فردانیوز: کرمیار در نشست صمیمی و در عین حال بدیع در پاسخ به سوالی درباره فرم ادبیاتی که نامیرا با آن به ارائه مضمون خود میپردازد، اظهار داشت: من این رمان را با فرم رتالیستی نوشتهام. در گونه بیان رتالیستی یا واقع گرایانه نویسنده واقعیت تاریخ را بازآفرینی میکند به عبارت دیگر نویسنده در این سبک برداشتهای خود از یک واقعیت تاریخی را زمینه بازافرینی اثر تازهای میکند. در رمان تاریخی رتالیستی نویسنده واقعهای رارگزارش یا بازگو نمیکند بلکه به بازآفرینی آن میپردازد.
کرمیار ادامه داد: نویسنده در ادبیات داستانی به جعل واقعیت میپردازد و هدفش در واقع رسیدن به یک حقیقت است. رمان تاریخی قرار نیست دقیقا بر پایه مستندات تاریخی باشد و از سوی دیگر همه کتاب نیز تخیل نویسنده نیست و بخشی از آن مبتنی بر یک واقعه تاریخی است و تحلیل و تفسیرنویسنده از واقعیت تاریخی ارائه میکند. این نویسنده در همین زمینه گفت: بنده چگونگی واقعه کوفه را در کتاب خودم توضیح ندادم بلکه سعی در پاسخ به چرایی رویداد آن داشتم بنده علل و عواملی که در کوفه اتفاق افتاده و عاشورا را رقم زده بررسی کردم.
وی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره چرایی انتخاب این سوژه و پرداخت آن گفت: وقتی شروع به نوشتن این کتاب کردم رگههایی از کوفهگری را در جامعه دیده بودم و این موضوع در ناخوداگاه من رسوب کرده بود. بی عدالتیها و دیکتاتوری نوینی که در جامعه میدیدم برای بنده که انقلاب اسلامی و جنگ و امام راخل را دیده بودم گران تمام شده بود و هنگامی که دیالوگ عبدالله در کتاب عضدی را خواندم و این موضوعات جرقه نوشتن نامیرا را در ذهنم زد. از سوی دیگر سخنرانی سال 72 مقام معظم رهبری در مورد عوام و خواص یکی از منابع تحقیقی بنده برای نوشتن این کتاب بود که به همین علت است که بعضی از مخاطبین ناخودآگاه از آن استفاده میکنند. وی در همین زمینه درباره اینکه چرا شخصیتهای مشهور و موثر در زمینه حادثه عاشورا در داستانش کمتر از مسلم سلیمان صرد و مختار استفاده کرده ایت نیز گفت: عبدالله و عمرو که شخصیت های اصلی داستان هستند، شخصیت های معروفی نبودند و با آمدن این شخصیت ها این دونفر به حاشیه می رفتند تنها جایی سعی کردم از اینها استفاده کنم که به شخصیت های اصلی داستان کمک کند.
دیدگاه تان را بنویسید