از تعطیلی خانه سینما تا منع خبر از خاتمی
چند ماهه که نظام درگیر یک تصمیم پر هزینه است؛ تعطیلی خانه سینما.
الف: شمقدری خانه سینما را بست و احمدی نژاد ژست دفاع از خانه سینما گرفت. سینماگرها تجمع کردند و شعار دادند و بین هنرمندان چند دستگی شد و رسانه های خارجی نیز بهانه ای جدید برای اتهام زدن پیدا کردند. آخر هم پلمپ خانه سینما در انتظار کلید حسن روحانی ماند. اخیراً اعلام شد خانه سینما با اصلاح اساسنامه باز شده است. اما این همه هزینه برای اصلاح چه چیزی در اساسنامه بود؟ سخنگوی کمسیون فرهنگی مجلس با عکسی که چفیه بر گردن دارد توضیح داده است: عنوان «جمهوری اسلامی» به خانه سینما اضافه شد و ماجرا خاتمه یافت.
مساله اخبار خاتمی نیست این روزها خاتمی سوژه ساز رسانه ها شده است. برخی رسانه ها اخبار خاتمی را لحظه به لحظه رصد می کنند و با آب و تابی وصف ناپذیر منتشر می سازند. خاتمی به دلیل سکوت در ماجرای انتخابات ۸۸ و نگفتن آنچه می دانست و بدان اعتقاد داشت مسبب بسیاری از حوادث آن روزها بود. به همین دلیل یا دلایل دیگر مسئولین امنیتی وقت، انتشار اخبار وی در رسانه ها را ممنوع کردند. به این فهم سانسور و بایکوت ابزار موثری برای این عصر اطلاعاتی و تکنیکی نیست. درستی و غلطی مصوبه اهمیت ندارد. مهم مرجع این تصمیم است. در حال حاضر برخی روزنامه ها و خبرگزاری ها این مصوبه را اجرا نمی کنند. این رفتار از دو حالت خارج نیست. یا رسانه ها قدرت تعطیلی مصوبات شورای امنیت را پیدا کردند و یا اینکه مصوبه شورای امنیت با آمدن دولت جدید تغییر کرده است. هر دو حالت وهن شورای امنیت است. مهم خاتمی نیست. مهم اشاعه این نافرمانی از مصوبات شورای امنیت است. نگران خبر خاتمی نیستیم. نگران شورای امنیت نیز نیستیم. نگران امنیتیم.
دیدگاه تان را بنویسید