در قاموس اهالی این سازمان، «هتاکی» تنها پاسخ رسانه هاست!

تابناک: شاید آن هنگام که در کشورهای توسعه یافته، رسانه را به عنوان رکن چهارم دمکراسی دانسته و چگونگی فعالیت آنها از اهداف دستیابی به مردم سالاری قرار داده شده بود، گمان نمی کردند که زمان به سرعت گذشته و شرایطی فراهم خواهد شد که در سرزمینی به نام ایران، حیثیت رسانه به عنوان چشم بیدار جامعه در سازمانی چون میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به سخره گرفته خواهد شد و با انتساب انواع و اقسام اتهامات ریز و درشت و هتاکی به اهالی رسانه در قالب انتشار جوابیه، تا صدور حکم قطعی علیه رسانه نیز پیش خواهد رفت! سازمان میراث فرهنگی که از همان روزهای نخستین روی کار آمدن دولت نهم، شعار ارتباط با رسانه ها و معرفی چهره واقعی ایران به جهان از طریق رسانه ها و تغییر مدیریت جهانی از شعارهای اصلی آن بود و در این هدف، آنچنان پیش رفت که پای از مرز فراتر نهاده و خبرنگاران خارجی را نیز به درون کشور دعوت کرده و با تعامل با آنان برای معرفی هر چه بهتر ایران تلاش می کرد؛ اما به یکباره سیاستگذاری این سازمان به این سمت پیش رفت که امروز خبرنگاران کشورهای دیگر را دوست و خبرنگاران داخلی ـ و البته منتقد ـ را دشمن خویش خطاب می کند، که این هم خود جای تأمل دارد! با اين حال، سازمان ميراث فرهنگي كه خود بخشي از بدنه دولت است، همواره با اتهاماتي برخي از رسانه ها از جمله پايگاه هاي خبري منتقد را خطاب قرار داده و با الفاظی سخیف و دور از ادب، تأكيد كرده است كه اين سايت ها، جزو رسانه ها به شمار نمي آيند و همگي، تنها به واسطه مخالفت هايي كه با دولت دارند، انتقاداتي به عملكرد سازمان ميراث فرهنگي دارند! البته این رفتار دور از انتظار و خلاف ادب و منطق رسانه ای، به ویژه در دولت دهم و با وجود ریاست این سازمان در دوره جدید، دیگر به امری عادی تبدیل شده، به گونه ای که هر گونه انتقادی را تأویل به باج خواهی، دشمنی با نظام و... ـ که البته کافر همه را به کیش خود پندارد ـ می کنند تا شاید از این رهگذر سرپوشی بر سوء مدیریت خود بگذارند. در این باره، كافي است نگاهي كوتاه به پايگاه خبري اين سازمان بيندازيم. اين پايگاه تقريبا هر دو روز يك بار در هفته، تكذيبيه اي را خطاب به رسانه اي منتشر مي كند و در آن، علاوه بر اتهامات و هتاکی های بسیار، با هدف در رفتن از زیر بار مسئولیت و پاسخگویی به افکار عمومی، رسانه مذكور را به مخالف و معاند بودن با نظام خطاب مي كند. بنا بر این گزارش، عموم رسانه های منتقد دولت، با توجه به اوضاع و احوال اين سازمان، تقريبا دست از اين حوزه شسته و دست ها را بالا برده اند چه، هر چه در توان داشته اند به كار بسته، اما در اين حوزه افاقه اي نكرده است! چرا كه گوش شنوا و قلب سلیم و منصفي در اين سازمان نبوده كه به انتقادات گوش سپرده و در پي درماني باشد. از سویی، ايجاد محدوديت و موانع ارتباطي ميان خبرنگاران و كارشناسان خبره اين حوزه ها و همچنين قطع ارتباط سازمان با برخي از رسانه ها، به نظر مي رسد نتيجه اي جز منزوي شدن اين سازمان و سرانجام كاهش توجه و فرهنگ سازي در اين حوزه ها نداشته است؛ كاهشي كه نخستين تيرهاي آن بر پیکره این سازمان و سرانجام به ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري اين كشور نشسته است. به هر روی، هرچند روابط عمومی این دستگاه، همواره در عطش انتشار فحشنامه های ـ جوابیه ـ خود در رسانه های منتقد می سوزد، با این همه، به عنوان رسانه ای که تاکنون بیشترین حجم هتاکی و ایراد اتهام از سوی این سازمان و خبرگزاری مربوطه اش ـ تنها به جرم طرح برخی مشکلات و انتقادات ـ متوجه ما بوده است، بر آن شدیم تا از این راه، مسأله را به گوش رییس جمهور، معاونت مطبوعاتی ارشاد و دستگاه قضایی برسانیم تا تنها برای یک بار هم که شده دست پخت خود را ببینند و بدانند که چگونه یک دستگاه دولتی به خود اجازه می دهد از رانت دولتی بودن و... برای خود حاشیه امنی درست کند و به جای پاسخگویی به رسانه و افکار عمومی تنها به فحاشی بپردازد. گفتنی است، این طرز برخوردها از سوی این سازمان، صابونی است که به جز ما به تن رسانه های دیگری چون، خبرگزاری مهر و سازمان تبلیغات اسلامی، روزنامه همشهری، روزنامه جوان، روزنامه کیهان، برخی سایت های خبری و... خورده است. البته بدیهی است، پشتگرم بودن به آقای «خاص» دولت، این سازمان و مسئول آن را که به تازگی دیپلمات هم شده! و به پیروی از مرادش، هیچ رسانه ای را عددی نمی انگارد، از پاسخگویی جدا دانسته و صد البته در این وانفسا، آنچه به جایی نرسد، فریاد است...!