جنجال تصاویر دلخراش مجله «تایم»/(18+)

ایسنا: در ساعات پایانی پنج‌شنبه گذشته بود که دشت گل‌های آفتابگردان در یکی از روستاهای شرقی اوکراین به صحنه تراژیک سقوط یک هواپیمای مالزیایی مبدل شد که توسط یک موشک زمین به هوا هدف قرار گرفت و بیش از 295 نفر جان خود را از دست دادند.

پس از وقوع این حادثه فجیع، «جروم سسینی»، عکاس کهنه‌کار فرانسوی اولین فرد رسانه‌ای بود که در صحنه حادثه حاضر شد و اولین تصاویر دلخراش را ثبت کرد. او مشغول کار در یکی از روستاهای نزدیک محل حادثه بود که پس از شنیدن صدای مهیب و تماس یکی از خبرنگاران محلی، خود را به سرعت به آنجا رساند.

«سسینی» که عکاس جنگ است و سابقه کار در عراق و سومالی را دارد، درباره مواجه با صحنه سقوط هواپیمای مالزیایی گفت: هرگز آمادگی درک آنچه می‌دیدم را نداشتم.

وی در توضیح گفت: ابتدا گمان کردم یک هواپیمای جنگی دچار حادثه شده، اما وقتی به منطقه نزدیک شدم دریافتم یک هواپیمای مسافربری سقوط کرده است و با توجه به این که افراد کمی در محل حضور داشتند، به سرعت مشغول تهیه عکس از این رویداد دلخراش شدم.

«سسینی»‌ درباره عمق فاجعه گفت: بسیار ترسناک بود و غیرواقعی به نظر می‌رسید؛ اجساد در میان دشت پراکنده شده بودند، در حالیکه برخی هنوز به صندلی‌شان چسبیده و برخی دیگر متلاشی شده بودند.

وی در ادامه گفت: به جسدی برخوردم که از سقف یک ساختمان به داخل خانه پرتاب و داخل اتاق خواب شده بود. یک کابوس واقعی!

اما در اختیار گذاشتن عکس‌های دلخراش از این سانحه هوایی در اختیار نشریه تایم و انتشار آن‌ها با بازخوردهای منفی همراه شد و بسیاری این اقدام رسانه آمریکایی را غیرانسانی و خلاف وجدان رسانه‌ای دانسته‌اند.

یکی از مخاطبان این عکس‌های وحشتناک در اظهارنظری گفت: از تصمیم "تایم" برای انتشار این عکس‌ها شوکه و منزجر شدم، چراکه این نه یک عکاسی خبری، که یک چشم‌چرانی غیرمسوولانه است. نمی‌دانم اگر تصویر یکی از بستگان من در این میان بود و در یک نشریه بین‌المللی چاپ می‌شد چه احساسی پیدا می‌کردم.

وی افزود: از این پس مجله تایم را نمی‌خوانم. مجله تایم معمولا با خطوط قرمز آشناست، گمام می‌کنم در روز حادثه و زمان ارسال این عکس‌ها کسی غیر از سردبیران این مجله مجوز انتشار این عکس‌ها را صادر کرده‌ است. امیدواریم تایم سیاست‌های خبری خود را بازبینی کند.

اما یکی دیگر از خوانندگان این مجله با تایید این گزارش تصویری، در اظهارنظری موافق آورده است: این عکس‌ها همچون تازیانه‌ای به صورت مخاطب نیست، چرا که هرکس با اختیار می‌توانست بر روی آن‌ها کلیک کند و آن‌ها را تماشا کند. این عکس توسط یک عکاس کهنه‌کار جنگی ثبت شده که داستان پایان زندگی برخی افراد را بازگو می‌کند. هیچ یک از این قربانیان قابل شناسایی نیستند. این عکس‌ها باید به اشتراک گذاشته شوند تا همگان به عمق این تراژدی پی ببرند.