بهترین عیدی که فاضل نظری گرفت

فاضل نظری ضمن اشاره به بهترین عیدی که گرفته از آرزوها و بازدیدهای عیدانه خود گفت. به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، عید و نوروز که از راه می‌رسد همه چیز نو‌ شده و به دیگر گونه گونه‌گون می‌شود، این‌بار به سراغ شاعران و نویسندگان در ایام نوروز رفتیم تا بدانیم چه می‌کنند و چه چیز عیدی می‌دهند. آنچه در ذیل می‌آید گفت‌وگوی فارس با «فاضل نظری» از این منظر است. * ایام نوروز معمولا چه می‌کنید؟ بیشتر به منزل پدری‌ام می‌روم، پدرم و مادرم تهران زندگی می‌کنند اما در شهرستان هم یک منزل کلاسیک و سنتی دارند(خمین)، که بیشتر به آنجا می‌رویم. * دوست دارید در ایام نوروز کار ویژه‌ای انجام دهید؟ زندگی ما به شکلی است که هر روز احساس می‌کنم با روز پیشین فرق می‌کند، کاری نمی‌ماند که ویژه باشد مگر اینکه بر خلاف جریان آب شنا کنیم؛ نه. * چه رسم ویژه‌ای را از نوروز دوست دارید و آن را انجام می‌دهید؟ بیشتر سر زدن به دیگران و صله ارحام را دوست دارم، دیدن دوستان و بستگان و فامیل و افرادی که هستند برای من خیلی شیرین است. * دوست دارید به نزدیکانتان چه چیز عیدی دهید؟ بنده بیشتر پول هدیه می‌دهم؛ اولا به این دلیل که سلایقمان با یکدیگر متفاوت است، عیدی می‌دهم و آنهم پول است. تا هرچه می‌خواهند بخرند. * دوست دارید عیدی بگیرید؟ خیلی فرق نمی‌کند؛ اما انسان از افرادی که دوستشان دارد وقتی عیدی می‌گیرد احساس خوبی پیدا می‌کند. * بهترین عیدی که گرفتید چه بوده است؟ نمی‌دانم....؛ خدا رحمت کند مادر بزرگم پول‌هایش را 4 تا می‌کرد و روز اول نوروز به ما می‌داد که خیلی ارزشمند بود. * بهترین خاطره خود را از نوروز بفرمایید؟ در این مواقع انسان باید خاطره بسازد، خاطره‌ها خود باید به ذهن آدمها بیایند، اما بدترین خاطره من در نوروز درگذشت مادر بزرگم در این ایام بود که بسیار دوستش داشتم و او هم به من لطف فراوان داشت. (سه سال پیش روز اول نوروز). * چه کتابی را در ایام نوروز می‌خوانید؟ در ایام نوروز اصلا کتاب نمی‌خوانم. * چه کتابی را برای مطالعه پیشنهاد می‌کنید؟ بستگی دارد مردم بخواهند کجا سفر کنند، بنظرم پیشنهاد مطالعه در ایام نوروز برای مردم ما که سفر می‌روند پیشنهاد خوبی نیست، من خودم می‌گویم کتاب نمی‌خوانم اما چند کتاب را کنار گذاشته‌ام تا در عید بخوانم، می‌دانم که نمی‌خوانم. * آقای نظری یک آرزو برای سال جدید؟ خدا می‌داند که من پر از امید و آرزو هستم برای سال 92، شاید اینقدر دوست نداشتم سال جدید یک سال جدید باشد؛ یعنی یک سال با نسیم تازه، سخن من به مسایل اقتصادی و مشکلات بر نمی‌گردد، یعنی دوست دارم یک نسیم تازه‌ای جان و جهان ما را زنده کند یعنی برگردیم به روز‌هایی که اعتبار و قیمت و ارزش بعضی چیزها بود و الان در حال کمرنگ‌ شدن است من آرزو دارم اولا همه سالم و سرحال باشند دو دیگر اینکه مردم در کنار هم باشند، متاسفانه وقتی می‌گوییم مردم با هم باشند این تلقی می‌شود که در مواقع مخالفت باید مردم کنار هم باشند نه در مواقعی که باید در موضوعی موافقت کنند و بسازند، مردم برای ساختن و اصلاح این کشور باید باهم و به فکر هم باشند. آرزو می‌کنم به حق آن 72 نفری که در کربلا با امام حسین(ع) شهید شدند و باهم بودند، انشاالله که مردم ما که به نسبت مردم دنیا تعدادشان کم است به حدی با هم متحد باشند که همه دنیا را شکست داده و ثابت کنند که اگر هیچکس به فکر ما نیست ما خود به فکر خودیم و در کنار هم هستیم و اجازه نخواهیم داد نسیم‌‌های کوچک که گاهی از این سو و آن سو می‌وزد ما را از ریشه در آورد.