مجری پیشکسوت:دهه شصتی‌ها حرف گوش کن بودند
الهه رضایی گفت: پدر و مادرها همه امکانات را برای فرزندان امروز فراهم کردند اما با توجه به اینکه همه چیز برای آنها فراهم است کمتر به حرف پدر و مادر گوش می‌کنند.
باشگاه خبرنگاران: الهه رضایی یکی از مجریان و گویندگان موفق تلویزیون است که بدون اغراق تمام بچه‌های دهه شصت با او خاطرات شیرینی دارند، مجری توانمندی که کودکان آن دوره را به راحتی پای تلویزیون می‌نشاند و امروز با فعالیت در مهد کودک هم چنان رابطه خود را با کودکان حفظ کرده و با دنیای شیرین کودکان روزگار می‌گذراند.
از دوران کودکی‌تان برایمان بگویید؟
در دوران کودکی عروسکی با موهای بلوند داشتم که بیشتر با آن بازی می‌کردم زمانی هم که دوره مدرسه شروع می‌شد هم‌کلاس‌هایی داشتم که با تعداد کمی از آنها از اول دبستان تا دبیرستان ارتباط دارم، بچه خیلی خجالتی، قانون‌مند و درس‌خوانی بودم از اون بچه‌های دعوایی که به خاطر شیطنت و بازیگوشی در مدرسه دچار مشکل و تنبیه می‌شوند، نبودم.
شما از 15 سالگی کارتون رو شروع کردید؟
در 15 سالگی‌ام تازه چند ماه از انقلاب گذشته بود سازمان صدا و سیما برای همکاری با نوجوانان اعلام همکاری کرده بود و این خبر را یکی از دوستانم به من گفت و تصمیم دو نفره ما بر این شد که با هم بریم تست بدیم و در جمعی که برای تست رفته بودیم من پذیرفته شدم.
با دوستتون در ارتباط هستید؟
تا دوره دبیرستان با هم بودیم بعد از آن دیگر ارتباطی با هم نداریم.
حس و حالتون در زمان اجرای برنامه؟
واقعیتش در روزهای اول متوجه چیزی نبودم نگرانی و هیجانی نداشتم، خیلی برایم عادی بود و در ماه‌های بعد که جنگ شروع شد و با توجه به حساسیت‌هایی موجود باید مطلبی را یک مرتبه در برنامه زنده اعلام می‌کردیم و با این موضوع هیجان‌هایی ایجاد می‌شد و اگر مجری تسلط کافی نداشت احتمال تپق زدن در آن بسیار بالا بود.
برنامه شما در زمان جنگ ایران و عراق پخش می‌شد، چه تاثیری برای کودکان آن زمان داشت؟
میگن خیلی خوب بوده، با توجه به اینکه بینندگان ما هم بچه بودند با بزرگ شدن در این سال‌ها آنها می‌گویند حرف‌های شما خیلی تاثیر داشت و بخشی از زندگی ما را حرف‌های شما ساخته است.
تفاوت بچه‌های دیروز و امروز؟
بچه‌های دهه 60 اعلام می‌کنند که ما خیلی حرف گوش کن بودیم البته درباره بچه‌های امروز اینو می‌تونم بگم که بخشی از رفتار آنها به خود والدین برمی‌گردد و از طرفی چون در دنیای ارتباطات هستند چیزهایی مختلفی در اطراف خود می‌بینند اما از یک نگاه دیگر پدر و مادرها زمانی که به کارهای خودشون می‌پردازند همه وسایل‌ها را برای فرزندان فراهم می‌کنند تا به کارخودشان مشغول باشند در کل برای تربیت بچه‌های گذشته حساسیت‌ها خیلی بیشتر بود.
تکنولوژی چقدر تاثیرگذار بوده است؟
تاثیر زیادی داشته است در دهه شصت تکنولوژی خیلی کم بود تلویزیون 2 شبکه بیشتر نداشت الان با برنامه‌های مختلف در سال جدید تاثیر خودش را داشته است.
