شارلاتانیزم بی بی سی علیه لطفی

فارس: بر اساس اخبار موثق دریافتی از سوی بسیاری از اساتید و هنرمندان موسیقی ایران، خبرنگاران بی بی سی فارسی در هفته اخیر با بسیاری از بزرگان موسیقی ایران تماس گرفته و از آنها خواستند تا در برنامه‌ای زنده به صورت تلفنی یا حضوری علیه سخنان روشنگرانه محمدرضا لطفی موضع گرفته و هر چه دلشان می‌خواهد علیه این هنرمند موسیقی سنتی به زبان آورند. گرچه بسیاری از اساتید موسیقی حاضر به همصدا شدن با دشمنان ملت ایران نشدند ولی متاسفانه حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده‌ای که در دامان انقلاب رشد کرد و به لطف میدان‌هایی که به او داده شد در این جایگاه قرار گرفت، همچنین حمید متبسم نوازنده‌ای که از شاگردان محمدرضا لطفی بوده ،فریب سفره رنگین پیر استعمار را خوردند. «شجریان از سال 57 و بعد از انقلاب تا امروز بالاترین حجم تولید و بیشترین و موفق ترین کنسرت ها را داشته است.اگر شجریان قبل از انقلاب یک دهم موسیقی تولید کرده بود،بعد از انقلاب صد در صد تولید داشته است. . . . من حتی اگر هزار مشکل در ایران داشته باشم ترجیح نمی‌دهم هرگز با تریبون هایی که قصد اصلاح و کمک به مردم ایران را ندارند هم صدا شوم . . . امروز من شخصا نمی‌فهمم شجریان به عنوان یک موزیسین موفق که این همه کنسرت داده و کار تولید کرده و آثارش در رادیو و تلویزیون پخش شده و بیش از 300 کنسرت خارج از کشور داشته ، چرا اکنون اعتراض می‌کند؟ » اینها بخشی از سخنان صریح استاد محمدرضا لطفی، آهنگساز و نوازنده برجسته کشورمان است که هفته گذشته در گفتگو با نشریه آسمان به چاپ رسید و منتشر شد و در رسانه های مختلفی نیز بازتاب پیدا کرد و به دنبال آن بنگاه خبر پراکنی پیر استعمار در گزارشی مرموزانه و با استفاده ابزاری از افرادی همچون حسین علیزاده و حمید متبسم به شانتاژ خبری و شالاتانیزم رسانه ای علیه لطفی پرداخت. در این گزارش به تجزیه و تحلیل عملیات روانی ضد انقلاب و استکبار جهانی در برخورد با هنرمندان ایرانی موافق یا مخالف جمهوری اسلامی خواهیم پرداخت. شرط اجرای کنسرت در خارج از کشور سال گذشته استاد محمدرضا لطفی در گفتگویی صراحتا اعلام کرد که شرط انتخاب و دعوت از هنرمندان برای شرکت در جشنواره ها و فستیوال‌های خارجی، مخالفت صریح و آشکار آن هنرمند با جمهوری اسلامی ایران است. در سال‌های اخیر خصوصا بعد از فتنه آمریکایی - اسراییلی سال 88 رویه ضد انقلاب در برخورد با هنرمندان سینما و موسیقی به گونه ای است که یا آنان را وادار به موضع گیری علیه جمهوری اسلامی می کند و یا به بایکوت و تخریب آنان در سطح وسیعی می پردازد. در هفته گذشته در خبرگزاری فارس طی گزارشی تحلیلی به تجلیل از یک هنرمند برجسته پرداختیم و در صفحه اول فارس نیز نمایش دادیم، اما جالب بود که همان هنرمند با نویسنده مطلب تماس گرفت و تقاضا کرد آن نوشته را هر چه سریعتر از صفحه اول خبرگزاری برداریم! وی علت این تقاضا را فشار بیش از حد عناصر ضد انقلاب در خارج و خصوصا شبکه استعماری بی بی سی فارسی و صدای آمریکا عنوان کرد. این هنرمند گفت: الان روال کار و فعالیت در خارج از ایران بدین شکل است که اگر بخواهند در خارج به شما میدان فعالیت و اجرای کنسرت بدهند و شما را در جشنواره ها و فستیوال ها دعوت کنند باید علیه حکومت ایران موضع بگیرید و یا در یکی از رسانه های رسمی داخل ایران از شما به عنوان یک مخالف حکومت انتقاد کنند! وی با کلی انتقاد به نویسنده مقاله خبرگزاری فارس گفت: با این تعریف و تمجیدهایی که شما از من کردید دیگر نمی توانم به خارج بروم و با تماس های پی در پی که با من از جانب افراد مختلفی گرفته می شود مرا تحت فشار قرار داده اند تا علیه جمهوری اسلامی و این مقاله فارس و نویسنده آن حرفی بزنم! شارلاتانیزم رسانه ای پیر استعمار در هفته گذشته که استاد محمدرضا لطفی، یکی از بزرگان موسیقی سنتی ایران به نقد مواضع ضد ایرانی محمدرضا شجریان پرداخت و اعلام کرد که من حتی اگر هزار مشکل در ایران داشته باشم ترجیح نمی دهم هرگز با تریبون هایی که قصد اصلاح و کمک به مردم ایران را ندارند هم صدا شوم. این اظهارات استاد لطفی پیر استعمار را آنچنان برآشفت که فورا گزارشی را تهیه و با استفاده از دو نفر از چهره های موسیقی و یک روزنامه نگار