چرا این همه پول، برای ساخت یک فیلم؟

کد خبر: 447110

«محمد رسول الله» یکی از اثرهای هنری تاثیرگذار بر عوامل هویتی و رفتاری جوامع اسلامی است، زیرا زندگی پیامبر(ص) برای همه مهم است. و پرداخت این اثر هنری می تواند اثر مثبتی بر مخاطب فیلم، چه مخاطب ایرانی و چه غیر ایرانی گذاشته و از بار اسلام هراسی در دنیا که مولود نا مبارک لابی های صهیونیستی و امریکایی است بکاهد.

تریبون: با اکران فیلم «محمدرسول الله» به کارگردانی مجید مجیدی، در میان جامعه هنری صدایی بلند شده است که چرا باید دولت برای این فیلم فاخر هزینه و حمایتهای معنوی گزافی صرف کند، در حالی که دولت برای فیلم های مستقل و کارگردانان جوان بدین صورت عمل نمی کند. در بحث اقتصادی در حوزه هنر و فرهنگ و بخصوص سینما همیشه دو دسته گروه مطرح هستند. گروهی که معتقدند دولت در بخش سینما نباید از فیلمی حمایت بکند و اگر حمایتی است، باید بصورت عادلانه و بدون تبعیض باشد. در مقابل عده ای معتقدند حکومت برای بعضی از فیلم ها باید حمایت مادی و معنوی خاصی را در نظر بگیرد. استدلال این دسته از افراد این است که بعضی از فیلم ها بدلیل مخارج سنگین ساخت و پخش آن، بخش خصوصی توانایی سرمایه گذاری در آنها را ندارد و برای همین دولت باید وارد شود همچون فیلمهای مختارنامه، استرداد، دوئل، امام علی، در چشم باد، روز رستاخیر و محمدرسول الله. اما دلیل اصلی حمایت دولت از فیلم های فاخر چیست؟ هویت در فرهنگ لغت به معنای نشان دادن حقیقت و ذات امری است. در یک اجتماع انسانی نیز حقیقت و ذات آن جامعه براساس زمینه اجتماعی و فرهنگی و وضع موجود قابل رویت و شناسایی است. در جامعه، عوامل هویت ساز را می توان دین، عرف و رفتارهای اجتماعی معرفی کرد. هرجامعه ای برای همسان سازی عوامل هویت خود نیاز به ابزاری همچون هنر، علم و فرهنگ دارد. در عالم هنر و رسانه، سینما یکی از مهمترین ابزارهای هویتی است. که این هویت سازی را می‌توان در هویت فرهنگی و اجتماعی و امثالهم مشاهده و بررسی کرد. حال این هویت بخشی در سینما را باید در دو بعد خلاصه کرد. نخست هویت ملی و سپس به هویت جهت گیری سیاسی و اجتماعی. پرسش اساسی این است که سینما به چه صورت می تواند این دو کارکرد را باهم و بصورت موازی ارائه دهد؟ سینمای ایران از بدو تاسیس و بخصوص بعد از انقلاب اسلامی بر همین دو کارکرد شکل گرفته است. در نظریه شکل گیری ملت، آن جامعه با آرمان و اهدافی همسو با یکدیگر ساخته می شود. و این آرمان مشترک، با نظرات متفاوت اما اهدافی مشترک، ملت را شکل می دهد زیرا در جامعه وقتی اهداف مشترک باشد منافع مشترکی را می سازد؛ که در علوم سیاسی به آن منافع ملی می گویند. در کل می توان گفت ملتها حاصل ایده ها و خاطرات و اهداف مشترک هستند. با این تفاسیر سینما یکی از ابزار ساختن هویت ملی در جامعه است. بنابراین می توان گفت سینما با بازنمایی خاطرات و آرمانهای دینی، ملی و سیاسی پر افتخار جامعه در تشکیل هویت ملی گام مهمی را بر می دارد. برا این اساس سینما برای ساختن هویت یک جامعه باید بر عقبه فرهنگی جامعه تکیه کند. ریشه‌های فرهنگی جامعه ایرانی را می توان در تاریخ دینی و اسلامی همچون زندگی پیامبران الهی، صدر