ترميم ضايعات قلب و نخاع با ماكارونی‌های سلولی!

ایسنا: محققان در ايالات متحده، موفق به ساخت رشته‌هاي ماکاروني‌ مانندي حاوي سلول‌هاي زنده شده‌ اند که به آنها سيم‌هاي سلولي مي‌گويند. اين کار خود گامي جلو در درمان است و با استفاده از نتايج اين تحقيق مي‌توان بافت قلب و نخاع را ترميم و يا حتي عضلات مصنوعي طراحي کرد. سام استاپ يکي از محققان در دانشگاه نورث‌وسترن مي‌گويد: «روشي را کشف کرده‌ايم تا با کمک آن، آرايه‌هاي بزرگي از فيلامان‌هاي در حد نانو و سلول‌هاي زنده در فواصل ماکروسکوپيک را تعيين راستا کنيم. اين آرايه‌ها، ژل ماکاروني ‌مانندي را تشکيل مي‌دهند که قابليت پيوند شدن به بافت‌هاي قلبي يا عصبي را در راستاهاي سلولي را داراست.» براي ساخت اين رشته‌ها، گروه استاپ محلولي از پپتيدهاي آمفيفيليک را که مي‌توانند به‌ صورت دستجاتي از نانوالياف خودآرايي شوند، در نظر مي گيرند. اين محلول براي بلور شدن گرم مي‌شود و سپس با کمک يک پيپت فشرده‌شده به درون آب نمکي ريخته مي‌شود که حاوي کلريد سديم يا کلريد کلسيم است. استاپ شرح مي‌دهد: «زماني که بلور مايع با دست روي واسط نمکي ريخته مي‌شود، تمامي محتوا در يک جهت قرار مي‌گيرند و يون‌هاي کلسيم راستا را به شکل يک ژل ماکاروني‌مانند، منجمد مي‌کنند. رشته‌هاي حاصله غير سمي بوده، مي‌توانند روي هم انباشته و يا رول شوند و با تغيير قطر پيپت مي‌توانند ضخامت متفاوتي را داشته باشند. جايگزيني سلول زنده در مرحله‌ بعد، گروه، سلول‌هاي بنيادي را به محلول پپتيدي اضافه کرد. اين سلول‌ها توانستند سنتز خود را حفظ کرده، در ساختار گير بيفتند. مشاهده شد که سلول‌ها در ساختار کثرت پيدا مي‌کنند و در جهت‌هاي يکساني رشد مي‌کنند. براي اثبات قابليت اين فرايند، گروه تحقيق فيلامان‌هايي حاوي سلول‌هاي قلبي - سلول‌هاي ماهيچه قلب که خود به‌ خود سيگنال‌هاي الکتريکي را ايجاد مي‌کننند - تهيه کردند. بعد از 10 روز که رشته‌ها توليد شدند، سلول‌ها روي ساختار رشد کرده و سيگنال‌هاي الکتريکي طول کامل رشته را طي مي‌کردند. هونگبين لي - محققي که اخيراً در دانشگاه بريتيش کلمبيا در ونکوور کانادا پروتئين‌هاي مصنوعي را طراحي کرده که مشابه بافت عضله هستند - مي‌گويد: «اين کار نشان مي‌دهد که گامي مهم به‌سوي ساخت ماهيچه‌هاي مصنوعي برداشته شده‌است.» او اضافه مي‌کند:« اين کار همچنين نشان مي‌دهد که داربست(اسکافولد) مهندسي بافت جديد، ممکن است به ترميم عضله يا عصب آسيب‌ديده در بيماران کمک کند.» نناد بورسک، متخصص در مهندسي بافت قلب در دانشگاه دوک ايالات متحده هم معتقد است که اين تحقيق کاري نوآور و هيجان‌انگيز است. او اضافه مي‌کند که هنوز چالش‌هاي بزرگي وجود دارد که بايد قبل از اين که اين فن‌آوري به‌ صورت کلينيکي مورد بهره‌برداري قرار گيريد، برطرف شوند. بورسک مي‌گويد:«از نظر پزشکي تجديدپذير، هنوز بايد روش‌هايي را براي کنترل بهتر توسعه‌ سلول‌هاي بنيادي به‌ صورت بافت بيابيم و براي کاربردهايي مانند جراحي قلب لازم است تا روش‌هايي را براي توليد بافت ماهيچه‌اي ضخيم يافته، آن را به بخش باقي‌مانده‌ي قلبي ملحق کنيم.»