عوارض چشمی لامپ‌های LED

سلامتیران: تا دو، سه سال پيش، لامپ‌هاي LED صرفا لامپ‌هايي تزييني بودند كه در دكوراسيون خانه‌ها جايگاه كوچكي را به خود اختصاص داده بودند اما به نظر مي‌رسد اين لامپ‌ها كم‌كم دارند جايگاه خود را پيدا مي‌کنند و به منابع روشنايي آينده تبديل مي‌شوند. پيش از اين لامپ‌هاي LED تنها در تابلوهاي شهري، چراغ‌هاي راهنمايي و برخي دستگاه‌هاي الكتريكي مانند برخي چراغ‌هاي مطالعه يا تلويزيون‌ها استفاده مي‌شد اما امروزه جايگاه‌ آنها وسيع‌تر شده و از آنها براي روشنايي منازل، برخي محصولات نوردرماني و حتي برخي وسايل بازي كودكان استفاده مي‌شود. تنها نگراني موجود درباره اين لامپ‌ها آن است كه طبق تحقيقات اخير آژانس‌ ملي ايمني و بهداشت مواد غذايي و محيط كار، لامپ‌هاي LED مي‌توانند سبب بروز ناراحتي‌هاي چشمي شوند و سلامت افراد، به‌ويژه كارمندان شاغل در محيط را به طور خاص تحت تاثير قرار دهند. اولين لامپ‌ LED در سال 1962 توليد شد که شدت نورش فوق‌العاده پايين بود. در سال 1990 ديودهاي آبي و بعد ديودهاي سفيد وارد بازار شدند و لامپ‌هاي چندواتي را به چند 10 واتي تبديل كردند. اين لامپ‌ها مزاياي بي‌شماري داشتند؛ از جمله اينكه مصرف انرژي آنها در مقايسه با لامپ‌هاي معمولي، پايين‌تر بود. از سوي ديگر، دوام و عمر بالايي داشتند و برخلاف لامپ‌هاي كم‌مصرف كه 8 هزار ساعت عمر مي‌كردند، LEDها 50 هزار ساعت دوام داشتند. اما برخلاف لامپ‌هاي معمولي، شدت نور آنها هزاربرابر بيشتر بود و چشم را مي‌زد. نور اين چراغ‌ها كه عمدتا آبي است، براي 3 گروه مي‌تواند مضر باشد؛ كودكان، افرادي كه چشمانشان به نور حساس است (مبتلايان به نوعي از بيماري‌هاي چشمي يا پوستي) و افرادي كه به دليل شغل‌شان مدام با نورهاي LED مواجه‌اند.