باید سینه به حصیر سایید

مهدی سرایی/ گروه اجتماعی: شب پیش (چهارشنبه شب) برنامه 20:30 در بخش آخر، گزارش پزشکی هفته خود را به داروهای لاغری چینی که به طور قاچاق وارد کشور شده و در عطاری ها و دیگر مراکز به فروش می رسند، اختصاص داده بود. پزشک مصاحبه گر با توضیحاتی در مورد تقلبی بودن این داروها و عوارض ناشی از مصرف آن ها، سعی داشت مردم را از مصرف این داروها بر حذر دارد و از پیامدهای آن آگاه کند. حال سوالی که در ذهن ایجاد می شود این است که عامل اصلی رواج این داروها در کشور چیست؟ آیا وارد کنند گان مسئول عواقب ناشی از آن هستند، آیا دولت است که بایستی نظارت خود بر گمرکات را افزایش دهد، آیا باید با ساختن برنامه های آموزشی و انذار دهنده مردم را از عوارض ناشی از مصرف این داروها آگاه کنیم و.....

واضح است که هر یک از این نامبردگان تا اندازه ای در این پدیده ایجاد شده مقصر می باشند ولی عامل اصلی نیستند. مسئله اصلی اینجاست که آیا ما فقط با عوارض ناشی از مصرف داروهای لاغری مواجه ایم و یا این بحث در دیگر بخشها نیز وجود دارد. به طور مثال سالهاست که پدیده استفاده از داروهای نیروزا و یا استفاده از داروهای حجیم کننده در ایران مسائل جانی بسیاری را به دنبال داشته است و با پخش برنامه های مختلف نیز در این زمینه آگاهی سازی صورت گرفته است . ولی چنین برنامه هایی کمکی به رفع این مسائل نداشته است . با گرفتن و بستن و زندانی کردن و سوزاندن این مواد، افراد طالب جامعه سعی می کنند از طرق دیگر به این داروها دسترسی پیدا کنند. پس مشکل در کجاست؟ به نظر نویسنده این سطور، مشکل اصلی، رواج یک فرهنگ کاذب و غلط در جامعه است که متاسفانه سالهاست در جامعه ما ریشه دوانده و روز به روز بزرگتر شده است. این فرهنگ همان " فرهنگ زود به نتیجه رسیدن" ،" فرهنگ همه چیز را خلاصه کردن" است. بسیاری از مردم ما با توجه به مقتضیات دنیای مدرن روز به روز بیشتر درگیر آن می شوند و از سوی دیگر وقت کمتری را صرف رسیدن به اهداف و آرزوهای خود می کنند. در نتیجه همیشه مترصد دست یافتن به اکسیر، معجون و یا معجزه ای جهت رفع این مشکلات هستنند. به طور مثال در چند سال اخیر با توجه به خیل عظیم شرکت کنندگان در آزمون های کارشناسی ارشد، بسیاری از دانشجویان تلاش می کنند با شرکت در کلاسهای تست و یا خرید جزوات و خلاصه برداری ها و... هم سریعتر مطالب را هضم کرده و هر چه زودتر در آزمون با رتبه برتر قبول شوند بدون اینکه کتابهای مربوطه در رشته خود را به خوبی مطالعه کرده و از کم و کیف آنها آگاه باشند. مثال دیگر این وضعیت در دبیرستانی هایی که شوق فراوان ورود به دانشگاه دارند دیده می شود. این در حالی است که بسیاری از این دانش جویان و دانش آموزان قادر به فهم کتابهای درسی خود نیستند. مثال دیگر اینکه بسیاری ازافرادی که می خواهند زبان انگلیسی را فرا بگیرند در پی این هستند که با خواندن چند کتاب تمامی لغات زبان انگلیسی را فرا بگیرند و زحمت دیگری را برای جستجوی لغات در فرهنگ ها نکشند. حقیقت امر این است که بسیاری از افراد جامعه این تبلیغات را باور می کنند و هنوز باور ندارند که برای رسیدن به اهداف بایستی " سینه به حصیر سایید". در نتیجه رواج این فرهنگ در جامعه، مردم تلاش می کنند داروهای لاغری در یک هفته، قبولی در کنکور در یک کتاب، انگلیسی در یک جزوه، نیرومند شدن دریک ماه و.... از راههای میان بر به اهداف خود نائل شوند. و این مثال دقیقا به مانند آن است که بدون طی مسیر و لذت از مناظر طبیعی و سختی های راه به ناگهان به مقصد برسیم . در نتیجه رواج این فرهنگ بسیاری از افراد در پی تجربه این داروها، روش ها و کتابها و ... می روند ولی دیر یا زود از نتایج مخرب آن آگاه می شوند. حال سوال اینجاست که چرا داروها، روشها و کتابهای این چنینی در نقاط دیگر دنیا مورد استفاده قرار نمی گیرند، آیا آنها هنوز به راز این "اکسیر" دست نیافته اند؟؟؟