حاشيه های جشن بزرگ "بچه‌های دیروز"

مهر: مرتضی احمدی که در جشن "بچه‌های دیروز" مورد تقدیر قرار گرفت تاکید کرد 70 سال در مقابل مردم تعظیم کرده و تا وقتی زنده است سرش را مقابل آنها پایین می‌آورد. جشن بزرگ "بچه‌های دیروز" با حضور هنرمندان از ساعت 18:20 تا 23:15 در تالار بزرگ وزارت کشور برگزار شد. - جمعیت زیادی برای شرکت در این جشن آمده بودند. آنها به حدی عجله داشتند که وقتی درهای سالن باز شد با داد و فریاد زیاد وارد سالن شد. - دکور برنامه از نکات جالب توجه این جشن بود. این دکور شامل یک تلویزیون بزرگ قدیمی بود که بالای سر آن آنتن‌های زیادی نصب شده بود. شکل این آنتن‌ها با تلویزیون قدیمی نوستالوژی همه بچه‌های دیروز بود که پشت بام خانه‌ها پر از این نوع آنتن‌ها بود. - مهمانان وقتی وارد سالن شدند برای نشستن در صندلی‌های جلو گاهی با هم مشاجره‌های کوتاهی می‌کردند و همه علاقمند به نشستن روی صندلی‌های جلو بودند. - قبل از شروع برنامه ترانه "کودکی" با صدای علیرضا افتخاری پخش شد، اما به دلیل مشکلات فنی ناگهان صدای آن قطع شد و بعد از گذشت چند دقیقه دوباره این ترانه کامل پخش شد. - بعد از پخش این ترانه بخش‌هایی از مجموعه "مدرسه موش‌ها" با موضوع انتخاب مبصر پخش شد. این مجموعه باعث شد لبخند به لب مهمانان بنشیند و آنها را به یاد دوران کودکی بیندازد. - پخش بخش‌هایی از فیلم سینمایی "گربه آواز خوان" به کارگردانی کامبوزیا پرتوی و کارتون "بابا لنگ دراز" از دیگر بخش‌های قبل از شروع برنامه بود. - داود رشیدی، اسدالله یکتا، مسعود فروتن، جواد پزشکیان، افشین زینوری، منصور ضابطیان، مریم نشیبا، ژرژ پطروسی، راضیه برومند، مرتضی احمدی، بهرام شاه‌محمدلو، لاله صبوری، شقایق دهقان و هومن حاجی عبدالهی هنرمندانی بودند که به موقع در سالن حاضر شدند. - برنامه قرار بود ساعت 17:30 شروع شد که با تاخیر آغاز شد. علی زارعان، مدیر گروه کودک و نوجوان شبکه تهران قبل از شروع برنامه به روی سن آمد و بعد از معرفی خودش خطاب به حاضران گفت: عذرخواهی می‌کنم که برنامه با تاخیر شروع شد، چرا که هماهنگ کردن 12 دوربین کار دشواری است؛ چون شب قبل این سالن تحویل گرفته شده است. - بعد از صحبت زارعان برای سومین بار ترانه "کودکی" با صدای علیرضا افتخاری پخش شد. - جشن بزرگ "بچه‌های دیروز" ساعت 18:20 با آرم قدیمی برنامه کودک که یک کودک پشت یک پرده قرمز رنگ منتظر بود تا توسط یک کبوتر این پرده بالا برود و بتواند برنامه کودک را ببیند، شروع شد. پخش این این آرم با موسیقی با استقبال حاضران رو برو شد. - بعد از پخش این آرم الهه رضایی، مجری به روی سن رفت و خطاب به حاضران گفت: سلام. حالتون خوبه؟ دماغ تون چاقه؟ و ... دیالوگ‌های رضایی با خنده حاضران همراه بود. - گیتی خامنه، مجری هم بعد از پخش تیتراژ "هاچ زنبور عسل" به روی سن رفت و با حاضران سلام و احوال‌پرسی کرد. - پخش نقاشی از دیگر بخش‌های این برنامه بود که همراه با موسیقی حاضران را به یاد دوران شیرین کودکی انداخت، دورانی که آنها نقاشی‌هایی به برنامه کودک می‌فرستادند که گاهی هم پخش نمی‌شد. - جواد مولانیا مجری اصلی برنامه بعد از پخش نقاشی‌ها به روی سن رفت و دقایقی کوتاه با بچه‌های دیروز صحبت کرد. او در ابتدا از داود رشیدی دعوت کرد که به روی سن بیاید تا از یک هنرمند تقدیر کند. او برای دعوت از رشیدی از کلمه عالی‌جناب استفاده کرد. - مردم با شنیدن نام داود رشیدی شروع به تشویق کردند، حتی برخی دست‌ها برای تشویق کردن بالا رفت. دوربین‌های تلفن‌های همراه روشن شد. او وقتی روی سن رفت، گفت: من افتخار دارم بازیگر 60 سال پیش را به شما معرفی کنم تا یاد خاطراتتان بیفتید. او بعد از خواندن متنی که نویسنده نوشته بودید از اسدالله یکتا بازیگر مجموعه "چاق و لاغر" تقدیر کرد. یکتا پشت تریبون اعلام کرد از حضور در این جمع خوشحال است و از برگزارکنندگان این مراسم قدردانی کرد. - منصور ضابطیان دیگر مهمانی بود که مجری از او دعوت کرد. او بعد از ابراز احساسات‌ در این برنامه از مرتضی احمدی تقدیر کرد. حاضران وقتی او به روی سن رفت به شدت این بازیگر قدیمی را تشویق کردند. همچنین بخش‌هایی از کارتون "پینوکیو" پخش شد که مرتضی احمدی یکی از گویندگان این کارتون بود. - مرتضی احمدی در این مراسم گفت: خیلی خوشحالم امشب در این جمع حضور دارم. در کارتون "پینوکیو" خانم ناهید امیریان جای جینا به زیبایی صحبت کرد و امشب در جمع ما حضور دارد. البته بهتر است یادی هم از کنعان کیانی گوینده گربه نره داشته باشیم که امروز در کنار ما نیست. من خاطرات زیادی از کارتون پینوکیو دارم. دکتر مسعود احمدی مدیر شبکه تهران به ما لطف زیادی کرد که این مراسم را برگزار کرده است. وی در ادامه افزود: همه چیز برای بچه‌های امروز است. من 86 سال دارم که 70 سال در خدمت شما مردم عزیز بودم. البته من کوچک هستم و هنرمندان بودند که من را به جمع خودشان راه دادند. وقتی به این جشن می‌آمدم یکی از دوستان به من گفت که چرا من خمیده راه می‌روم. او تاکید کرد دوست ندارد من را ببیند که خمیده راه می‌روم. من باید در پاسخ به این دوست عزیز بگویم که خانم برومند می‌دانند من 70 سال در مقابل شما تعظیم کردم و همیشه دستم روی سینه‌ام بود. تا وقتی که زنده هستم سرم را در مقابل شما پایین می‌آورم.