واسطه ازدواج استاد شهریار که بود؟

نوبهار درباره شهریار و نظرات پیرامون او اظهار داشت: شهریار شاعری است که به نظر اکثر مشاهیر ادب به عنوان پدر شعر رئالیسم ایران مقبول است، شعرهایش تصویر و تابلوهای زنده و جاندار احساس یک عاشق شیفته و واله در جان و دل و احساس می‌نشیند. من شعر را با شهریار شناختم شعر او غنی و پربار ساده و صمیمی است.

این دوست و شاگرد قدیمی استاد شهریار که خود اهل قلم است و شعر می‌سراید و خود لای کتاب‌هایش گم شده می‌گوید نوجوانی بودم که توسط عمویم با شهریار آشنا شدم تصریح کرد: شهریار با تمام خانواده ما و پدر و عموهایم معاشرت داشت، حتی در یک مقطع زمانی حد فاصل ما یک خانه بود. آن روزها شهریار عظمتی نداشت شاعری شیدا گم شده در هیاهوی اجتماع. غریبانه و منزوی خلوتش را می‌شکستند و گاهی حرمتش را.

این شاعر تاکید کرد: من دو دائی داشتم در روستای نصیرآباد قره‌داغ، اسم یکی حیدر و دیگری میرزا محمد بود، در چاپ اول «حیدر بابا» که آوای شیدائی هر ترک آذربایجانی و ترنم تصویر زندگی روستائی بود تصور کردم حیدر دائی من و باغچه میرزا محمد و زردآلوهایش به تصویر کشیده شده و این محدوده ذهن نوجوانی ام بود و عشق من به شهریار، شهریار بعد از مهاجرت به تبریز در خیابان تربیت- طالقانی و مقصودیه منزل داشت با عموهایم و پدر معاشر بود، من خدمتش می‌کردم، گاهی به استکان چائی‌اش خیره می‌شدم که به آب داغ چای خشک می‌ریخت و بهم می‌زد. شهریار شخصیت متواضع بود به کسی امر و نهی نمی‌کرد جزو شعرای مغرور و سرکش نبود اما در همان دوران بعضی شعرای بدخلق و مغرور هم زندگی می‌کردند.

نوبهار به ازدواج شهریار هم اشاره کرد و به سال‌های دور پرداخت در حال حاضر تنها بازمانده کهن خانواده همسر شهریار خواهر زن اوست که در خانه سالمندان قزوین زندگی می‌کند زنی با شخصیت و فهمیده که شخصاً به خانه سالمندان رفته تا مزاحمت خانواده را فراهم نکند. او واسطه ازدواج عزیزه و محمد حسین شهریار شد داستان ازدواج ساده‌‌ای دارند.

نوبهار اضافه کرد: شهریار تصویرگر زندگی روستائی و صفا و همدلی دورانی بود که همدلی و محبت بر دل‌ها جاری بود و تشابه روال زندگی درد مشترک و حس انسانی مشترک در همه ایجاد کره بود من فاصله سنی زیادی داشتم اما به لحاظ اینکه پدربزرگ‌های من سردار عشایر و امیر ارشد حاکم منطقه بودند، خیلی با احترام با خانواده ما رفتار می کرد.

وی درباره خبر درگذشت شهریار هم گفت: در هنگام فوت استاد هم من در مأموریت زاهدان بودم در هفته بعد به تبریز آمدم. از سال 1332 همراه شهریار بودم، سال 60 به تهران آمدم بر این اساس ارتباطمان کمتر شد، اما وقتی شهریار درگذشت در تهران نبودم و نتوانستم به بیمارستان بروم. «سیما» عروس شهریار در همان بیمارستان پرستار بود، او از وزارت بهداری ماموریت داشت تا در طبقه چهارم بیمارستان مهر از شهریار مراقبت کند، در طی این مدت هم در کنار شهریار بود.

نوبهار خاطرنشان کرد: روزی که شهریار درگذشت بنده در زاهدان ماموریت بودم، نه به تبریز توانستم بروم و نه تهران، یادم هست فرودگاه ها شلوغ شد و...بنده از طریق بیمارستان از درگذشت شهریار مطلع شدم.

شهریار شاعری شیدا و عاشق بود بهترین غزل‌های عاشقانه را سروده تنها شاعری است که به عشق بها داده و حرمت و قداست عشق را معنی کرده چراغ راه خیلی‌ها بوده است.

وی به مقبره شهریار اشاره کرد: که اصولا مقبره‌الشعرا بخاطر شهریار ساخته شد و شعرا بسیاری نیز اکنون در آنجا مدفونند متأسفانه در اثر ساخت و سازهای غیر فنی قسمتی تخریب گردیده و جدل بین شهرداری و میراث فرهنگی ادامه دارد.

وکیل تام و الاختیار خانواده بهجت تبریزی درباره نامگذاری روز 27 شهریور روز شعر و ادب فارسی هم بیان کرد: این روز با پیشنهاد آقای شعر دوست کلید خورد، اما این پیشنهاد مخالفان زیادی هم داشت ولی در نهایت این نام‌گذاری تصویب شد.

وی در مورد بنیاد علمی پژوهش شهریار هم توضیح داد. متأسفانه در جامعه ادبی، شهریار شناسی دکانی شده که بسیاری افراد باز کرده‌اند و به نام شهریار و یاران شهریار پایان‌‌نامه‌های دانشجویان را با هزینه‌های گزاف منتشر می‌کنند که اساساً سوءاستفاده ادبی و کار غلطی است. فعلاً‌ بنده دبیر بنیاد هستم و قرار است طی چند روز آینده این مسئولیت و کلیه امور آن را ثبتی به آقای شعر دوست محول کنم. بنیاد باید به روشنگری و چاپ کتاب‌های واقعی و غیر تعریف شده بپردازد و به بقیه شعرائی که داریم و کم نیستند بپردازد.

نوبهار به هزینه‌های گزاف که به مناسبت روز شهریار سال گذشته پرداخت شد اشاره کرد و با انتقاد از آن گفت: نامه هم نوشتیم صورتحساب همایش با این عظمت اعلام شود اما هنوز جواب داده نشده و انتقاد وارد است. امسال در تبریز حوزه هنری برگزاری کننده مراسم است. البته من به حسن ظن و فعالیت‌ شهرداری تبریز باور دارم اما عوامل اجرائی ندارند.

در مورد وضعیت موزه‌های شهرداری نوبهار اظهار داشت: با تمام مکاتبه و تذکرات عملی انجام نگرفته. خانه‌ (علی موسیو) پایگاه مشروطیت پارسال خراب شده بود که وسیله چند بنا و معمار تعمیر شد، امسال هم خراب شد و مدتی موزه تعطیل بود، باز هم وسیله چند بنا و معمار در حال تعمیر است، نمی‌دانم اینها چرا از کارشناسان میراث فرهنگی استفاده نمی‌کنند، اشتباه را با اشتباه جبران می‌کنند.

وی با اشاره به انتقاد هادی بهجت تبریزی فرزند شهریار از وضعیت موزه‌ها اظهار داشت: هادی در چندین فقره‌نامه مکتوب از وضعیت موزه‌‌ها شاکی است و از رفتار مسئولین موزه‌ها ناراحت است _حالا اگر در اثر فشار اداری که حقوق بگیر شهرداری است حرف‌هائی دیگر شده اسناد نامه‌های او در این باره موجود است_ انشا‌ء الله مسئولان امر احساس مسئولیت و تعهد و انجام وظیفه را با فعالیت و وجدان کار نمایان سازند.