پایگاه خبری-تحلیلی فردا؛ محمدصالح مفتاح*- خاصیت کارهایی که به آدم های رسانه ای مربوط می شود، پرسروصدا بودن آنهاست. هرچند ممکن است آنقدرها هم موضوع گسترده نباشد. همین ویژگی است که نمایشگاه مطبوعات را هرساله آنقدر به صدر اخبار نزدیک میکند که انگار واقعا اتفاق مهمی در حال روی دادن است. حالا هم نمایشگاه بیست و یکم در حال برگزاری است و اخبار زیادی از متن و حاشیه نمایشگاه به گوش می رسد. برای ما رسانهایها شاید مهم باشد که نمایشگاه مطبوعات چه وضعیتی دارد٬ اما آیا واقعا نمایشگاه مطبوعات مهم است؟
نمایشگاه مطبوعات تا دوره سیزدهم همزمان با نمایشگاه کتاب برگزار میشد و علیرغم همه مشکلات نمایشگاه مطبوعات به دلیل حضور بازدیدکنندگان نمایشگاه کتاب٬ بسیار پرشور و پر از بحث و جنجال بوده است. اما از سال ۸۶ که نمایشگاه مستقل شد با افت شدید مخاطب مواجه شد. به خصوص آنکه معلوم نیست واقعا نمایشگاه مطبوعات است یا نمایشگاه احزاب و گروه های سیاسی. آیا واقعا با نمایشگاهی از رسانهها میتوان شعارهایی از جنس «نقد منصفانه، پاسخ مسوولانه» را تحقق بخشید؟ و باید پاسخ داد که آیا مطبوعات نیاز به چنین نمایشگاهی دارند یا نه.
تصویر ظاهری نمایشگاه را چند رسانه بزرگ و عمدتا وصل به بودجه عمومی کشور تشکیل میدهند که با غرفهسازیهای چند ده میلیونی و کارهای نمایشی و پر طمطراق، جلوهای به نمایشگاه میدهند و برای رسانههای تصویری سوژه فراهم میکنند. هرچقدر رسانهها مستقلتر باشند کمتر به توان فراهم کردن این زرق و برقها را دارند و این عرصه رقابت نابرابر رسانههای دولتی و مردمی است!
یکی از فعالیت های مهم رسانه های حاضر در نمایشگاه مصاحبه با چهرههای مختلفی است که به نمایشگاه سر میزنند. و از این طریق محتوای رسانه خود ار تامین میکنند. اما چند مشکل همیشه وجود دارد؛ همه رسانهها به دلیل یکسان بودن میهمانان شبیه به هم میشوند و معمولا هرکسی که به نمایشگاه میآید به غرفههای متعدد سر میزند. گاهی بر سر دعوت و کشاندن میهمان مورد نظر به غرفه ها رفتاری نزدیک به طناب کشی اتفاق می افتد که نه در شان میهمان است و نه در شان میزبان.
در آخر رویکرد این برخی افراد و مسئولین به حضور در نمایشگاه و رسانهها است. در هر نمایشگاه میتوان فهمید که چه کسانی در انتخابات بعدی کاندیدا هستند! چرا که قاعدتا هرکس بیشتر وقت میگذارد میخواهد بیشتر دیده شود و معمولا این افراد آنقدر به همه رسانهها سر میزنند که میتوان قاطعانه گفت مطبوعات و نمایشگاه مطبوعات ابزاری برای تبلیغ آنها میشود.
نشستها و فروش کتاب و مجلات برگشتی و گرفتن اشتراک با تخفیف و ... هم حاشیههای پررنگی است که عامل حضور بسیاری از افراد در این نمایشگاه است البته در این شیوه هم برخی اوقات نمایشگاه تبدیل به محل قالب کردن مجلات تاریخ گذشته و برگشتی به مخاطبان بخت برگشته است.
این روزها بحث تحریم نمایشگاه از سوی منتقدین مطرح شده است و بسیاری از رسانههای منتقد دولت در نمایشگاه شرکت نمیکنند. اما برای کسانی که سالهای قبل نمایشگاههای مطبوعات را دیده باشند٬ انگیزههای دیگری هم برای اصحاب رسانه برای عدم شرکت متصور است. مگر نمایشگاه مطبوعات آورده جدی برای یک رسانه دارد که نیامدنش او را متضرر کند؟ گاهی باید از آنهایی که در چنین نمایشگاهی شرکت میکنند سئوال کرد که چرا شرکت میکنید؟!
*مدیر مسئول پایگاه خبری تحلیلی فردا
دیدگاه تان را بنویسید