فراری کوشید محمدرضا لطفی را مورد هجمه رسانه ای خود قرار دهد. بر اساس اخبار موثق دریافتی از سوی بسیاری از اساتید و هنرمندان موسیقی ایران، خبرنگاران بی بی سی فارسی در هفته اخیر با بسیاری از بزرگان موسیقی ایران تماس گرفته و از آنها خواستند تا در برنامه ای تلویزیونی به صورت تلفنی یا حضوری علیه سخنان روشنگرانه محمدرضا لطفی موضع گرفته و هر چه دلشان می خواهد علیه این هنرمند موسیقی سنتی به زبان آورند. گرچه بسیاری از اساتید موسیقی حاضر به همصدا شدن با دشمنان ملت ایران نشدند ولی متاسفانه حسین علیزاده آهنگساز و نوازنده ای که در دامان انقلاب رشد کرد و به لطف میدان هایی که به او داده شد در این جایگاه قرار گرفت، همچنین حمید متبسم نوازنده ای که از شاگردان محمدرضا لطفی بوده ،فریب سفره رنگین پیر استعمار را خوردند. یکی از اساتید موسیقی با حالتی طنز به راقم این سطور می گفت: بی بی سی فارسی حتی از خانم های بسیار جوانی سوء استفاده می کند که به عنوان خبرنگار به هنرمندان موسیقی زنگ می زنند و آنچنان با حالتی عاشقانه و ملیحانه و با ناز و ادا سخن می گویند که کمتر کسی می تواند به خواسته آنان جواب رد بدهد!! و گویا متاسفانه آقایان علیزاده و متبسم به عنوان هنرمندان موسیقی، قبل از اینکه مشتاق همسو شدن با ضدانقلاب باشند،بیشتر فرهیفته صدای خانم های خبرنگار بی بی سی فارسی شده و نتوانستد از گفتگو با رسانه دولتی بریتانیا خودداری کنند! متوسل شدن ضد انقلاب به هر وسیله‌ای در گزارش بی بی فارسی با عنوان " اعتراض لطفی به شجریان؛گفته‌ها و نا گفته‌ها" رسانه پیر استعمار به هر وسیله ای علیه محمدرضا لطفی متوسل شده است. تا جایی که حتی از دختر یکی از هنرمندان فقید که در صفحه فیس بوک مطلبی کوتاه نگاشته بود بهره برداری کرد و کوشید تا با عنوان کردن خاطره ای از هوشنگ ابتهاج، شاید بتواند از این رهگذر بین این دو چهره برجسته و دوست دیرین اختلاف ایجاد کند. آقای علیزاده لطفا پاسخ دهید! در بی بی سی فارسی به نقل از حسین علیزاده عنوان شده :معلوم نیست آقای لطفی از چه موضعی صحبت می کند، از موضع دلسوز موسیقی و هم صنف های خودش یا به عنوان یک مسئول دولتی؟! اگر این اظهارات را جناب علیزاده مطرح کرده باید پاسخ دهند که چگونه نقد سخنان ضد ایرانی شجریان فقط مربوط به مسئولان است و هنرمندان یا سایر مردم حق پاسخگویی به یاوه سرایی‌های خواننده ای که سر پیری و معرکه گیری علیه منافع ملی از تریبون دشمنان را آغاز کرده، ندارند؟ و یا فرموده‌اید : «هنرمندان را هل می دهند به موضع گیری سیاسی . . . » آقای علیزاده! شما به عنوان یک هنرمند ملی، ای کاش شفاف تر به مردم ایران پاسخ دهید که در این زمینه چه کسی شما را به میدان موضع گیری علیه محمدرضالطفی هل داد؟ و اصولا کدام بخش از سخن لطفی ناحق بود؟ آیا غیر از این است که رسانه پیر استعمار در این باره شما را به میدان دعوا هل داده است و شما نیز - انشاالله ناخواسته - فریب شالاتانیزم خبری رسانه دولت انگلیس را خورده اید؟ واما حساب روزنامه نگار فراری همچون مسعود بهنود،که از نام آشناترین نویسندگان رژیم پهلوی و افراد منتسب به جریان روشنفکری لائیک و معاندمی باشد، جداست و کسی برای اظهار نظر ایشان که به آقای لطفی توصیه فرمودند که: «اینجا جایی بود که آقای لطفی نباید حرف می زد!» توجهی ندارند. البته شاید حق با مسعود بهنود باشد و آقای لطفی نباید حرف می زد، چرا که استاد محمدرضا لطفی با این اظهارات صریح و شفاف خود در وهله اول نقشه های بلند مدت ضد انقلاب درباره هنرمندان موسیقی را نقش برآب کرده و در وهله بعد افرادی همچون بهنود را برای ادامه فعالیت های ضد میهنی خود ناامید کرده است. اما در این میان آنچه که اهمیت دارد این است که افرادی همچون محمدرضا لطفی با بیان صریح و شفاف سخنان خود به مردم ایران ثابت می کنند که اگر فردی همچون شجریان به ارزش های ملی و دینی آنها توهین می کند و با دشمنان این آب و خاک همراه می شود و در کنار آنان عکس یادگاری می گیرد، اما هستند هنرمندانی همچون لطفی و لطفی ها که به آرمان های ملی و ایرانی خود پایبندند و حتی اگر انتقاد یا اعتراضی هم به مسئولان و مدیران حکومتی دارند این انتقاد خود را از تریبون رسانه‌های داخلی مطرح می‌کنند و بازیچه دست اجنبی قرار نمی‌گیرند.