راز و رمز جلیلی در نشریه رمز عبور
شرح آنچه در انتخابات یازدهم ریاستجمهوری رفت، از این نوشتار خارج است اما سعید جلیلی بر خلاف القا و تصور تکنوکراتهای چپ و راست، نمیخواست خود را نماینده نظام معرفی کند، بلکه او میخواست نماینده یک گفتمان باشد
آخرین دقایق ثبتنام کاندیداهای انتخابات یازدهم ریاست جمهوری، در حالی که اکبر هاشمیرفسنجانی و محمود احمدینژاد با لشکری از ملازم و وابستگان در وزارت کشور در حال اجرای نمایش انتخاباتی بودند، سعید جلیلی تنها و آرام به ستاد انتخابات کشور رفت و بدون آن که سخنی بگوید برای انتخابات کاندیدا شد.
شرح آنچه در انتخابات یازدهم ریاستجمهوری رفت، از این نوشتار خارج است اما سعید جلیلی بر خلاف القا و تصور تکنوکراتهای چپ و راست، نمیخواست خود را نماینده نظام معرفی کند، بلکه او میخواست نماینده یک گفتمان باشد. گفتمانی که در میانه فریادهای گوشخراش، میخواست، را رمز پیشرفت بداند. در آن روزگار، اجماعی نانوشته اما محکم وجود داشت که دستآورد 8 ساله دولتهای نهم و دهم باید از بنیان نابود شود
. دولت نهم و دهم از نگاه دیگر حاضرین، یکسره سیاه بود و در این سیاهنمایی افراط میشد. جلیلی میخواست نماینده اصلاح وضع موجود باشد نه براندازی آن. در موضوعی مانند تشکیک در افسانه هلوکاست از راستترین تا چپترین افراد با میانگینهای متفاوت یک موضع داشتند که چرا رئیسجمهور دولت نهم و دهم این موضوع را مطرح کرده است. نه این طرح «تشکیک در هلوکاست» موضوعیت داشت بلکه نشانه بود. نشانهای بر یکی بودن فضای حاکم بر سایر کاندیداها. در لسان یکی از کاندیداهای اصولگرا «شیطان بزرگ» جایش را به «رقابت هوشمندانه با امریکا» داده بود و دیگری لاف در غربت میزد که با یک دیدار او و سارکوزی، پرونده هستهای ایران را حل میکرده اما نگذاشتند!
آنلاین بخوانید.
دیدگاه تان را بنویسید