نريماني: گفتند تبليغتان را در برفكها پخش ميكنيم
اما هيچ يك از شبكههاي داخلي تلويزيون هيچگونه حمايتي از اجراي نمايشهايي كه در سالنهاي خصوصي به صحنه ميروند انجام نميدهند.
ایسنا: كوروش نريماني كه اين روزها نمايش «جنگير» را در تماشاخانه ايرانشهر اجرا ميكند، با انتقاد از بيتوجهي تلويزيون نسبت به پوشش خبري و اطلاعرساني نمايشها گفت: براي پخش يك تيزر 30 ثانيهاي از تلويزيون،رايزنيهايي كردم اما آنها گفتند با اين وجهي كه شما ميتوانيد بپردازيد ما ميتوانيم تبليغ كارتان را در برفكهاي تلويزيون پخش كنيم. اين نمايشنامهنويس و كارگردان تئاتر كه امروز - 18 مهرماه- در نشست خبري نمايشش در تماشاخانه ايرانشهر صحبت ميكرد با بيان اين مطلب ادامه داد: تلويزيون بخش بزرگي از فعاليتهايش را مرهون حضور بچههاي تئاتر است اين رسانه كه مدام داعيه دانشگاهي بودن و رسانه آدمساز بودن را دارد حتي يك ثانيه تبليغ براي نمايشهاي خصوصي پخش نميكند. نريماني ادامه داد: ما تلاش كرديم به لحاظ خصوصي امكانات ديگري را به خدمت بگيريم چرا كه تنها شبكه تلويزيوني كه به سراغ ما آمد شبكه جام جم بود كه برنامههايش براي خارج از كشور پخش ميشود اما هيچ يك از شبكههاي داخلي تلويزيون هيچگونه حمايتي از اجراي نمايشهايي كه در سالنهاي خصوصي به صحنه ميروند انجام نميدهند. نويسنده و كارگردان نمايشهاي«والس مردهشوران» و «شبهاي آوينيون» با اشاره به تلاش گروه اجرايي نمايش «جنگير» براي استفاده از امكانات تبليغي ديگر افزود: ما به اين نتيجه رسيديم كه گروهها بايد روي پاي خود و خلاقيتهايشان بايستند. مطمئنم اگر اين روند به درستي پيش رود روزي ميرسد كه نه تنها تلويزيون كه حتي كارخانجات خصوصي بابت تبليغات نمايشهاي خوب پول بدهند. او در ارزيابي تبليغات شهري نمايش « جنگير» توضيح داد: تئاتر خصوصي يا اين شكل از تئاتر خصوصي كه در كشور ما رايج است و به اعتقاد من تئاتر نيمه خصوصي است به شدت به تبليغات نيازمند است. در اين ميان تبليغات شهري نقش بسيار مهمي در شهر بزرگي مانند تهران دارد كه دست كم بتواند مردم را با سالنهاي نمايشي آشنا كند. اما ما در اين نقطه متوقفيم. كوروش نريماني افزود:با وجود تلاش مدير تماشاخانه ايرانشهر هنوز مسوولان شهري به كاركرد و مزاياي هنري مانند تئاتر به درستي پي نبردهاند كه براي آن سرمايهگذاري كنند. حتي بخشي از بيلبوردهايمان با هزينههاي شخصي نصب شده است. كارگردان «هتل پلازا» و «دنكاميلو» با تاكيد بر ضرورت توجه به امور فرهنگي و هنري از سوي شهرداريها متذكر شد: مسوولان رده بالاي شهري بايد امكانات بيشتري براي تماشاخانه ايرانشهر و هنرمندان فراهم كنند اگر اين تبليغات به شكل نيمبند وجود دارد مديون تلاشهاي مديريت تماشاخانه است در حالي كه در همه جاي دنيا شهرداريها مسوول مستقيم لطافت فضاي روحي و رواني مردم هستند و حتي در شهرهاي كوچك شهرداريها هزينههاي گزافي بابت استقرار گروههاي نمايشي ميپردازند. نريماني با اشاره به اينكه شركتها و كارخانجات بايد بخشي از درآمد خود را صرف توليدات فرهنگي كنند يادآور شد: تعجب ميكنم چگونه ممكن است شركتها و كارخانجات خصوصي، ارگانها و ادارت نيمه دولتي درصد ناچيزي از بودجه خود را به فرهنگ و به ويژه تئاتر اختصاص نميدهند در حالي كه آنها بودجه فرهنگي دارند اما هر سال شاهد رشد قارچگونه تابلوهاي مجتمعهاي ورزشي هستيم. در حالي كه فقط با تابلو زدن نميتوان در جامعه فرهنگ خلق كرد. كار فرهنگي پروژهاي بلندمدت است. اگر مدير وزارتخانهاي حوزه فرهنگ را نشناسد نميتواند ابزارهاي فرهنگي را در خدمت خود بگيرد. او با اشاره به انواع گوناگون امكانات تبليغاتي اظهار تاسف كرد كه مديران شركتهاي ايراني به دليل عدم شناخت خود از امكانات تبليغي مختلف محصولاتشان را از اين امكانات محروم كردهاند. كوروش نريماني در بخش ديگري از اين جلسه با اشاره به اجراي دوباره نمايش « جنگير» افزود: همواره گفتهايم پرونده نمايشهاي پرتماشاگر نبايد با 16 تا 30 اجرا بسته شود. تئاتر ما نيازمند نمايشهايي است كه امتحانشان را به تماشاگر پس دادهاند. همواره جاي