تاسوعا/ محاصره خیمه‌ها در کربلا

ایسنا: روز نهم محرم سال 61 ه-ق است ... تحركات سپاه عمر سعد در صحراي كربلا افزايش يافته و ديگر براي آغاز جنگ مصمم شده‌اند... مي‌خواهند جنگ را آغاز كنند كه امام حسين(ع) بوسيله حضرت ابوالفضل العباس(ع) يك روز مهلت مي‌گيرند. رخدادهاي روز نهم محرم و شب عاشورا سال 61 ه- ق در ادامه مي‌آيد: 1- محاصره خيمه‌ها در كربلا امام صادق(ع) فرمودند: "تاسوعا روزي بود كه حسين(ع) و اصحابش را در كربلا محاصره كرده و سپاه شام بر قتال آن حضرت اجتماع كردند و پسر مرجانه و عمر سعد به خاطر كثرت سپاه و لشكري كه براي آنها جمع شده بود خوشحال شدند و آن حضرت و اصحابش را ضعيف شمردند و يقين كردند كه ياوري از براي امام حسين(ع) نخواهد آمد و اهل عراق حضرتش را مدد نخواهند كرد. 2- آمدن امان‌نامه براي فرزندان ام‌البنين(ع) در اين روز شمر ملعون براي حضرت عباس(ع) و برادرانش امان‌نامه آورد. آن لعين خود را نزديك خيمه‌هاي حضرت اباعبدالله رسانيد و بانگ برآورد: آشنايان ما كجايند؟ ولي آن بزرگواران جواب ندادند. امام حسين(ع) فرمودند: جواب او را بدهيد اگر چه فاسق است. حضرت عباس(ع) در جواب فرمودند: چه مي‌گويي؟ شمر گفت: من از جانب امير براي شما امان‌نامه آورده‌ام. شما خود را به خاطر حسين(ع) به كشتن ندهيد. حضرت عباس (ع) با صداي بلند فرمودند: "لعنت خدا بر تو و بر امير تو (و بر امان تو) باد. ما را امان مي‌دهيد در حالي‌كه پسر رسول خدا را امان نباشد؟" 3- درخواست تاخير جنگ از سوي امام حسين(ع) در عصر تاسوعا امام حسين (ع) براي به تعويق انداختن جنگ، يك شب ديگر مهلت گرفتند. چون عمر سعد، لشكر را آماده جنگ با امام (ع) نمود و معلوم شد كه قصد جنگ دارند، حضرت به برادرش عباس(ع) فرمود تا يك شب ديگر مهلت بگيرد. آنها در ابتدا قبول نكردند ولي بعد قبول نمودند كه شبي را صبر كنند. 4- آمدن لشكر تازه نفس به كربلا در اين روز لشكر مجهزي به دستور ابن زياد از كوفه وارد كربلا شد و شمر، نامه ابن زياد را آورد. 5- خطابه امام حسين(ع) براي اصحابش در عصر اين روز امام حسين(ع) در جمع ياران خطبه‌اي قرائت فرمودند و اصحاب مجددا اعلام وفاداري كردند. شب عاشورا 1- سخنان امام (ع) با اهل بيت و اصحابشان در اين شب امام حسين (ع) اصحاب و اهل بيت خود را جمع كردند و كلماتي را به آنان فرمودند. خلاصه كلمات اين بود كه: "من بيعت خود را از شما برداشتم و شما را به اختيار خود گذاشتم تا به هر جا كه مي‌خواهيد كوچ كنيد". پس از فرمايشات آن حضرت، اهل بيت(ع) و اصحاب كلماتي در وفاداري و جان نثاري خود نسبت به آن حضرت ابراز داشتند. 2- سخنان زينب كبري(س) با امام حسين(ع) در اين شب بود كه زينت كبري(س) اشعار " يا دهر اف لك من خليل، كم لك بالاشراق و الاصيل" "اي روزگار اف بر تو باد که دوست بدي چه بسيار صبح و شام که صاحب و طالب حق را از دست داده‌اي". (کنايه از ناپايداري دوستي دنياست). را از زبان برادرش امام حسين (ع) شنيد و هنگامي كه متوجه شد فردا روز شهادت آن حضرت است، فرمود: «اي كاش مرگ مرا نابود ساخته بود و اين روز را نديده بودم». سپس سيلي به صورت زد و بيهوش شد. امام (ع) خواهر عزيز و مكرمه خود را به هوش آوردند و مطالبي فرمودند. منبع: - تقويم شيعه، عبدالحسين نيشابوري، انتشارات دليل ما، 1387 - www.rasekhoon.net - www.andisheqom.com