کودکان ظرفیت یادگیری زبانهای دوم و سوم را دارند؟
والدین باید درک کنند که هفت سال اول، زمان رشد کودک است و باید فضا را برای رشد عاطفی، اجتماعی، روانی و غیره کودک آماده کنند و باید بدانند که رشد کودک به منزله یادگیری زبان نیست.
ایسنا:یادگیری زبانهای دوم و سوم همچون انگلیسی و فرانسه در دوره کودکی که به تازگی به حوزه آموزشی کودکان زیر 10 سال وارد شده از جمله مسائلی است که امروزه خانواده‌ها به آن تاکید بسیاری دارد اما غافل از آنکه نمی‌دانند با تحت فشار گذاشتن فرزندان خود برای یادگیری‌های زودهنگام، مانع از رشد آنها می‌شوند. مهدی آذربرزین، کارشناس حوزه کودک و رییس انجمن بازی‌ها و ورزش کودکان در گفت‌وگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در ارتباط با فشار غیرمتعارف والدین برای یادگیری زبان دوم و سوم کودکان، گفت: نظرات متفاوتی در این راستا وجود دارد و عده‌ای معتقدند اگر کودکان همزمان با یادگیری زبان مادری، زبانهای دیگر مثل انگلیسی، فرانسه، عربی، آلمانی و... را یاد بگیرند بسیار مفید بوده زیرا در آن سنین، یادگیری سریع اتفاق می‌افتد. این کارشناس کودک ادامه داد: اما در مقابل این دیدگاه عده‌ای معتقدند که در سنین پایین اجباری برای یادگیری زبان دوم و سوم وجود ندارد، زیرا زمانی که در آموزش و پرورش و از اول دبستان این آموزش‌ها قطع
می‌شوند، پس چه نیازی است که کودک در مهد زبان یاد بگیرد در حالی که با ورود به دبستان این آموزش، ادامه نمی‌یابد و ادامه آن تنها در صورتی است که والدین کودک را برای آموزش زبان به موسساتی خارج از مدارس ببرند که در این صورت فشار زیادی بر کودک وارد شده و در اینجاست که می‌گوییم والدین بزرگترین مانع گذران دوران کودکی هستند. وی ادامه داد: والدین باید درک کنند که هفت سال اول، زمان رشد کودک است و باید فضا را برای رشد عاطفی، اجتماعی، روانی و غیره کودک آماده کنند و باید بدانند که رشد کودک به منزله یادگیری زبان نیست. آذربرزین افزود: کودکان هفت سال اول زندگی خود را باید بازی کنند در حالی که والدین با این روند تربیتی که در حال حاضر پیش گرفته‌اند، مانع بازی کردن و رشد طبیعی کودک می‌شوند و به این ترتیب خلاقیت کودک در همان سنین کودکی سرکوب می‌شود. این کارشناس کودک افزود: در حال حاضر جوانان ما مشکلات متعددی دارند و علت آن تنها این است که در زمان کودکی به آنها اجازه داده نشده است که رشد طبیعی و روند طبیعی خود را طی کنند. آذربرزین همچنین افزود: باید کودکان خود را برای آینده تربیت کنیم. برای مثال آیا پدر و مادرهایی که 15 سال پیش
فرزند خود را تربیت می‌کردند، می‌توانستند پیش‌بینی کنند که در 15 سال آینده پدیده‌ای به نام اینترنت اینگونه به زندگی کودکان ورود می‌کند؟ و آیا آنها کودک خود را برای استفاده از این پدیده تربیت کرده‌اند؟ قطعا پاسخ این سوال منفی است. این کارشناس کودک افزود: باید پیش‌بینی کنیم که در 10 سال آینده کودکان با چه پدیده‌هایی مواجه هستند و محتوای آموزشی مهدها و مدارس را براساس آنها طراحی کنیم. وی همچنین گفت: یک نگاه بسیار غلط که متاسفانه بسیاری از والدین آن را دنبال می‌کنند و دغدغه آنها شده، آماده کردن نوجوانشان برای آزمونی مانند کنکور است؛ در چنین شرایطی از دیگر جنبه‌های رشدی نوجوان خود غافل می‌شوند. در حال حاضر در مرحله پایین‌تر این اتفاق در مورد مهدهای کودک رخ داده است. سوال از والدین این است که مگر کودک شما چقدر ظرفیت دارد که تا این حد به آنها فشار می‌آورید؟ این کارشناس کودک در ارتباط با اینکه نباید مانع رشد طبیعی کودکان شویم، گفت: هیچ ضرورتی برای آموزش‌های زودهنگام و غیرضروری کودکان در سنین پایین وجود ندارد. وی در پایان گفت: والدین محور اصلی رشد کودک هستند و باید در رفتار خود تجدیدنظر کنند، زیرا کودکان سرمایه‌های
جامعه و زندگی هستند و نباید با رفتارهای غلط خود، مانع از رشد طبیعی آنان شویم.
دیدگاه تان را بنویسید