خالي اين نمايشها احساس ميشود. چرا كه بارها با تماشاگراني روبهرو شدهام كه دوست دارند نمايشهاي قديمي را ببينند. اين نمايشنامهنويس با اظهار تاسف از جاي خالي رپرتوار تئاتر در ايران يادآور شد: امروزه كه يكي دو سالن به مجموعه سالنهاي تئاتر ما اضافه شده ميتوان با برنامهريزيهاي دقيق شرايط اجراي دوباره براي نمايشهاي موفق را ايجاد كرد. در گروه ما نمايش « جنگير» نخستين گام براي اجراي آثار قبلي بود كه شايد جاي خاليشان احساس ميشود. او با ابراز خرسندي از اجراي اين نمايش در تماشاخانه ايرانشهر مهمترين عامل اجراي دوباره نمايشها را سالن اجرا دانست و توضيح داد: در وهله اول بايد بتوانيم سالن پيدا كنيم و در مرحله بعد بايد گروه اجرايي آمادگي اين را داشته باشند تا دوباره دور هم جمع شوند. اما در ايران گروههاي مستمر و هميشگي نداريم. در تمام مدتي كه تئاتر در كشور ما شكل گرفته هرگز گروه ثابت نداشتهايم بنابراين برنامهريزي براي شكلگيري دوباره گروهها و پيدا كردن دوباره سالن بسيار مشكل است. وي كه از مدتها پيش براي اجراي نمايش ديگري در تئاتر شهر اعلام آمادگي كرده است افزود: بعد از گذشت 9 ماه هنوز نميدانم كه آيا اصلا ميتوانم امسال نمايشي را اجرا كنم يا نه و اگر ميتوانم نمايشم را اجرا كنم در چه سالن و درچه زماني ؟ نريماني با ارائه توضيحاتي درباره شكلگيري نمايش «جنگير» درباره فضاي فانتزي اين نمايش گفت: يكي از نقاط مثبت كارهاي فانتزي، دستيابي به فضا و تيپهاي دور از دسترس است كه هنرمند را به محتوا و مسائل روز نزديك ميكند و ما از نمايش « شبهاي آوينيون» به بعد اين تجربه را پيش گرفتيم. او همچنين درباره توجهش به آثار گروتسك ايراني توضيح داد: در گروتسك با آميختن ترس و واهمه، كمدي و خنده، آميزهاي از حسهاي به ظاهر متضاد به وجود ميآوريم كه منجر به خلق فضايي انديشمندانه ميشود. چرا كه خنده واكنشي طبيعي در قبال ناملايمات زندگي و ترسهاي آن است. نعمتي كه خداوند به انسان داده تا بتواند مشكلات زندگي را تحمل كند. اگر خنده در انسان وجود نداشت حتما نسل انسان منقرض ميشد. او يكي ديگر از مزاياي فضاهاي فانتزي را عبور از زندگي روزمره دانست و توضيح داد: همواره به مضاميني ميانديشم كه براي آينده هم حرفهايي داشته باشد نه اينكه در فضاي روزمره بيات شود. چرا كه تئاتر آيينه زندگي نيست بلكه چيزي فراتر از آن است. اگر تئاتر آيينه زندگي بود تماشاگر هرگز بليت نميخريد و به تماشاي تئاتر نميآمد،بلكه در كنار خيابان ميايستاد و روزمرگيها را تماشا ميكرد. نريماني تاكيد كرد: تئاتر حتي در رئاليستيترين شكلش ذرهبيني در مقابل زندگي روزمره قرار ميدهد نه اينكه جريان زندگي را عينا نشان بدهد چرا كه روزمرگي آنقدر تكراري شده كه جذابيت خود را از دست داده است. در بخش ديگري از اين نشست منوچهر شجاع طراح صحنه اين نمايش توضيحاتي درباره طراحي دكور اين نمايش ارائه كرد و گفت: نمايش فضايي واقعي و غير واقعي دارد و به همين دليل سعي كردم در طراحي دكور هم اين موضوع رعايت شود. ما خيلي به سمت فضاي فانتزي نرفتيم. ضمن اينكه رنگها بيشتر بر پارچهها، مايكنها و لباس بازيگران نمود دارند. پانتهآ حميدخاني هم كه به عنوان طراح لباس با اين نمايش همكاري ميكند،گفت: ذهنيت اولم اين نبود كه لباس آدمها را از جنها جدا كنم اما براي اينكه نمايش فانتزي شود جنها را از آدمها جدا كرديم. در تكميل اين سخنان كوروش نريماني گفت: ما دوست نداشتيم به توهماتي كه تماشاگر يا حتي خودمان درباره اجنه داريم دامن بزنيم هيچكس تعريف دقيقي از لباس يا حتي قيافه جنها ندارد ما به دنبال يك اتفاق تازه و يك تلقي كاملا نمايشي از اجنه بوديم. هومن خدادوست يكي از بازيگران اين نمايش هم درباره تفاوت حركاتش با دو بازيگر ديگري كه روي صحنه حركات موزون انجام ميدهند گفت: يكي از دلايل اين تفاوت ايجاد بار كمدي بيشتر در نمايش بود چرا كه يكي از جذابيتهاي كار ناموزون بودن حركات است. به گزارش ايسنا، نمايش « جنگير» هر شب راس ساعت 20:30 دقيقه در سالن شماره يك تماشاخانه ايرانشهر به صحنه ميرود.
دیدگاه تان را بنویسید