مهر: علی اسدی درباره کیفیت اجرای برنامه تلویزیونی که این روزها نمی توانند مخاطبان را به خود جذب کنند، بیان کرد: در تمام رسانه های مطرح دنیا برای افراد شاغل در رسانه درجه بندی کیفی وجود دارد، مثلا تصویربردارها به درجه یک، دو یا سه تقسیم می شوند ولی متاسفانه در صدا و سیما هنوز درجه بندی کیفی وجود ندارد و عمدتا مجریان و سایر عوامل بر اساس سلیقه شخصی انتخاب می شوند. وی ادامه داد: باید دانست آنتن تلویزیون جای تمرین کردن نیست. اجرا در تلویزیون های ملی و بین المللی در سراسر دنیا بالاترین مرحله برای یک مجری است اما اینجا گاهی افراد ناآزموده به هر طریق ممکن، صاحب تریبون و برنامه شده اند و دوران محک و آزمون و خطای خود را روی آنتن سپری می کنند. تقلید در عرصه مجری گری در تلویزیون این مجری سیما درباره استانداردهای لازم و رعایت آنها در اجرا اظهار کرد: با اینکه سال ها از عمر ورود رادیو و تلویزیون به کشور ما می گذرد ولی نه در متدهای آموزشی و نه در نحوه انتخاب و بکارگیری مجریان و گویندگان، استاندارد واحدی وجود ندارد. اکثر مجریان بیشتر از اینکه اجرایشان مبتنی بر آموزش، علم و یا معیارهای روز جهانی باشد بر اساس نگاه کردن به
مجریان پیشین است که برای شروع بد نیست ولی برای چندین سال اجرا ناکافی است. امروزه بسیاری از مجریان شبیه هم اجرا می کنند. جمله بندی ها و حتی صداها شبیه هم و تقلیدی است. به گونه ای که هنرجویان نیز تصور می کنند باید صداسازی کنند یا دقیقا همان جملات تکراری دیگران را بیان می کنند. کم کار ولی سربلند باشیم وی درباره فعالیت های کنونی خود در حوزه اجرا توضیح داد: بعد از اجرای سال تحویل ۱۳۹۴ در شبکه جهانی جام جم و برنامه «سینما ویژن» درباره سینمای ایران و اجرای چند برنامه دیگر، چند ماهی است که حضور در هیچ برنامه ای را نپذیرفتم زیرا احساس کردم برنامه ها از کیفیت لازم برخوردار نیستند. این انتخاب درست نقطه فکری مقابل برخی همکارانم است که می گویند اگر مجری مدام روی آنتن نباشد از یاد مردم و مدیران تلویزیون می رود و با این توجیه به هر دست آویزی چنگ می زنند، پرویز پرستویی تعبیری دارد که می گوید ارزش یک مجری یا هنرمند به تعداد کارهایی که در آنها حضور پیدا می کند، نیست بلکه به تعداد کارهایی است که رد می کند. شاید مجری با این روش کم کار باشد اما سربلند است. اسدی درباره نظارت بر اجرا در برنامه ها عنوان کرد: وجود قواعد کیفی و
نظارتی بیشتر در حد حرف است تا عمل، مولفه اول برای واگذاری برنامه ها بودجه است و متاسفانه طرح و تیم حرفه ای اهمیت چندانی ندارد. این سال ها وضعیت مالی صداوسیما به دلایلی مساعد نبوده است. در چنین شرایطی افراد تجاری ساز و سری ساز وارد کار شدند. بعضی برنامه سازان هم با گرفتن اسپانسر همزمان چند برنامه را با یک یا دو مجری عشق دوربین، بدون کیفیت و طراحی درست ارائه کردند. این سخن تنها دغدغه من نیست. خود من اخیرا اجرا در نمونه ای از این برنامه های ضعیف را رد کردم و امیدوارم مردم در طول زمان ببینند که در چه شرایطی عملکرد افراد چگونه بوده است. وی درباره فعالیت هایی که ممکن است در آینده در شبکه های تلویزیونی داشته باشد، بیان کرد: فعلا دو پیشنهاد برای شبکه های ۳ و ۵ دارم که قرار است بعد از ماه صفر روی آنتن بروند. عصر رسانه های یک سویه به سرآمده است این مجری صداوسیما در واکنش به سوالی درباره رشد سریع رسانه های مجازی و انتقال بعضی از خبرها از طریق این رسانه ها بیان کرد: پیشرفت رسانه های مجازی بد نیست چراکه نمی توان با تکنولوژی جنگید. ما نمی توانیم بخواهیم مخاطب فقط ما را تماشا کند و بگوییم هرچه ما می سازیم خوب است، عصر
رسانه های یکسویه که مخاطبانشان فقط شنونده باشند به سر آمده است. مخاطب امروز در سراسر دنیا می خواهد میل و اراده خود را در رسانه ببیند و اثرگذاری خود را نه در شعار بلکه در واقعیت لمس کند پس اگر مسئولان به هوش باشند به جای تقابل با رسانه های مجازی از آنها بهره می گیرند و به رقابت با آنها می پردازند. وی درباره چگونگی رقابت با این رسانه ها عنوان کرد: باید به جای پاک کردن صورت مساله مثل گلایه از موبایل و اینترنت به دنبال ارتقای کیفیت و جذابیت بود. گاهی برنامه سازان به جای خلاقیت و طراحی جذاب، صرف وقت و هزینه برای یک تولید یک اثر خوب، یک مجری انتخاب می کنند تا همه موارد دیگر را جبران کند و گاهی مجری روی آنتن به هر حرکت سطحی دست می زند تا جلب توجه کند. بعضی از مجریان می خواهند به هر قیمتی که شده برنامه را شاد جلوه دهند و این موجب لودگی در در اجراها و بی محتوایی برنامه ها می شود. این مجری سیما در ادامه از برنامه های دست دوم یاد کرد و گفت: آثار تکراری بدون خلاقیت برنامه های دست دوم را می سازند. تکرار برنامه ها یا سبک اجرا، با تغییر شکل ظاهر و بدون نوآوری و خلاقیت یعنی نوعی جنس دست دوم را به مخاطب عرضه کردن که
متاسفانه فراوان است. اسدی در بخش دیگری از سخنانش حضور هنرمندان در شبکه های مجازی را نوعی همراهی با مردم دانست و اظهار کرد: این حضور باید معقول و منطقی باشد بازیگر یا مجری که هفت روز هفته در مهمانی ها و دورهمی های مختلف حضور دارد و هیچ افتتاحیه و مراسمی را از قلم نمی اندازد چه زمانی می تواند برای کار و هنرش فکر و تمرکز کند. وی در پایان با اشاره به یکی از آسیب هایی که در نتیجه ضعف برنامه ها بوجود آمده است، عنوان کرد: ما در سال های اخیر شاهد هستیم که بسیاری از هنرمندان و مشاهیر دعوت برنامه سازان را برای حضور در تلویزیون نمی پذیرند و مردم دایم درباره نبود آنها در تلویزیون سوال می کنند. بعضی برای فرافکنی می گویند این هنرمندان برای حضورشان در تلویزیون خواهان مبالغ زیادی هستند درحالیکه حقیقت این است که این افراد به دلیل سطح ضعیف برنامه ها و کم اطلاعی مجریانی که قرار است با آنها گفتگو کنند در برنامه ها حاضر نمی شوند.
دیدگاه تان را بنویسید