خلقت جسمانى حضرت زهرا(س)

رسا: از آنجا که شبکه های وهابیت بخاطر بغضی که از صدیقه طاهره دارند (س) دائما مناقب وفضائل ایشان را منکر میشوند لذا بر آن شدیم برخی از فضائل آن بزرگواربه صورت مختصر بیان گردد. فرمان الهى، بر خلقتى مبارک : روزى رسول خدا (ص) در ابطح نشسته بود، جبرئیل نازل شد و عرض کرد: خداوند بزرگ، بر تو سلام فرستاده و مى فرماید: چهل شبانه روز از خدیجه کناره گیرى کن و به عبادت و تهجد مشغول باش. پیغمبر اکرم (ص) بر طبق دستور خداوند حکیم، چهل روز به خانه ى خدیجه نرفت. و در آن مدت، شبها به نماز و عبادت مى پرداخت و روزها روزه دار بود. توسط عمار براى خدیجه پیغام فرستاد که اى بانوى عزیز، کناره گیرى من از تو بدان جهت نیست که کدورتى داشته باشم، تو همچنان عزیز و گرامى هستى. بلکه در این کار از دستور پروردگار جهان اطاعت مى کنم، و خدا به مصالح آگاهتر است. اى خدیجه، تو بانوى بزرگوار هستى که خداوند، در هر روز چندین مرتبه به وجود تو بر فرشتگان خویش مباهات مى کند. شبها در خانه را ببند و در بستر استراحت کن و منتظر دستور پروردگار عالم باش. من در این مدت در خانه ى فاطمه دختر اسد خواهم ماند. خدیجه بر طبق دستور رسول خدا (ص) رفتار کرد و در آن مدت از مفارقت همسر محبوب خویش و اندوه تنهایى مى گریست. چون چهل روز بدین منوال سپرى شد، فرشته ى خدا فرود آمد. غذائى از بهشت آورد و عرض کرد: امشب از این غذاهاى بهشتى تناول کن. رسول خدا (ص) با آن غذاهاى روحانى و بهشتى افطار کرد. هنگامیکه برخاست تا آماده ى نماز و عبادت شود، جبرئیل نازل شد و عرض کرد: اى رسول گرامى خدا، امشب از نماز مستحبى بگذر و به سوى خانه ى خدیجه حرکت کن زیرا خدا اراده نموده که از صلب تو فرزند پاکیزه اى بیافریند. پیغمبر اکرم (ص) با شتاب رهسپار خانه ى خدیجه شد. خدیجه مى گوید: در آن شب طبق معمول، در خانه را بسته و در بستر استراحت کرده بودم. ناگهان صداى کوبیدن در بلند شد. گفتم: کیست؟ که جز محمد (ص) کسى سزاوار نیست در این خانه را بکوبد. آهنگ دلنشین پیغمبر (ص) بگوشم رسید که فرمود: باز کن، محمد هستم. شتابان در را باز کردم. با روى گشاده وارد خانه شد. طولى نکشید که نور فاطمه (س) از صلب پدر به رحم مادر وارد شد. مطلب دیگر آنکه: اعتکاف چهل روزه حضرت در خانه فاطمه بنت اسد، و شب زنده دارى و روزه هاى مکرر و کناره گیرى از مردم و از همسر بزرگوارش خدیجه، شباهتى به دوران آغازین نزول وحى و روزهاى نخستین قبل از بعثت داشت آرى: در آن ایام آماده پذیرش تحفه الهى بود که بزودى منشا پیدایش امامت و ولایت مى شد بلکه او ریشه اصلى درخت نبوت بود، همانگونه که از حضرت باقر (ع) وارد شده است. ودیگر آن که حضرت سنت و روش همیشگى خود را در هنگام افطار ترک کرده و آن غذا را به خود اختصاص داده و دیگران را از ورود به آن خانه منع کرد. نکته دیگر آنکه: سنت خود را در تطهیر و وضو گرفتن به هنگام ورود به خانه و آماده شدن براى نماز قبل از خوابیدن ترک کرد که این رها کردن سنت جاریه دلالت بر اهمیت آن موضوع دارد. صحبت حضرت زهرا (س) با مادر قبل از تولد : حضرت امام صادق (ع) فرمودند: چون حضرت خدیجه (س) با پیامبر (ص) ازدواج کرد، زنان قریش مکه، از حضرت خدیجه (س) دورى گرفتند و دیگر به منزل او رفت و آمد نمى کردند و مانع رفتن زنان دیگر هم مى شدند، حضرت خدیجه (س) در وحشت و تنهایى بسر مى بردند و دلخوشى ایشان فقط به رسول خدا (س) بود، تا به حضرت فاطمه (س) حامله شدند، حضرت فاطمه (س) با مادر در وحشت و تنهائى حدیث مى کرد، و در شکم تکلم مى نمود و مادر را امر به صبر و بردبارى و تحمل در تنهائى مى نمود به طورى که یک روز رسول خدا (ص) وارد خانه شدند، دیدند حضرت خدیجه (س) با کسى سخن مى گوید فرمودند: خدیجه جان: با چه کسى تکلم مى کنى عرض کرد: با این فرزند که در شکم من است و انیس تنهایى و مونس دوره ى وحشت و شبهاى تاریک من است. پیامبر (ص) فرمودند: اى خدیجه اکنون جبرئیل به من خبر داد که این فرزند دختر است و نسل طاهره ى میمونه ى سادات از رحم اوست. و او مادر ذریه من خواهد بود و ائمه دوازده گانه مسلمین که خلفاء و جانشینان حق در زمین هستند از نسل او خواهند بود و این ائمه پس از انقضاى وحى حجت خدا بر خلق مى باشند. حضرت زهرا (س) خیر کثیر : حضرت فاطمه زهرا (س) براى پدر و دیگر مردمان گلى بود که رایحه خوشش حیات آفرین دلها بود، و خداوند او را خیر کثیر نامید. پس جاى شگفتى نیست که او بار غم ابتر بودن را از چهره ى پدرش، حضرت محمد (س) بزداید، چرا که فرزندان پسر (س) چندى نمى پایید که رخت برمى بستند و این خود بهانه اى به دست دشمنان پیامبر (س) داده بود تا نغمه ساز این سخن شوند که بعد از محمد (س) نامى از او نمى ماند. به نام خداوند بخشنده مهربان، ما کوثر به تو ارزانى داشتیم. پس پروردگار خود را به نماز گرامى دار و قربانى کن. همانا که بدخواه تو ابتر است.