سرویس فرهنگی « فردا »: سلام به دوستان و برگزار کنندگان جشن خانه سينما. همانگونه که مي دانند، سينماي ايران در عرضه جهاني چه پيش از انقلاب و بويژه بعد از انقلاب موفقيت هاي شاياني به دست آورده است که حضور زنان فيلمساز ايران هم جاي بسيار مهمي دارد. سينماي کشورمان جدا از تصاحب مهمترين جايزه هاي جشنواره هاي بزرگ وغيره، مثل - نخل طلا، شير طلا، خرس طلا، صدف طلا ، دوربين طلا، اسکار بهترين فيلم خارجي و صدها جايزه ديگر، توليدات اش توانسته بر پرده سينماهاي بسياري از کشورهاي جهان اکران شود و تحسين تماشاگران عادي سينما را هم جلب کند؛ افزون بر اين منتقدين سراسر جهان نيز به ستايش اين سينما پرداخته اند. چيزي که درکشورهاي مهم فيلمسازي کمتر ديده مي شود، حضور کارگردانان زن در اين کشورهاست! در يک نگاه اجمالي مي توان مشاهده کرد که ايران نسبت به بسياري از کشورها- به غير از فرانسه- بيشترين تعداد فيلمساز زن را دارد که اين نکات مهم در صنعت فيلمسازي ست. يادمان هست که براي نخستين بار فروغ فرخزاد با فيلم فراموش نشدني اش «خانه سياه است» در سال 1963 جايزه بزرگ جشنواره جهاني اوبرهازون را به دست آورد و سينماگراني چون برناردو برتولوچي و
کريس مارکر و ... به ستايش اين فيلم پرداختند؛ بعد از فروغ فرخزاد اين مروا نبيلي ديگر فيلمساز زن ايراني بود که قبل از انقلاب با فيلم «خاک بکر» در جشنواره هاي جهاني درخشيد. اما طي سي و چند سال و پس ازانقلاب است که کارگردانان زن در ايران بسيار رشد کرده اند و در عرصه داخلي و خارجي هم بسيار موفق بوده اند. به نظر مي آيد در دوره هاي مختلف هيچگاه به درستي از اين بانوان هنرمند تقدير نشده است، از خانم هائي چون رخشان بني اعتماد، تهمينه ميلاني، پوران درخشنده، نيکي کريمي، پريسا بخت آور، و ده ها کارگردان خوب ديگر کشورمان؛ اگر دوستان و مسئولان جشن خانه سينما موافق باشند، پيشنهاد مي کنم در شانزدهمين دوره جشن بزرگ سينماي ايران که پس از فترتي سه ساله برگزار مي شود يک جايزه افتخاري و ويژه به «مجموعه کارگردانان زن سينماي ايران» با حضور همگي اين بانوان ارجمند روي صحنه به آنان اهدا شود. منبع: بانی فیلم
دیدگاه تان را بنویسید