توصیه امیرمومنان (ع) برای رسیدن به همه حاجات!

قدس آنلاین: متن ذیل بخشی از خطبه ‏هاى امیرمومنان امام علی (ع) درباره تقوا و كوشش در عمل‏ است که مرور می شود: «قطعا تقواى الهى كليد درستى، و اندوخته قيامت، و رهايى از سلطه هر سلطه‏ گر، و نجات از هر هلاكتى است، خواهنده به كمك تقوا به مرادش مى رسد، و گريزان (از جهنّم) به وسيله تقوا نجات پيدا مى‏ كند، و طالب مشتاق به آنچه كه رغبت دارد مى‏ رسد. پس عمل كنيد حالى كه عمل به جانب حق بالا مى‏ رود، و توبه سود مى‏ دهد، و دعا مستجاب مى‏ شود، و زمان زمان آرامش، و قلم كاتبان عمل در كار است، و به بندگى و طاعت بشتابيد پيش از آنكه جوانى به پيرى رسد، و بيمارى شما را از كار بيندازد، يا مرگ شما را بربايد، كه مرگ نابود كننده لذّت ها، و تيره كننده خوشي ها، و دور كننده اهداف است، ديدار كننده‏اى است نامحبوب، مبارزى است مغلوب ناشدنى، جنايتكارى است غيرقابل انتقام، دام هايش به شما در آويخته، بلاهايش به شما احاطه كرده، پيكانهايش شما را هدف قرار داده، قهرش در باره شما بزرگ، جور و زحمتش بر شما پى در پى است، و كم است كه ضربتش بر شما وارد نشود. نزديك است ابرهاى تاريكش بر شما سايه اندازد، و آتش بلاهايش زبانه كشد، و تاريكى‏ هاى شدائدش از راه برسد، و بيهوشى ‏هاى ناشى از حالت احتضار، و درد خروج روح، و تاريكى‏ هاى تو در تو، و تلخى چشيدن شربتش شما را فراگيرد. جنان است كه سرزده بر شما وارد گشته و شما را از گفتن سخن آهسته خاموش نموده، و مشاورينتان را پراكنده كرده، و آثارتان را به نابودى كشيده، و شهرهايتان را معطل و خالى گذاشته، و وارثان شما را تحريك نموده تا ارث به جا گذاشته را تقسيم كنند، گروهى از اين وارثان خويشان خاص هستند كه در وقت مردن شما سودى به حالتان ندارند، و برخى نزديكان غمگين اند كه نمى‏ توانند مانع مردن شما شوند، و ديگرى شماتت كننده ‏اى است كه از مرگ شما غصه به خود راه نمى‏ دهد. پس بر شما باد به سعى و كوشش، و توشه بر گرفتن و آماده شدن، و فراهم كردن زاد و توشه در منزلى كه زاد و توشه فراهم است. دنيا شما را نفريبد چنانكه پيشينيان شما از امت هاى گذشته و مردمان در گذشته را فريفت، آنان كه از دنيا شير فراوان دوشيدند، و دچار غفلت و فريب آن شدند، زمان را بيهوده سپرى كردند، تازه آن را كهنه نمودند، اما مساكن آنان گورستان، و اموالشان ارث ديگران شد، كسى را كه نزد آنان رود نمى‏ شناسند، و به گريه آنان كه بر آنان بگريند اهميتى نمى‏ دهند، و كسى را كه آنان را صدا بزند جواب نمى‏ دهند. از دنيا بر حذر باشيد كه به شدّت غدّار و فريبنده و مكّار است، اندك مى‏ بخشد و سخت منع مى ‏كند، جامه سلامت مى ‏پوشاند و به زور و جبر برهنه مى‏ كند، راحتش دائم نيست، رنجش را پايان نمى ‏باشد، و بلا و سختى‏اش آرام نگيرد.» برگرفته از نهج البلاغه، ترجمه انصاریان، صص 503 و 504