ظهور عشق در حریم عاشورا

سرویس فرهنگی «فردا» - خلق ظرفیت از نشانه‌های پویایی یک مکتب است و اگر مکتبی از چنین ویژگی بی‌بهره باشد نمی‌تواند به تداوم خود امیدوار باشد. ظرفیت سازی البته حوزه های مختلفی را می تواند دربر گیرد؛ از حوزه های انسانی یعنی پرورش انسان هایی برای انجام کارهای بزرگ گرفته تا حوزه های علم و دانش، حماسه و شور، معنویت و سیر الی الله، نشاط و بهجت انقلابی و پیش برنده، فرهنگ و... مکتب الهام بخش اسلام ناب نیز در اعلا درجه ممکن از چنین ویژگی برخوردار است و اربعین یکی از این مناسبت های ظرفیت ساز اسلام ناب و مکتب علوی است. ظرفیت ساز برای جبهه حق و ضد ظلم و ظرفیت سوز برای جبهه باطل و ظالم. در فرهنگ تشیع، برگزاری مناسک اربعین جز برای حسین بن علی(ع) برای هیچیکدام از معصومین علیهم السلام پیش بینی نشده و رمز آن به عظمت واقعه عاشورا از سویی و رفتار شگفتی ساز کاروان اسرا از سوی دیگر برمی گردد. عاشورا آن قدر ظرفیت داشت و دارد تا در یک روز و یک دهه خلاصه نشود و اربعین اش نیز بتواند غوغا به پا کند و بیداری بیافریند. درباره اربعین این روزها زیاد گفته ایم و شنیده ایم، اما نگاهی به بزرگ ترین اجتماع بشری ما را وامی دارد باز هم در باره آن بیشتر تأمل کنیم و بیشتر بیندیشیم. اجتماعی که انسان هایی را از سطوح مختلف اجتماعی، از نخبگان و صاحب منصبان و تجار گرفته تا انسان های (ظاهرا) معمولی و از زن و مرد گرفته تا پیرمردان و پیرزنان و جوانان و کودکان، از پنج قاره جهان و به رغم تهدیدات تروریستی تکفیری های جاهل و کمبود امکانات به این نقطه می کشاند تا فقط ولو به توقفی کوتاه عرض ارادتی کنند و بازگردند. مشابه چنین نمونه ای را کجا می شود دید و تکرار کرد؟ آیا هیچ انگیزه غیرالهی و هیچ آرمان مادی از چنین ظرفیتی برخوردار است؟ قطعا نه، پس اربعین خود به تنهایی می تواند دلیل و حجت مسلمانی ما باشد، چرا که حسین(ع) حجت مسلمانی ماست. اگر رسانه های خبری دنیا که گاهی سخیف ترین موضوعات را به خبر تبدیل و به دنیا مخابره می کنند در برابر اربعین با همه ارزش های خبری اش سانسور یا شبه آن را اختیار کرده اند باید پی برد که اربعین برای آنها چقدر نگران کننده است و تا چه حد بیم دارند از اطلاع افکار عمومی دنیا از این رویداد؛ و این ترس و دلواپسی از ظرفیت سازی این رویداد است و همان قدر که دشمنان اسلام و انسانیت از انعکاس اخباری اینچنین واهمه دارند و خوف، ما باید برای انتشار آن همت کنیم. اسلام ناب، عاشورا و اربعین ظرفیت ساز است؛ حماسه خلق می کند، شور و عشق می آفریند و عقلانیت و شعور را ارتقا می بخشد، چرا که عقل و عشق در حریم عاشورا ممزوج و به هم آمیخته اند و این دانسته نشود مگر به معرفت و حکمت الهی. حرکت و قیام حسین بن علی(ع) و بخشیدن خون جگرش اساسا برای رهایی انسان از جهالت بود (بَذَلَ مُهجَتَهُ فِیک لِیسْتَنْقِذَ عِبادَک مِنَ الجَهالَهِ) مگر می شود با رفتار غیرعقلانی انسان را از جهالت رهانید! و حرکت و قیام حسین بن علی(ع) سراسر شور بود و عشق؛ عشقی که در این جمله تاریخی و تکان دهنده زینب کبری(س) آن هم در اسارت و در بارگاه ظلم نهفته است که: ما رَأَیتُ الّا جَمیلاً! آری، عقل و عشق در حریم عاشورا، دو روی یک سکه اند؛ عقلی که عشق می آفریند و حماسه و شور خلق می کند و عشقی که آگاهی بخش است. و اربعین فرصت دوباره است برای مرور و شناخت این حریم. منبع: جام جم