بارش باران های شدید طی سه ماهه ی اول ۲۰۱۵ و در مناطقی که ۴ عدد از نیروگاه های آبی کشور مورد بحث در آن قرار داشته اند، یکی از عوامل اصلی موفقیت آنها در رسیدن به هدف یاد شده بوده است.
بدین ترتیب کاستاریکا در ماه های ژوئن، فوریه و مارس از هیچ نوع سوخت فسیلی برای تامین الکتریسته مورد نیاز خود بهره نگرفته و کل احتیاج اش از طریق نیروگاه های آبی، در کنار برخی نیروگاه های مبتنی بر انرژی باد و خورشید فراهم گشته است.
البته نباید از یاد برد که وسعت کشور مذکور به ۵۱.۱۰۰ کیلومتر مربع و جمعیتش نیز به ۴.۸ میلیون نفر می رسد و لذا می توان گفت جامعه ای کوچک در آن ساکنا گزیده. نکته ی بعدی نیز در اینجاست که منبع اصلی درآمد آنها از توریسم و کشاورزی حاصل می گردد و وابستگی چندانی به کارخانجات صنایع سنگین و استخراج معادن ندارند.
البته با همه ی این تفاسیر نمی توان عملکرد فوق العاده ی کاستاریکا در زمینه ی توسعه ی بخش تامین الکتریسیته را نادیده گرفت، روند آنها در رابطه با این موضوع به حدی مطلوب و موفق بوده که از نظر زیرساخت های الکتریکی و ارتباطی در بین کشورهای آمریکای لاتین، پس از اروگوئه، رتبه ی دوم را از مجمع اقتصاد جهانی کسب نموده اند.
در اواسط ۲۰۱۴ دولت کشور مورد اشاره تصمیم گرفت تا ۹۵۸ میلیون دلار به یک پروژه زمین گرمایی اختصاص دهد که طی آن سه نیروگاه برق ساخته خواهد شد. ایجاد اولین نیروگاه ۳۳۳ میلیون دلار هزینه در برداشته و انتظار می رود ۵۵ مگاوات انرژی تولید نماید و دو نیروگاه دیگر نیز توان خروجی برابر با ۵۰ مگاوات را فراهم خواهند آورد.
دیدگاه تان را بنویسید