ماجرای بازی پروانه معصومی در نقش «آسیه»

خبرگزاری تسنیم: حضور پروانه معصومی در سریال حضرت "موسی(ع)" به خبری در فضای مجازی تبدیل شده است. این بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون درباره ماجرای نقش "آسیه" به خبرنگار خبرگزاری تسنیم،‌ گفت: ماجرا از این قرار است که تابستان سال قبل پیش "جمال شورجه" بودم ایشان به من گفتند نقش حضرت آسیه را شما باید بازی کنید و اگر کسی در اقوامتان شبیه به شماست جوانی این نقش را ایفا کند. گفتم دختر خواهری دارم که شبیه به خودم است، اگر بحث مالی‌شان خوب بوده، قبول کند. کل حرفی بوده که من زدم پیری و میانسالی این مجموعه تلویزیونی را من بازی کنم. هیچ‌وقت من درباره کلید خوردن و شروع تصویربرداری سریال صحبت نکردم؛ مگر با این شرایط کرونا چطور می‌توان چنین پیش‌بینی کرد پاییز جلوی دوربین برود. واقعاً این‌طور تنظیم مصاحبه عجیب است!

تلویزیون , صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران , سریال ایرانی , سینمای ایران , بازیگران سینما و تلویزیون ایران ,

نویسنده خوب دغدغه تلویزیون باشد

وی در خصوص سریال‌های تلویزیون گفت: من برخی اوقات اتفاقی برخی از سریال‌ها را می‌بینم آن قصه‌های دلپذیر و پیچیدگی را تک و توک می‌بینم؛ سریال‌ها در وهله اول باید قصه و داستان خوب و جذاب داشته باشند و در وهله بعدی به خانواده و باورپذیری در شخصیت‌پردازی توجه کنند. ما باید واقعیت‌های زندگی را منتقل کنیم و به مردم دروغ نگوییم! من بارها صحبتم این بوده که ما نویسندگان خوب نیاز داریم، مثل اینکه تلویزیون دور نویسندگان خوب را خط کشیده و اصلاً نداریم. مدت‌هاست نویسنده خوب نمی‌بینم، کلام خوب نمی‌بینم در سریال‌ها گفته شود. حتی نریشنی که مخاطب‌پسند باشد و محتوای دلپذیری به جامعه منتقل کند. ما سوژه‌های متنوع و خوب داریم، اگر نویسنده خوب داشته باشیم اتفاقات خوبی برای تلویزیون رقم خواهد خورد.

بازیگران یکبار مصرف ممنوع!

پروانه معصومی با اشاره به اینکه خوب نیست تلویزیون به سراغ بازیگران یکبار مصرف می‌رود، افزود: این بازیگران یکبار مصرف را به تلویزیون نیاورید؛ خوب نیست. از این کار صرف‌نظر کنید، همان سفارشی‌هایی که باعث افت کارها می‌شوند! کارنامه‌ام مملو از فیلم و سریال نیست اما سعی کرده‌ام در کارهای خوب باشم.

آرزوی خانم بازیگر

وی در پاسخ به این سؤال که دغدغه و آرزوی قلبی‌تان چیست، خاطرنشان کرد: آرزو دارم وزارت ارشاد به هنرمندانی که سنی از آنها گذشته و دیگر نمی‌توانند کار کنند رسیدگی کند؛ نگذارند زمانی که آن پیشکسوت و هنرمند میانسال درگذشت به سراغش بروند. ببینند چه کسانی دستشان به دهانشان نمی‌رسد؛ من خیلی‌ها را سراغ دارم که بیمار و خانه‌نشین‌اند و قدرت تهیه داروهایشان را ندارند. وزارت ارشاد به داد این هنرمندان که روزگاری در عرصه فرهنگ و هنر این مرز و بوم،‌ مؤثر بوده‌اند، برسد. اگر کار خلافی می‌کردند فوراً ممنوع‌الکار می‌شدند اما حالا که افتاده‌اند در گوشه خانه و دستشان تنگ‌ است خبری از این مسئولین نیست.