مختصری از زندگی شمس آل‌احمد

فارس: آنچه در اين گزارش مي‌آيد مختصري از زندگي شمس آل‌احمد به همراه فعاليت‌هاي فرهنگي وي است. شمس آل‌احمد شخصيتي فرهيخته و نويسنده‌اي بود كه شايد عظمت برادرش يعني جلال و حجم كارهايي كه جلال آل‌احمد انجام داده بود باعث شد كه او در سايه برادر قرار بگيرد و به نوعي محافظ ميراث گرانبهاي خانواده آل‌احمد و شايد به زباني بهتر حافظ پرخواننده‌ترين و تاثيرگذارترين كتاب‌ها و نوشته‌هاي ادب معاصر باشد. نام شمس آل‌احمد همواره در كنار نام جلال، در كتاب‌هايش، در مقدمه‌هايي كه بر آنها نوشته ديده مي‌شود. اما شايد عده‌اي ندانند كه شمس شخصيت فرهيخته‌اي بود كه به حكم امام خميني (ره) به روزنامه اطلاعات رفت و سردبير اين روزنامه شد. عضو شوراي انقلاب فرهنگي بود و مدتي نيز در شوراي سرپرستي صدا و سيما فعاليت كرد. * شمس آل‌احمد كه بود؟ شمس‌الدين آل‌احمد، فرزند آيت‌الله سيد احمد طالقاني و برادر مرحوم جلال آل‌احمد، در تيرماه 1308 هـ.ش در تهران به دنيا آمد.او پس از به پايان رساندن دوره متوسطه در رشته‌هاي ادبيات، فلسفه و علوم تربيتي، مدرك ليسانس خود را از دانشگاه تهران گرفت. او ضمن فعاليت‌هاي آكادميك به عكاسي نيز علاقمند شد و با اين زمينه دوره عكاسي سينما را درآلمان گذراند و بعدها مدرك ديپلم فيلمبرداري را از دانشگاه سيراكيوز آمريكا گرفت. تاسيس موسسه انتشاراتي رواق از ديگر كارهاي آل‌احمد كوچك است كه تنها 6 سال از برادرش كوچك‌تر بود. تدريس در دانشكده كتابداري و مدرسه بهياري هم از ديگر فعاليت‌هايي است كه در كارنامه‌ وي ديده مي‌شود. علاوه بر آنكه نام شمس در تمام آثار جلال آل‌احمد ديده مي‌شود، خود او هم كتاب‌هاي قابل توجهي در حوزه ادبيات داستاني و سفرنامه نوشته است كه مي‌توان از كتاب‌هاي گاهواره: مجموعه داستان، عتيقه: مجموعه داستان، مجموعه قصه قدمايي، طوطي‌نامه: جواهر الاسمار، سير و سلوك، از چشم برادر و حديث انقلاب نام برد. * بيماري شمس شمس آل‌احمد در 2ماه اخير در بستر بيماري بود و وضعيتش رو به وخامت مي‌رفت. شمس از چندي پيش بر اثر بيماري ريوي در بخش ICU بيمارستان باهنر تهران بستري شد، در اين ميان هر روز حال وي به وخامت مي‌رفت به نحوي كه به دليل نبود امكانات پزشكي در منزل، مد‌تها در بيمارستان ماند. وي كه هميشه مورد توجه ويژه بيت مقام معظم رهبري بود و در اين دو ماه بيماري نيز از اين توجهات بي‌نصيب نماند. شمس از بيماري عفونت ريه مزمن به شدت رنج مي‌برد و در روزهاي پاياني همواره زير اكسيژن به سر مي‌برد و در اين ميان پزشكان همواره از وخامت حال ايشان از بيماري كه رو به بهبود بود، خبر مي‌دادند. سطح هوشياري شمس هروز پائين‌تر مي‌آمد و در روزهاي پاياني قدرت تكلم را نيز از دست داده بود و در نهايت شب گذشته برابر با 14 آذر 89 بر اثر ايست قلبي در بيمارستان شهيد باهنر قلم بر زمين نهاد و به جلال پيوست و جامعه ادبي ايران از وجود يكي ديگر از شخصيت‌هاي شاخص ادب معاصر خود محروم شد.