بيماری خود تشكّری در رسانه ملی

بولتن: «مهران مدیری کشف و خنثی شد». جمله ای که نباید از کنار آن به راحتی عبور کرد . داریوش کاردان کسی که به ادعای خیلی ها در کشف مهران مدیری و معرفی او به جامعه هنری ایران نقش کلیدی داشت این مطلب را در مصاحبه ای مطرح کرد . چیزی که باعث شد ما نیز در چندین مقاله با نقد کلیپ ماهواره ای مهران مدیری بدان بپردازیم ادبیات سخیف و استفاده از صحنه هایی مبتذل با چاشنی طنز بود که بیش از اینکه باعث شود طنز به معنای واقعی در جامعه هنری و در میان مردم باعث رشد و شکوفایی آن شود موجب به قهقرا رفتن آن گردید. واقعیت تلخی است اما داریوش کاردان به خوبی بدان پرداخت و انصافا باید از داریوش کاردان به خاطر شجاعتش تشکر کرد. او که خود یک طنز پردازتقریبا حرفه ای در رسانه است اعتراف می کند بعد از دیدن طنز کاکتوس و زیر آسمان شهر دیگر طنزی را در سیما ندیده که معنای واقعی طنز را بدهد. براستی چرا مدیران فرهنگی ما در امر رسانه توانایی تشخیص طنز خوب از بد را ندارند؟ و خیلی راحت حاضر می شوند هر برنامه بی محتوا و بی ارزشی را که با کمی دقت صدهها مطلب مبتذل و غیراخلاقی از آن برداشت کرد را به میلیونها بیننده سراپا مشتاق عرضه کنند. و جالب است كه در پایان هر كدام از اين سريال‌ها، میزگرد ي در صدا و سيما برگزار ‌شده و از کارگردان و هنرپیشه و تهیه کننده آن سريال، تقدیر و تشکر مي‌شود. به اين مي‌گويند «بيماري خود تشكّري». يعني رسانه‌ي ملي از جيب بيت‌المال، سريال درست مي‌كند و بعد هم خودش از خودش تقدير مي‌كند! موضوعي كه انصافا در هيچ جاي دنيا لنگه ندارد. مهران مدیری یک معلول در فضای فرهنگی این کشور است. کشوری که بر اساس اندیشه واقع بینانه در خصوص سیما می بایست دانشگاهی برای بینندگانش باشد. دانشگاهی که از آن انسانهای فهیم و با اخلاق بیرون بیاید . آیا امکان ندارد که کارگردانان هنرمند ما بدون استفاده از ابتذال و ادبیاتی که جز رواج غیرهمگون با هنجارهای جامعه ثمر دیگری ندارد فیلم طنز یا برنامه طنز بسازند ایا خنداندن مردم به قیمت له کردن ارزشهای اخلاقی و فرهنگی جامعه باید باشد ؟ در اکثریت فیلمهای مهران مدیری معیار خنداندن مردم به هر قیمتی شده است! مثل اینکه ما جامعه را بنحوی پرورش دهیم که معلولیت دیگران باعث خنده افراد شود ایا این معنای طنز است؟ امروز بیش از هر زمانی ما نیازمند بازگشت به طنز اصیل در کشور هستیم در صورتیکه امروز برای مهران مدیری ها، سوت و کف بزنیم به خودمان و به هنرمندان واقعی در فضای طنز جفا کرده ایم . مثال امروز مهران مدیری و طنزهای مبتذل او همانند به به و چه چه کردن تعدادی نوجوان بی اطلاع از موسیقی های زیرزمینی مبتذل است که باعث نابودی موسیقی غنی و سنتی و ارزشمند ما در دراز مدت می شود.