از دیدن بچه‌های دیروز چه حسی دارید؟
از اینکه آنها را می‌بینم خیلی خوشحال می‌شوم ازطرفی آنها از دوران کودکی خودشان به خوبی یاد می‌کنند و میگن با وجود سختی‌هایی که ما در زمان کودکی داشتیم ولی لذت‌بخش بود و کودکان امروز با امکانات و پیشرفت‌ها که وجود دارد لذت‌هایی که ما از کودکی داشتیم را تجربه نمی‌کنند.
دلیل ماندگاری برنامه‌های شما؟
شاد بودن برنامه همچنین طولانی‌تر بودن زمان که دیده شدیم و اینکه حرف‌های خود آنها را به خودشون انتقال می‌دادیم و حرف‌های ما را بچه‌ها لمس می‌کردند.
ویژگی یک مجری؟
به نظرم یک مجری باید دلنشین باشد تا بچه‌ها حرف‌های او را بپذیرند.
شما نوستالژی بچه‌های دیروز هستید آیا مجریان الان نوستالژی کودکان امروز می‌َشوند؟
بستگی به نوع کلام، ارتباط، اجرا، گویش و رفتاری که یک مجری از خود نشان می‌دهد و کودکان چقدر با این مجریان ارتباط برقرار کردند، دارد. اینکه به نوستالژی آنها تبدیل می‌شود را نمی‌دانم.
نظرتون درباره برنامه «بچه‌های دیروز»؟
برنامه «بچه‌های دیروز» پیشنهاد مدیر شبکه بود که حس نوستالژی کسی که برنامه را می‌دید قلقک می‌داد و خود من هم زمان اجرای این برنامه حس خوبی داشتم، همه ما زمانی که به عقب برمی‌گردیم از دغدغه‌های فعلی دور می‌شویم و از دیدن آن زمان لذت می‌بریم.
اتفاق خوب و بد در زندگی شما؟
بیشتر زمان کار کردن من اتفاق خوبی بوده است سعی کرده‌ام به اتفاقات خوب فکر کنم و به بدی‌ها توجه نمی‌کنم.
اهل سفر هستید؟
به خاطر مشغله کاری کمتر سفر می‌روم.
آشپز خوبی هستید؟
میگن بد نیست.
نوستالژی شما؟
نوستالژی من دوران کودکی‌ام است همچنین در جاده هراز یک منطقه‌ای وجود دارد که در کودکی به آنجا می‌رفتم که خیلی دوستش دارم و گاهی با آنها سر می‌زنم و هر وقت به آرامش نیاز داشته باشم چشم‌هایم را می‌بندم و آنجا را برای خود تصور می‌کنم.
خصلت بارز شما از نگاه اطرافیان؟
مهربون، نگاه مثبت و صداقت.
چقدر مطالعه می‌کنید؟
علی‌رغم علاقه داشتن به مطالعه، زمان کمی را به آن اختصاص می‌دهم.
اهل موسیقی هستید؟
بله، صدای علیرضا قربانی.
دوست دارید در سینما کاری داشته باشید یا پیشنهادی در این زمینه داشتید؟
تا به حال به طور جدی به آن فکر نکردم، در زمان گذشته پیشنهاداتی داشتم که من قبول نکردم.
مشغول اداره مهد کودک هستید؟
با توجه به اینکه تحصیلاتم مرتبط با مهد کودک و تلفیقی از روانشناسی و علوم تربیتی است و تربیت بچه‌ها از سن پیش از دبستان صورت می‌گیرد و علاقمندی به بچه‌ها باعث شد به این سمت سوق پیدا کنم.
حرف پایانی؟
امیدوارم حال همه خوب باشد و همه سعی کنند از زندگی خود لذت ببرند، کارهای مفید انجام دهند و از همه مهمتر برای بچه‌ها طوری وقت بگذاریم که در آینده پشیمان نشویم.
دیدگاه تان را بنویسید