فاتحان نوبل ادبیات در 113 سال گذشته

ایسنا: فهرست کامل نویسندگانی که در مدت 113 سال‌ برگزاری جایزه نوبل ادبیات، مفتخر به دریافت این جایزه شده‌اند، به این شرح است: 1901 - سولی پرودوم (فرانسه)؛ ‌1902- تئودور مومزن (آلمان)؛ ‌1903- بیورنسترنه بیورنسن (نروژ)؛ ‌1904- فردریک میسترال (فرانسه) و خوزه اچه‌گارای ای ایزاگیزه (اسپانیا)؛ ‌1905- هنریک سینکیه‌ویچ (لهستان)؛ ‌1906- جوسوئه کاردوچی (ایتالیا)؛ ‌1907- رودیارد کیپلینک (انگلیس)؛ ‌1908- رودولف کریستف یوکن (آلمان)؛ ‌1909- سلما لاگرلوف (سوئد)؛ ‌1910- پال هیزه (آلمان)؛ ‌1911- کنت موریس مترلینک (بلژیک)؛ ‌1912- گرهارد هاپتمان (آلمان)؛ ‌1913- رابیندرانات تاگور (هند)؛ ‌1915- رومن رولان (فرانسه)؛ ‌1916- ورنر فون‌ هایدنشتام (سوئد)؛ ‌1917- کارل آدولف گیلروپ و هنریک پونتوپیدان (دانمارک)؛ ‌1919- کارل اشپیتلر (سوییس)؛ ‌1920- کنوت هامسون (نروژ)؛ ‌1921- آناتول فرانس‌ (فرانسه)؛ ‌1922- خاسینتو بناونته (اسپانیا)؛ ‌1923- ویلیام بوتلر ییتس (ایرلند)؛ ‌1924- ولادسیلاو ریمونت (لهستان)؛ ‌1925 - جورج برنارد شاو (ایرلند)؛ ‌1926- گراتزیا دلدا (ایتالیا)؛ ‌1927- هانری برگسون (فرانسه)؛ ‌1928- زیگرید اوندست (نروژ)؛ ‌1929- توماس مان (آلمان)؛ ‌1930- سینکلر لوییس (آمریکا)؛ ‌1931- اریک آکسل کارلفلدت (آلمان)؛ ‌1932- جان گلسورتی (انگلیس)؛ ‌1933- ایوان بونین (روسیه)؛ ‌1934- لوییجی پیراندلو (ایتالیا)؛ ‌1936- یوجین اونیل (آمریکا)؛ ‌1937- روژه مارتن دوگار (فرانسه)؛ ‌1938- پرل باک (آمریکا)؛ ‌1939- فرانس امیل سیلانپا (فنلاند)؛ ‌1944- یوهانس ویلهلم ینسن (دانمارک)؛ ‌1945- گابریل میسترال (شیلی)؛ ‌1946- هرمان هسه (سوییس)؛ ‌1947- آندره ژید (فرانسه)؛ ‌1948- تی.اس الیوت (آمریکا/انگلیس)؛ ‌1949- ویلیام فاکنر (آمریکا)؛ ‌1950- برتراند راسل (انگلیس)؛ ‌1951- پار لاگرکویست (سوئد)؛ ‌1952- فرانسوا موریاک (فرانسه)؛ ‌1953- وینستون چرچیل (انگیس)؛ ‌1954- ارنست همینگوی (آمریکا)؛ ‌1955- هالدور لاکسنس (ایسلند)؛ ‌1956- خوان رامون خیمنس (اسپانیا)؛ ‌1957- آلبر کامو (فرانسه)؛ ‌1958- بوریس پاسترناک (روسیه/ جایزه را نپذیرفت)؛ ‌1959- سالواتوره کازیمودو (ایتالیا)؛ ‌1960- سن ژون پرس (فرانسه)؛ ‌1961- ایو آندریچ (یوگسلاوی)؛ ‌1962- جان اشتاین‌بک (آمریکا)؛ ‌1963- گیورگوس سفریس (یونان)؛ ‌1964- ژان پل سارتر (فرانسه/جایزه را نپذیرفت)؛ ‌1965- میخاییل شولوخوف (روسیه)؛ ‌1966- شموئل یوسف آنیون (اسراییل) و نلی زاکس (سوییس/آلمان)؛ ‌1967- میگل آنخل آستوریاس (اسپانیا)؛ ‌1968- یاسوناری کاواباتا (ژاپن)؛ ‌1969- ساموئل بکت (ایرلند)؛ ‌1970- الکساندر سولژ‌نیتسین (روسیه)؛ ‌1971- پاپلو نرودا (شیلی)؛ ‌1972- هاینریش بل (آلمان)؛ ‌1973- پاتریک وایت (استرالیا)؛ ‌1974- ایویند جانسون و هاری مارتینسون (سوئد)؛ ‌1975- یوجنیو مونتاله (ایتالیا)؛ ‌1976- سال بلو (کانادا/آمریکا)؛ ‌1977- ویسنته آله‌ایخاندره (اسپانیا)؛ ‌1978- ایساک باشویس زینگر (آمریکا/لهستان)؛ ‌1979- اودیساس الیتیس (یونان)؛ ‌1980- چسلاو میلوش (لهستان/آمریکا)؛ ‌1981- الیاس کانتی (انگلیس)؛ ‌1982- گابریل گارسیا مارکز (کلمبیا)؛ ‌1983- ویلیام گلدینگ (انگلیس)؛ ‌1984- یاروسلاو زایفرت (چکسلاواکی)؛ ‌1985- کلود سیمون (فرانسه)؛ ‌1986- اولووله سوینکا (نیجریه)؛ ‌1987- جوزف برادسکی (روسیه/آمریکا)؛ ‌1988- نجیب محفوظ (مصر)‌ ؛‌1989- کامیلو خوزه‌سلا (اسپانیا)؛ ‌1990- اکتاویو پاز (مکزیک)؛ ‌1991- نادین گوردیمر (آفریقای جنوبی)؛ ‌1992- درک والکوت (سنت لوسیا)؛ ‌1993- تونی موریسون (آمریکا)؛ ‌1994- کنزابورو اوئه (ژاپن)؛ ‌1995- شیموس هینی (ایرلند)؛ ‌1996- ویسلاوا شیمبورسکا (لهستان)؛ ‌1997- داریو فو (ایتالیا)؛ ‌1998- خوزه ساراماگو (پرتغال)؛ ‌1999-گونتر گراس (آلمان)؛ ‌2000- گائو تسینگجیان (چین/فرانسه)؛ ‌2001- ویدیادار سوراجپراساد نایپال (ترینیداد و توباگو/انگلیس)؛ ‌2002- ایمره کرتس (مجارستان)؛ ‌2003- جان مکسول کوئتزی (آفریقای جنوبی)؛ ‌2004- الفرید جلینک (اتریش)؛ ‌2005- هارولد پینتر (انگلیس)؛ ‌2006- اورهان پاموک (ترکیه)؛ 2007 - دوریس لسینگ (انگلیس)؛ 2008 - ژان ماری گوستاو لوکلزیو (فرانسه)؛ 2009- هرتا مولر (رومانیایی‌الاصل آلمانی)؛ 2010- ماریو بارگاس یوسا (پرو)؛ 2011- «توماس ترانسترومر» (سوئد). 2012- «مو یان» (چین)؛ 2013- «آلیس مونرو» (کانادا)؛ 2014- «پاتریک مودیانو» (فرانسه).