دلایل انتخاب برندگان نوبل پزشکی 2011

مهر: جایزه نوبل پزشکی امسال از سوی بنیاد نوبل در آکادمی موسسه کارولینسکای استکهلم به دانشمندانی اعطا شد که در طول سالهای تحقیقات، اصولی کلیدی را در فعالیت سیستم ایمنی کشف کردند. اسامی برندگان جایزه نوبل پزشکی سال 2011 در ساعت 11:45 دقیقه به وقت مرکزی اروپا (13:15 به وقت کشورمان) به پنج زبان زنده دنیا در موسسه کارولینسکای آکادمی علوم سلطنتی سوئد اعلام شد. این دوره از نوبل پزشکی به "بروس. ای. بوتلر (Bruce A. Beutler) از آمریکا و "جولز. ای. هافمن (Jules A. Hoffmann) از لوکزامبورگ به خاطر اکتشافاتی که در زمینه "مصونیت ذاتی" انجام داده بودند و همچنین به "رالف ام. استین مان" (Ralph M. Steinman) از کانادا به خاطر کشف سلول دندریتی و نقش آن در مصونیت انطباقی اعطا شد. در یادداشتی که امروز نماینده هیئت داوران آکادمی نوبل در استکهلم قرائت کرد آمده است: "این دانشمندان با کشف اصول کلیدی برای فعالیت سیستم ایمنی تحولی در درک ما از این دستگاه بدن ایجاد کردند." نیمی از جایزه 10 میلیون کرونی نوبل (یک میلیون دلار یا یک میلیون و 400 هزار یورو) بین بوتلر و هافمن تقسیم می شود و استین مان نیمی دیگر از این جایزه را دریافت خواهد کرد. بروس ای. بوتلر متولد 29 دسامبر 1957، ایمنی شناس آمریکایی و استاد و مدیر دپارتمان ژنتیکی موسسه تحقیقاتی Scripps در کالیفرنیا است. این دانشمند با کشف فاکتورهای اساسی فعل و انفعالات میان ارگانیسم و محیط زیست گامهای مهمی را برای آینده تحقیقات درباره دستگاه ایمنی برداشت. در سال 2007 این محقق 54 ساله آمریکایی به همراه جولز هافمن "جایزه بالزان" را برای مصونیت ذاتی دریافت کرد. جولز هافمن متولد 2 آگوست 1941 در "اشترناخ" لوکزامبورگ است. این ایمنی شناس فرانسوی با اصلیت لوکزامبورگی مدیر بخش تحقیقات مرکز تحقیقات ملی فرانسه و رئیس آکادمی علوم موسسه دو فرانس است. این دانشمند 70 ساله در کنار بوتلر به خاطر تحقیقاتی که بر روی فعل و انفعالات میان ارگانیسم و محیط زیست انجام داد جایزه بالزان را دریافت کرد. رالف ام. استین مان متولد 1943 در مونترال کانادا است. این دانشمند 68 کانادایی که در حال حاضر استاد و دانشمند دانشگاه راکفلر در نیویورک آمریکا است به دلیل کشفیاتی که درباره سلولهای دندریتی و نقش آنها در مصونیت انطباقی انجام داد یکی از سه برنده جایزه نوبل پزشکی سال 2011 شد.

مصونیت ذاتی به گزارش مهر، مصنونیت ذاتی یا ایمنی ذاتی همراه با ایمنی انطباقی یکی از دو حالت دفاع ایمنی در انسان را نشان می دهد. این مصونیت، مکانیزیمهای بیوشیمیایی دفاع سلولی برای پیشگیری، مبارزه و نابود کردن عوامل بیماریزایی است که به سطح بافتها نفوذ می کنند. مصنونیت ذاتی در تمام ارگانیسمهای پرسلولی وجود دارد. ویژگیهای مصونیت ذاتی این مصونیت اولین پاسخ ایمنی است که بدن انسان در زمان برخورد با یک عفونت میکروبی از خود نشان می دهد و بسیار سریعتر از ایمنی انطباقی است. در واقع از لحظه ای که عامل عفونت به بدن حمله می کند این دفاع ایمنی در مدت چند ساعت وارد عمل می شود و دارای یک محدودیت ویژه در امکان تشخیص مولکولهای بیان شده توسط گروهی از عوامل بیماریزا است اما برخلاف مصنویت انطباقی، اغلب موفق نمی شود یک عامل بیماری منفرد را تشخیص دهد. ایمنی ذاتی یک مکانیزم گسسته از مصونیت انطباقی نیست اما می تواند آن را تحریک کند و از طریق چند واسطه و سیگنالهای مولکولی بر روی آن اثر بگذارد.