شما نظر دهید/ چرا به اطرافیانمان اعتماد نمی کنیم و از اعتماد کردن به آنها می ترسیم؟

بعضی از والدین اتفاقات بدی که برای خودشان اتفاق افتاده است را به عنوان سرمشق زندگی برای فرزندشان تعریف می کنند و از همان دوران کودکی ذهن بچه ها را با افکار منفی در مورد اعتماد نکردن به دیگران پر می کنند. آنها فکر می کنند که این اتفاقات بدی را که تجربه کرده اند برای تمام مردم خواهد افتاد. همین تفکر موجب می شود که بچه ها با مشکل عدم اعتماد به اطرافیان شان بزرگ شوند. در این میان هستند کسانی که خوش بینانه به اطرافشان نگاه می کنند بنابراین راه اعتماد کردن به دیگران را در پیش می گیرند اما ممکن است این افراد در این مسیر اتفاقات تلخی را تجربه کنند. مثلا در ازای اعتمادی که به طرف مقابل خود کرده اند، خیانت ببینند! در این لحظه است که احساسات این فرد جریحه دار شده و همین جریان، اعتماد کردن به سایر آدم ها را برایش سخت می کند. متاسفانه باید گفت کسانی هستند که به دلیل عدم اعتماد به اطرافیان هنوز موفق به انتخاب شریک زندگی نشده اند و نتوانسته اند ازدواج کنند. اما سوال اینجاست، که چرا تا این حد به یکدیگر سخت اعتماد می کنیم؟ چطور می شود که دیدگاهمان نسبت به اطرافیان منفی شده و نمی توانیم خوش بین باشیم؟ نظر شما مخاطبان فردا در این خصوص چیست؟ شما به اطرافیانتان راحت اعتماد می کنید؟ یا اینکه راه عدم اعتماد را در پیش گرفته اید؟ تا به حال از اعتماد کردن به دیگران، لطمه خورده اید؟ به نظر شما خوش بین بودن به همه و اعتماد کردن به هر کسی کار خوبی است؟ نظرات خود را بدون توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی برای مار ارسال کنید. بدیهی است فردا از انتشار نظرات توهین آمیز معذور است.