واقعا پشت هر فتنه ای "زنان" قرار دارند؟!
اصرار میر باقری بر اینکه پشت هر فتنه ای ، توطئه و انتقام زنی قرار دارد، کم کم از حالت داستان سازی و تکنیک های فیلمسازی خارج شده و به رویه ای بدل شده که بی شک نتایج خوبی نخواهد داشت.
داوود میرباقری ، این روزها بدل به کارگردان اول ایران در رسانه ها شده است. به گزارش سرویس فرهنگی «فردا»، سریال عظیم مختار نامه ، که پس از هر قسمت هم تحلیل می شود و هم در اخبار به ابعاد گوناگون آن پرداخت می شود ، هم بهترین ساعت پخش را در اختیار دارد و هم در میان برنامه اش از آگهی خبری نیست ، میرباقری را بدل به چهره محبوب رسانه ملی کرده است. اما در میان تمام این پوشش های رسانه ای، شاید ضعفی باشد درخور توجه که ظاهرا از آنها به عمد غفلت می شود تا عظمت اثر از بین نرود ! یکی از این نکات، نگاه منفی داوود میرباقری نسبت به زنان است و هر چند در تمام فیلم ها و مجموعه های ساخته شده توسط او ، همواره شخصیت های خوب و بدی از زنان و مردان قرار دارند ، اما اصرار میر باقری بر اینکه پشت هر فتنه ای ، توطئه و انتقام زنی قرار دارد، کم کم از حالت داستان سازی و تکنیک های فیلمسازی خارج شده و به رویه ای بدل شده که بی شک نتایج خوبی نخواهد داشت. سالها قبل،که سریال امام علی (ع) پخش می شد، توجه بی حد میرباقری به شخصیت قطام باعث شد هم در نقد حرفه ای و هم در لطیفه سازی های مردم ، به این مساله اشاره شود.هرچند پر رنگ جلوه دادن نقش قطام در شهادت حضرت امیرعليه السلام، با توجه به بعضی روایات تاریخی ، قابل قبول می بود اما اثر بعدی کارگردان " معصومیت از دست رفته " این بار نمایشگر زنی بود که با نیرنگ ، شوهرش را علیه امام حسین عليه السلام تحریک می کند و نقش این زن و شوهر ، نقشی موثر و اساسی در وقوع جنایات کربلا معرفی می شود. این اثر هر چند ریشه تاریخی نداشت ، اما مقدمه ای شد بر آن چه این روزها از سیمای ملی پخش می شود. مجموعه مختارنامه، حداقل دو بار نگاه منفی نسبت به زنان داشته : یکی هنگام ورود ابن زیاد به کوفه که زنان کوفی را مانع حمایت مردان کوفی از مسلم و امام حسین نشان داد و دیگری ، که در این یکی دو قسمت شروع شده و با توجه به داستان قیام مختار تا پایان مجموعه احتمالا ادامه خواهد داشت، عروس بیوه خاندان زبیر ، قرار است عامل تحریک برادران زبیر در قتل مختار معرفی شود. نگاهی به تاریخ اسلام نشان می دهد اعراب جاهلیت ، برای زنان خود ارزشی قائل نبودند و هرگز در امور مهم با آنان مشورت نمی کردند، اما ظاهرا داستان نویسان مجموعه با توجه به جذابیت تاریخی مادر ناصرالدین شاه، سعی کرده اند در هر دوره صدر اسلام با آفرینش چنین زنانی، از این عامل بهره ببرند.
دیدگاه تان را بنویسید