گرم و پرشور به استقبال بهار می‌رویم

سرویس فرهنگی « فردا »:‌ یکتا ناصر از بازیگران خوب سینما و تلویزیون است که امسال تجربه بازی در صحنه تئاتر را هم داشت و در «دختر یانکی» روی صحنه رفت. در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در فیلم «زندگی جای دیگری است» هم خوش درخشید. با او درباره فعالیت‌های هنری‌اش گفت‌وگو کردیم و کمی هم درباره حال و هوای بهار و عید نوروز با وی حرف زدیم.

قبول دارم، اما امسال نسبت به سال گذشته قطعا پرکارتر بودم. سال قبل هیچ فیلمی در جشنواره نداشتم اما امسال دو فیلم «زندگی جای دیگری است» ساخته منوچهر هادی و «گنجشکک اشی مشی» به کارگردانی وحید نیکخواه آزاد، غلامرضا رمضانی و مسعود کرامتی داشتم. با این که در تئاتر «دختر یانکی» هم بازی کردم، اما در کل بازیگر پرکاری نیستم و در پیشنهادهایی که برای بازی دارم، کمی وسواسی هستم. البته اگر از چیزی خوشم بیاید ترجیح نمی دهم کم کار باشم اما سعی می کنم کارهایی را انتخاب کنم که به نظرم کار آبرومندی باشد.

شما امسال روی صحنه تئاتر هم رفتید. چرا تصمیم گرفتید تئاتر را تجربه کنید؟

متن «دختر یانکی» یکی از متن های معروف دنیاست. من هم چندین سال بود دوست داشتم تجربه تئاتر را داشته باشم البته نه صرفا به دلیل این که بگویم بازی در تئاتر را هم در کارنامه ام دارم، چون این روزها مد شده همه بگویند در تئاتر هم تجربه دارند. دوست داشتم تئاتر را هم یاد بگیرم. بعد از این که متن های مختلفی را خواندم، بازی در این تئاتر به من پیشنهاد شد و آن را پذیرفتم.

نقشی که بازی کرده اید با همه نقش هایتان متفاوت است. این کار ریسک نبود؟

اتفاقا چون من تجربه این نوع نقش را نداشتم، بازی در آن برایم خیلی لذتبخش بود.

باز هم تجربه حضور در تئاتر را تکرار می کنید؟

فعلا کار جدیدی در تئاتر ندارم وممکن است «دختر یانکی» را در شهرستان ها و همچنین سال آینده در تهران روی صحنه ببریم.

خیلی از بازیگران سینما و تلویزیون؛ تئاتر را هم تجربه می کنند، چون به نظرشان کارگردان ها سراغ بازیگرانی می روند که تجربه حضور در صحنه تئاتر را هم در کنار سینما داشته باشند. این موضوع روی شما هم تاثیر داشته و به همین دلیل تئاتر بازی کرده اید؟

سینما امروز به شکلی درآمده که انتخاب ها بر اساس ارتباط ها صورت می گیرد و هر قدر بازیگر در زمینه های مختلفی فعالیت داشته باشد، شاید ارتباطات متنوع تری پیدا کند و آدم های بیشتری او را ببینند و به حافظه شان بسپارند. اما امروزه انتخاب بازیگرها بیشتر براساس ارتباط دوستانه انجام می شود و کمتر پیش می آید کسی دنبال بازیگر مناسب بگردد. معمولا همه دور و بری های خودشان و هر کسی که دم دست تر است، انتخاب می کنند. استثناها را کاری ندارم اما آنچه من می بینم، این طور است.

حالا تئاتر برایتان جذاب تر است یا سینما و تلویزیون؟

من بازیگر حرفه ای تئاتر نیستم و ترجیح نمی دهم آن را مانند یک شغل و کارم در سینما و تلویزیون جدی بگیرم. به تئاتر به عنوان شغل نگاه نمی کنم اما اگر باز هم کاری به من پیشنهاد شود که برایم در حد «دختر یانکی» جذاب باشد چرا که نه، باز هم تئاتر را تجربه می کنم. در کل من از هر نقشی که لذت ببرم و بتوانم با آن ارتباط برقرار کنم، استقبال می کنم اما در هر حال هم سینما و هم تئاتر تکنیک های خاص خود را دارند. تئاتر جذابیت های خاص خودش را دارد و کار جلوی دوربین جذابیت های دیگری است.

