اقدام میزنند.
امیرخانی تأکید کرد: عدهای از من انتقاد میکنند که چرا در داستانهایت شخصیتهای خانم همیشه نقشی منفعل دارند. به همین دلیل در کتاب جدید شخصیت اول داستان یک زن تهرانی است که با مشکلاتی روبهرو است و برای حل آن تلاش میکند.
دیدگاه تان را بنویسید