اسلام، زندگی پیامبر اکرم، ائمه اطهار(ع)، وقایع مهم تاریخ ساز همچون عاشورا، اتفاقات سیاسی همچون زمان مشروطه، کودتای 28 مرداد، انقلاب اسلامی و وقایع جنگ و اتفاقات دوران انقلاب اسلامی و عناصر فرهنگی همچون زندگی شعرا، پزشکان و فلاسفه، مشاهده کرد. حال سینما باید ابزاری برای هویت سازی ملی و فرهنگی و دینی یک جامعه باشد. سینمای ملی باید چنین مفاهیمی را تبیین کند. اما متاسفانه بدلیل اینکه سیاستگذاران فرهنگی بدرستی این مفهوم هویتی ملی و دینی را تبیین نکرده اند، همیشه مورد مناقشه منتقدین و اهالی هنر و سینما بوده است. یکی از مباحثی که همواره در سینمای ایران مطرح می شود، انگ دولتی بودن در این سینما است که همیشه از طرف افرادی همچون گروهی از شبه روشنفکران این برچسب زده می شود. آنها با نقدهای سوگیرانه خود معتقد هستند که سینمای دولتی و سفارشی باعث نابودسازی هنر می شود. حال باید از این دوستان پرسید وظیفه هنر چیست؟ هنر با بازنمایی وضع موجود جامعه آیا نباید عوامل هویتی آن جامعه را بازنمایی کند؟ آیا سینمای مستقل و روشنفکری ایران در سابقه خود ساخت فیلم های هویتی همچون دینی و وقایع سیاسی و تاریخی را دارد؟ فیلم محمد رسول الله از فیلم های فاخر سینمای ایران است که با حمایت دولتی، ساخته و پخش شده است. این فیلم بدلیل بازسازی وقایع زندگی پیامبراکرم و با هدف تاثیرگذاری جهانی و مقابله با چهره خشونت طلبانه گروه های تکفیری و سلفی همچون داعش و بازنمایی چهره رحمانی از پیامر بزرگ اسلام ساخته شده است. این فیلم با این وسعت دید، نیاز به حمایت بالای لجستیکی و معنوی دولتی دارد. زیرا درباره پیامبر اسلام بعد فیلم الرساله مصطفی عقاد دومین اثری است که در جهان اسلام درباره زندگی پیامبر ساخته شده است. در سینماهای مطرح جهانی نیز همیشه اینگونه بوده است که فیلم هایی که مخاطب جهانی دارند یا به دنبال اثرگذاری جهانی هستند، همواره با حمایت های بخش دولتی همراه بوده اند که علت اصلی آن ناتوانی بخش خصوصی در حمایت از چنین پروژه ای عظیمی است. «محمد رسول الله» یکی از اثرهای هنری تاثیرگذار بر عوامل هویتی و رفتاری جوامع اسلامی است، زیرا زندگی پیامبر(ص) برای همه مهم است. و پرداخت این اثر هنری می تواند اثر مثبتی بر مخاطب فیلم، چه مخاطب ایرانی و چه غیر ایرانی گذاشته و از بار اسلام هراسی در دنیا که مولود نا مبارک لابی های صهیونیستی و امریکایی است بکاهد. برای همین باید برای این نوع فیلم های با موضوع فاخر هزینه کافی صرف نمود. فیلم قرار است بار زدودن اسلام هراسی را در جهان به دوش بکشد، چنین فیلمی یقینا باید استانداردهای اولیه فیلمسازی را در حد اعلا داشته و بسیار خوش ساخت باشد، همه این لازمه ها نیازمند حمایت سنگین است که یقینا از عهده یک موسسه خصوصی فیلم سازی بر نمی آید. دراین میان نباید از منتقدین ناآگاه هراسید و می بایست بصورت جدی و با برنامه به ساخت فیلم های هویت ساز پرداخت. هویتی که اگر در ایران و جهان اسلام مدام تعریف و بازگو نشود شاید به نوعی بحران هویتی را در آینده سبب شود. منبع: دو هفته نامه با مردم همدان
۰

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندیها

تازه های سایت