فیلمساز ویترین داری نیستم

مهر: رهبر قنبری که با فیلم سینمایی"روئیدن در باد" در این دوره از جشنواره حضور دارد درباره کیفیت فیلم های جشنواره گفت: معتقدم که تکنیک های سینمایی هیچ گاه نمی میرند و همیشه ثابت می مانند حتی جوانان بیشتر از قدیمی ها با این تکنیک ها آشنا هستند اما آنچه که مخاطبان انتظار دارند محتوای مناسب فیلم هاست. متاسفانه عدم انسجام خاطر نزد سینماگران در طول یکی دوسال گذشته تاثیر خودش را بر روی فیلم ها نیز گذاشته است. وی ادامه داد: همانطور که شاهد هستیم هیچ نظم و انظباطی در آرایه های فیلم ها وجود ندارد. به این معنی فیلم ها ی این دوره از جشنواره تماشاگر را به هیچ نقطه نظر ثابتی نمی رسانند. آثارهیچ هدفی که مبتنی بر یک مبنای عقلی و انسانی باشد، را دنبال نمی کنند. این اتفاقات محصول مدیریتی شتابزده و هیجان زده و گاها مدیریت دستور از بالا و اجرا از پائین است. وی درباره حضور برخی فیلم خارج از بخش مسابقه توضیح داد: بار عاطفی حاکم بر برخی فیلمسازان این تصور را برای ما ایجاد می کند که آثارشان می توانست در بخش مسابقه حضور پیدا کند. مثلا ایرادی نداشت به جای 32 فیلم 35 فیلم در بخش مسابقه حضور داشتند و قضاوت می شدند. قنبری ادامه داد: اصولا هیاهوی جشنواره به دلیل مسائل مالی و اینکه مثلا برای نمایش عمومی، فیلم های این بخش می توانند سالن های نمایش بیشتری بگیرند بیشتر در بخش مسابقه است. البته تا آنجائیکه به هنر مربوط است فیلم های خارج از مسابقه صدمه ای نمی بینند اما شاید مدیریت می توانست برخی فیلم ها را به این بخش راه دهد. این کارگردان درباره استقبال از فیلمش در سینماهای مردمی گفت: در سینماهای مردمی نیز فیلم"روئیدن در باد" را دیدم. خوشبختانه مردم با آرامش خاطر این فیلم را تا آخر تماشا کردند. تماشاگران بر ای فیلم من هیجان زده نمی شوند و هورا نمی کشند. همین مسئله من را خوشحال می کند. وی افزود: اصولا آدم آرامی هستم و در فکر کردن و عمل کردن هم آرامش خاطر دارم. بنابراین خیلی خوشحال بودم که مردم هنگام تماشای این فیلم در سینما آرام بودند. نه سوت و کف و فریادی و نه تشویقی زمان نمایش فیلم من از سوی مخاطبان دیده نشد. دوست دارم وقتی مردم این فیلم را می بینند از جهان بیرون خارج شوند و بتوانند با دیدن این فیلم از رنجهایشان فاصله بگیرند و آنها را ببینند. قنبری عنوان کرد: اصولا من فیلمساز ویترین داری نیستم و نمی خواهم که اینگونه باشم چون درون این ویترین چیزهای هرزی چیده شده است. به همین دلیل در سالن هایی که فیلم را دیدم یک سوم از جمعیت خالی بود. ولی کسانی که در سالن بودند هیچکدام هنگام تماشای فیلم خارج نشدند و با آرامش تا انتها فیلم را تماشا کردند. از این بابت می توانم بگویم فیلم خوبی ساخته ام اما این خوشایند از روی تکبر و غرور نیست.