مریخ روی ایران/تصاویر

مهر: ایران با تاریخ و تمدنی کهن و طبیعتی کم نظیر دارای آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ارزشمندی است که همواره شاهکاری بی نظیر در زمینه فرهنگ و هنر به جهان عرضه داشته است. جای جای این سرزمین نشان دهنده تمدن و تاریخی کهن است از شهر سوخته پنج هزار و ۵۰۰ ساله سیستان گرفته تا قلعه پرتغالی ها در کنار سواحل زیبای مکران که همانند نگین درخشان در تاریک این سرزمین می درخشد. مواریث فرهنگی که از نسل های پیشین به نسل حاضر منتقل شده و حاصل کار و اندیشه همه مردمانی است که در طول تاریخ در این سرزمین زیسته اند. سیستان و بلوچستان یکی از استان های غنی کشور به لحاظ داشته های فرهنگی، باستانی، صنایع دستی و البته گردشگری است که علاوه بر این، تنوع قومی، مذهبی تعامل فرهنگی بسیار زیبایی را خلق کرده که خود گواهی بر تمدن و فرهنگ قوی یکایک اقوام ایرانی در همزیستی، احترام به انسان ها و اندیشه هایشان است. برای شناخت این سرزمین سفرها باید کرد، سفر تا اعماق تاریخ، تاریخی آمیخته از افسانه و واقعیت و اسطوره های کم نظیر و رشادت های بی نظیر. کافی است نگاهی به نقشه بیندازید تا این هندوستان کوچک برای همیشه در ذهنتان سبز شود هندوستانی که آب و هوایش بی مثال است و کلامی برای وصفش نیست، سرزمین که در زمستان در مرکزش دما گاه به منفی ۱۰ می رسد اما در آب های سرزمین چابهار می توانی شنا کنی! چابهار نگینی درخشان در سیستان و بلوچستان بندر چابهار بعنوان یکی از بنادر مهم در جنوب ایران و در بخش شمالی دریای عمان قرار گرفته است، این بندر به علت موقعیت استراتژیک و دستیابی به آبهای آزاد بین المللی جایگاه ویژه ای در مبادلات ایران با سایر کشورهای منطقه دارد. بندر چابهار که در جنوب استان سیستان و بلوچستان واقع شده به دلیل استقرار در کنار دریای عمان از دیر باز کانون داد و ستد و تجارت و دریانوردی است. ویرانه قلعه پرتغالی ها در یکی از روستای تیس، گواه رونق دریانوردی و اهمیت استراتژیک این خطه از بلوچستان در روزگارانی است که دول استعمارگر و تجارت پیشه اروپا بازارهای چین، هندوستان و بطور کلی شرق را جایگاه مناسب عرضه کالا و مصنوعات خود دانسته و حفظ و تسلط بر آنها را جزئی از سیاستهای استعماری و سلطه جویانه خود قلمداد می کردند. در کنار راهبرد اقتصادی، چابهار در زمینه جاذبه های تفریحی و گردشگری چشم انداز بکر و پنهانی دارد که هر دوستدار طبیعت را عاشق خود می کند، چابهار این عروس بلوچستان بارها و بارها خاطراتی خوش را در اذهان مردم به وجود آورد و برایش تداعی کننده زیبائی ها است. چابهار ۴۰ کیلومتر مانده به مریخ از سمت بندر چابهار به سمت گواتر که حرکت می کنی، وقتی که کیلومتر جاده، فاصله ۴۰ کیلومتری را نشان می دهد، كوه هایی در سمت چپ جاده نمايان می شود كه به كوه های مينياتوری يا مريخی معروف اند. وجود اين كوه ها با توجه به منظره كاملا متفاوتی كه در سمت راست جاده و رو به‌سوی دريا وجود دارد، باعث می شود تا يكی از زيباترين جاده‌ها و مناظر طبيعی کشور در سیستان و بلوچستان به‌ وجود آيد كه به دليل عدم معرفی، كمتر مورد بازديد قرار گرفته‌اند. رنگ تقریبا سفیدرنگ کوه چیزی میان طوسی و سفید با واریزه‌های بسیار در پای ‌آن، وجود گرما، حرارت، شرجی هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوی دیگر آن، دریا که به‌ این منظره آغوش گشوده است، صحنه ای رویائی و تخیلی را در ذهن بیننده پدید می‌آورد. رئیس اداره حفاظت از محیط زیست چابهار در این باره می گوید: همین منظره منحصر به‌ فرد که جاده چابهار به گواتر آن را به دو نیم تقسیم کرده، باعث شده تا این جاده به یکی از زیباترین جاده‌های ایران تبدیل شود. اشرف علی حسینی افزود: یک‌سو کوه‌های مخروطی مریخی با آن رنگ خاکستری خیال‌انگیز و سوی دیگر دریای آبی و ماسه‌های اندکی سرخ با درختچه‌های بیابانی در کرانه آن گوشه هایی از این طبیعت بکر است که دست نخورده در این سرزمین نقش آفرینی می کنند. این فعال زیست محیطی بیان کرد: ایستگاه حفاظت شده لاکپشت های سبز پهن پیکر دریایی طبیعت بکر دیگری در این خطه را نشان می دهد، لاکپشت هائی که برای تخم ریزی به این ساحل شنی آمده و پس از چند روز مجددا به اقیانوس بر می گردند. وی گفت: رشته کوه‌های مریخی که فقط در مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته، ترسیم‌گر یک جاذبه طبیعی زیبا باشد، این کوه‌ها در زمان‌های گذشته به زیر خروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان، سر از خاک بیرون آورده و خود نمائی می کنند. رئیس اداره حفاظت از محیط زیست چابهار یاد آور شد: در اثر تغییرات جوی و آب و هوائی و باران‌های موسمی، خاک‌ها از روی آنها به دامنه‌ها ریخته شده و چهره اصلی این کوه‌ها نمایان شد، در پهنه بعضی از این کوه‌ها مشاهده می‌شود که برخی مواقع ارتفاع آنان تا پنج متر می‌رسد و در دیگر نقاط بعضا بلندی آنها تا ۱۰۰ متر و حتی بیشتر هم دیده می‌شود، جنس این پدیده از مقاومت خاصی برخوردار است، به‌طوری‌که بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است. وی با اشاره به باورهای محلی در خصوص شکل این کوه ها گفت: تا مدتی قبل خیلی‌ها فکر می‌کردند رشته کوه‌های شگفت‌ انگیز مریخی را موجودات ماورائی و خیالی به وجود آورده‌اند، چرا که هیچ گونه شباهتی بین این کوه‌ها و رشته‌کوه‌های دیگر کشورمان وجود ندارد. بر اساس اسناد موجود بومی‌های ۶۰ - ۵۰ سال پیش، اسم این کوه‌ها را کوه‌های آریائی گذاشته بودند، اما کم‌کم این اسم به ورطه فراموشی سپرده شد و اسم این کوه‌ها را به خاطر شکل خاص، پستی و بلندی و زیبایی‌شان به کوه‌های مینیاتوری یا مریخی تغییر نام دادند. هر کجای کشور را بگردید، نمی‌توانید کوه‌هایی با این شکل و شمایل ببینید، کوه هائی که خواست سرزمین چهاربهار سیستان و بلوچستان است. کوه های مریخی تداعی کننده سیارات بر روی زمین است رئیس اداره حفاظت از محیط زیست چابهار می افزاید: كوه‌های مريخی مناظری از کوههای کره ماه را برای انسان تداعی می کنند و جنس رسوبی آنها و همچنين فرسايش خاص كوهها موجب ايجاد شيارها و تراش‌های زيبايي شده است که گوئی نقاشی ماهر، آن را به تصوير کشيده است. حسینی می گوید: اين کوه‌های چاک چاک فاقد پوشش گیاهی هستند و شکل‌های نامانوس دارند و به خاطر غيرعادی بودنشان، در سال‌هاي اخير و در ميان گردشگران، به کوه‌های مريخی شهرت يافته‌اند، آن ها نمونه‌های بدبومی هستند که پديده بوم‌ شناختی ويژه‌ای دارند. وی گفت: ماجرا زمانی جالب‌تر می‌شود که بدانید کوه‌های مریخی چندین میلیون سال زیر آب دریای عمان قرار گرفته بودند، به این شکل که در آن زمان بعنوان بخش کوچکی از اقیانوس هند بوده و کم‌کم از زیر آب خارج شده‌اند. حسینی تاکید کرد: بر اساس بررسی های موجود، بافت کوه‌های مینیاتوری که قدمتشان به دوره سوم زمین‌شناسی، یعنی به ۵- ۴ میلیون سال پیش برمی‌گردد، از جنس ماسه سنگ و مارن است. وی گفت: به همین دلیل برخلاف سیاره سرخ یا مریخ که به رنگ قرمز دیده می‌شود، رنگشان خاکستری روشن است، علاوه بر این، روی بدنه این کوه‌ها سنگواره‌های مختلفی از موجوداتی مثل صدف‌ها و ماهی‌ها دیده می‌شود که وصف ناشدنی است. رئیس اداره حفاظت محیط زیست چابهار اظهار امیدواری کرد که رسانه ها بتوانند مردم ایران زمین را به بهترین شکل با طبیعت بکر سیستان و بلوچستان به ویژه چابهار آشنا کنند. وی تاکید کرد: کوه های مریخی اثر طبیعی ملی تکرار نشدنی است و باید هر چه زودتر این منطقه به عنوان اثر ملی ثبت تا برای دیگر نسل ها نیز به بهترین شکل باقی بماند.