عالمی که در خلوت خود روضه می‌خواند

فارس: 62 سال پیش عالمی بزرگ از میان ما رفت که اکنون پس از این همه سال یاد و خاطره‌اش را زنده می‌داریم؛ از ارادت «شیخ بهایی ثانی» به اجداد مطهرش همین بس که در لحظاتی که با خود خلوت می‌کرد، روضه می‌خواند و اشک می‌ریخت. مراسم گرامی‌داشت ارتحال آیت‌الله سید محمدحجت کوه‌کمری به همت اداره فرهنگی- هنری مجتمع آموزش عالی فقه(حجتیه) در مسجد این مجتمع در شهر مقدس قم برگزار شد.

حجت‌الاسلام فاضل تبریزی در این مراسم با اشاره به ظلم‌هایی که علیه خاندان پیامبر(ص) انجام شده است، اظهار کرد: پس از وفات پیامبر مکرم اسلام(ص)، احادیث جعلی بسیاری در سبّ اهل‌بیت علیهم‌السلام جعل شد و این کار را افتخاری برای خود می‌دانستند. این استاد حوزه با اشاره به تلاش‌های دشمنان اهل‌بیت(ع) برای از بین بردن اسلام ناب، افزود: بسیاری از انسان‌ها، پس از مرگ خویش فراموش می‌شوند و حتی به وسیله فرزندان خویش نیز به یاد آورده نمی‌شوند. فاضل تبریزی با اشاره به ماندگانی علمای بزرگ در تاریخ، بیان کرد: 62 سال پیش عالمی بزرگ از بین ما رفته است که اکنون پس از این همه سال یاد و خاطره او را زنده می‌داریم که نشان از ماندگاری علمایی مانند آیت‌الله‌ حجت کوه‌کمری دارد. این خطیب حوزوی یادآوری کرد: من 9 سال در این مدرسه علمیه (حجتیه) حضور داشتم و برکات زیادی را در این مکان نورانی درک کردم که همه را در ساده‌زیستی این مرحوم و تأثیر آن در شاگران آن می‌دانم. وی، با اشاره به تلاش علمی این عالم فرهیخته، خاطرنشان کرد: این عالم بزرگ که تبریز چشم به جهان گشوده است، پله‌های ترقی علم را به گونه‌ای پیمود که به گفته خود، محتوای علمی یک سال را در یک ماه مطالعه می‌کرد. فاضل تبریزی، با اشاره به نامگذاری این مرحوم به «شیخ بهایی ثانی» افزود: آیت‌الله‌العظمی اراکی در سن بیست سالگی به ایشان فرمود که شما یک استاد هستی که در این سن پای درس من آمده‌ای! این استاد حوزه، با تأکید به ارادت آیت‌الله‌ سیستانی به مرحوم کوه‌کمره‌ای اظهار کرد: این مرجع عالی‌قدر می‌گوید: «مرد بدون هوا همانند مرحوم حجت کم دیده‌ام»! وی در پایان تأکید کرد: از ارادت این عالم بزگوار به اجداد مطهرش همین بس که در لحظاتی که با خود خلوت می‌کرد، با خود روضه می‌خواند و اشک می‌ریخت. به گزارس فارس، مرحوم آیت‌الله سید محمد حجت کوه‏کمری، جانشین مؤسس حوزه علمیه قم و مؤسس مدرسه علمیه حجتیه، در سال 1310 هجری قمری (1271 شمسی) در کوه‏کمر از توابع تبریز به دنیا آمد و در 1372 قمری دار فانی را وداع گفت.