کدام یک از نقش هایتان را که بازی کرده اید، بیشتر دوست دارید؟

چون کم کار هستم، اغلب نقش هایی که بازی کرده ام خیلی دوست داشتم. کم پیش آمده در شرایطی قرار بگیرم و کاری انجام دهم که خیلی مورد پسندم نباشد. فیلم «زندگی جای دیگری است» را خیلی دوست داشتم و نسبت به فیلم «یکی می خواد باهات حرف بزنه» که جوایز متعددی هم برایم داشت، سخت تر بود و بیشتر دوستش داشتم.

شاید خیلی ها منتظرند شما برای بازی در «زندگی جای دیگری است» سیمرغ بگیرید که این اتفاق نیفتاد. نظرتان در این باره چیست؟

می دانستم امسال به من سیمرغ نمی دهند، چون دو سال پیش این اتفاق افتاده بود. تقریبا مطمئن بودم نامزد می شوم. راستش را بگویم وقتی این طور نشد، برایم خوشایند نبود. دو سال پیش داوران مرا شایسته گرفتن سیمرغ دانستند. اما امسال این اتفاق نیفتاد. در هر حال امیدوارم فیلم در زمان اکران بخوبی دیده شود. چون خیلی برای نقشم مایه گذاشتم. همیشه خودم منتقد کارهایم هستم اما از بازی ام در این کار راضی بودم. من دو بار فیلم را دیدم هنوز درباره هیچ یک از قسمت های بازی ام به این نتیجه نرسیده ام که کاش یک بخش از نقشم را به گونه دیگری بازی کرده بودم.

امسال تغییر بزرگی در زندگی تان داشتید؟

تغییر که نه، خیلی قابل پیش بینی نیست که در زندگی آدم چه رخ می دهد. شغل ما جوری نیست که بشود راجع به آن برنامه ریزی کرد. بیشتر بستگی به این دارد که آدم های دیگری تو را واجد شرایط بدانند و بخواهند انتخابت کنند. در مجموع سال بدی نبود. نمی گویم خوب نبود اما راضی کننده هم نبود. ترجیح می دهم به سال آینده امیدوار باشم تا این که به گذشته فکر کنم.

این غیرقابل پیش بینی بودن شغلتان دشوار نیست؟

بازیگری جذابیت و سختی را توام دارد. آدم نمی تواند برای آینده اش برنامه ریزی کند. اما برای خود من نفس بازیگری آنقدر جذاب هست که با وجود همه مشکلات و سختی های این کار، هنوز آنقدر بازیگری را دوست دارم که با سختی هایش کنار بیایم.

در آستانه سال نو هستیم. جذابیت این روزها برای شما در چیست؟

جذابیت روزهای قبل از عید برایم خیلی زیاد است. از بچگی همین حس را داشتم. خریدها، آمد و شدها، تمیز کردن خانه ها و... شور و حال خاصی دارد که هیجان انگیز است. همه منتظر اتفاقات خوب هستند. همه برای لحظه هایشان برنامه ریزی می کنند چون فکر می کنند قرار است روزهای خوشی در پی داشته باشند. از کودکی، این بخش از خاطرات نوروز برایم جذاب تر است. چون ما آدم ها گرم و پرشور به استقبال بهار می رویم. البته سفره هفت سین چیدن را هم خیلی دوست دارم.

هنوز هم به اندازه کودکی حس روزهای قبل از عید نوروز را دوست دارید؟

بله. هنوز هم این حس را دوست دارم. آدم های مختلف با مشکلات و شرایط مختلف سعی می کنند شادی را به خانه هایشان بیاورند و روحیه شان خوب باشد. همین که همه سعی می کنند خوب و شاد باشند، برایم لذت بخش است.

در سال جدید چه آرزویی دارید؟

امیدوارم سال 93 سالی باشد که بتوانیم از سختی های سال قبل عبور کنیم. وضع مردم و جامعه از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و روحی بهتر شود. چون این روزها همه ما پیچیده تر، تلخ تر و افسرده تر از گذشته شده ایم. امیدوارم در سال جدید صبر و تحمل و شادی مان بیشتر شود و بتوانیم از لحاظ اخلاقی و شخصیتی، آدم های بهتری باشیم.

منبع: جام جم آنلاین