ایرنا: زمستان سال 1365 و در بحبوحه جنگ ایران و عراق و پس از عملیات کربلای 5 و شکست دشمن، ارتش عراق به بمباران چندین مدرسه در غرب ایران روی آورد. حدود ساعت 13 روز 20 دی 1365، هواپیماهای عراقی دو مدرسه را در بروجرد (در استان لرستان) بمباران کردند. بمباران درست در هنگامی رخ داد که دانشآموزان نوبت بعدازظهر این دو مدرسه در سر صفهایشان ایستاده بودند. تعداد کشتهشدگان این دو مدرسه، در مجموع 60 تن بود. این دو مدرسه پسرانه، یکی دبستان شهید فیاضبخش و دیگری مدرسهٔ راهنمایی امام حسن مجتبی (ع) بودند که در مجاورت یکدیگر قرار داشتند و در منطقه ابراهیمآباد در شمال بروجرد واقع بودند. ˈ اکبر و عباسˈ دو تن از جانبازان این حمله هوایی هستند که در گفت و گو با خبرنگار ایرنا این واقعه تلخ را چنین بیان کردند. عباس می گوید: روز شنبه 20 دیماه 1365 ساعت 12:45 دقیقه ظهر از منزل خارج و به همراه برادرم اکبر راهی مدرسه شدیم. بعد از رسیدن به مدرسه سر صف ایستاده بودیم که ناگهان گرد و غبار غلیظی همه مدرسه را فرا گرفت و همه بر روی زمین افتادیم. من و برادرم که کنار یکدیگر ایستاده بودیم بر روی زمین افتادیم و در یک لحظه نگاهم به مدیر مدرسه
آقای گودرزی افتاد که با صورتی خون آلود به وسط حیاط مدرسه دوید. حیاط مدرسه را نگاه کردم مملو از دانش آموزان شهیدی بود که روی زمین افتاده بودند و همگی قامت کوچکشان تکه تکه و غرق خون بود. هنوز متاثر از موج انفجاری که من و برادرم را گرفته بود هیچ چیز را نمی شنیدیم و نمی دانستیم چه اتفاقی افتاده است. دست برادرم را گرفتم و به طرف بیرون مدرسه که نه در داشت و نه دیوار دویدم، جلوی مدرسه زمینی بود که پر از درخت گردو بود ولی هیچ اثری از این درختان باقی نمانده بود. مردم به سرعت به طرف مدرسه می دویدند، منزل ما نزدیک مدرسه بود و پدر و مادرمان به محض شنیدن صدای انفجار به سمت مدرسه آمده بودند و برای یافتن ما همه جا را جستجو کرده بودند. بعد از مدتی که مقداری حالمان بهتر شد و پدر و مادرمان نیز به خانه برگشتند و ما را دیدند متوجه شدیم که مدرسه مورد حمله موشکی دشمن قرار گرفته و بسیاری از دانش آموزان و دوستانمان شهید شده اند. چند روز بعد هم پیکر پاک چند تن از دوستانمان مانند ˈحسین عزیزیˈ ، ˈ کیهان گودرزیˈ و ˈ حسین شیداییˈ از زیر آوار مدرسه بیرون آمد. به گزارش خبرنگار ایرنا اکبر و عباس فتح الهی هم اکنون در کارخانجات نساجی
بروجرد مشغول کار هستند ولی هردوی آنان شنوایی خود را در اثر حمله هوایی دشمن به مدرسه تا حدود زیادی از دست داده اند. یکی دیگر از دانش آموزان این مدرسه گفت:رسم بود کسانی که دیر به مدرسه می رسیدند آخر صف می ایستادند. ˈ حسین گودرزیˈ افزود: در روز حمله موشکی دشمن بعثی مدرسه ام دیر شد و در آخر صف ایستادم. وی اظهار داشت: این بار هم مدرسه دیر شد و هم از دوستان شهیدم جا ماندم. ارتش عراق در زمان جنگ تحمیلی، حملات بسیاری را به مناطق غیر نظامی و مسکونی انجام داد که از جمله این حملات، بمباران حدود 162 مدرسه در ایران بوده است که به کشته و زخمی شده شماری از دانشآموزان ایرانی انجامیده است. برخی از این حملات، حمله موشکی و بمباران هوایی چند مدرسه در شهرهای بهبهان، بروجرد و میانه است. امروز که 26 سال از آن واقعه دردناک می گذرد تنها عکسی از جسدهای یک اندازه و یک شکل دانش آموزان شهید این دو مدرسه که در سالن طالقانی بروجرد گرفته شده چیز دیگری باقی نمانده است. امروز به برکت خون این شهیدان کوچک ، دانش آموزان با امنیت و آرامش در حال تحصیل هستند. جای تعجب است که هیچ یادواره و مراسمی برای این شهیدان کوچک در مدرسه ای که مورد حمله
موشکی قرار گرفته بود برگزار نمی شود و همه یادشان رفته که چه اتفاقی در این دو مدرسه رخ داده است.
دیدگاه تان را بنویسید