چرا نور تلويزيون هميشه آبي است؟

دماي رنگ (Color temperature) اصطلاحي است كه عكاسان با آن آشنا هستند كه شامل تركيبي از طول موج‌هاي متفاوت نور از يك منبع نوري است؛ بطور مثال تركيب نور قرمز و سبز باعث ايجاد نور زرد مي شود؛ در حقيقت رنگي كه مي‌بينيم حاصل طول موج منعكس شده از رنگ است.

رنگ‌ها دارای مشخصه‌ای بنام سردی یا گرمی هستند؛ دماي پايين در محدوده دو تا سه هزار كلوين اصطلاحا رنگ هاي گرم ناميده مي شوند و در محدوده زرد و قرمز هستند؛ دماي بالاتر از پنج هزار كلوين نيز رنگ هاي سرد ناميده مي شوند و در محدوده آبي و سفيد قرار دارند.

وقتي شب‌هنگام شب در يك خيابان تاريك به پنجره‌هاي منازل نگاه كنيد، علاوه بر نور آبي رنگ منعكس شده از صفحه تلويزيون، نور زرد رنگي نيز از لامپ‌هاي منازل ساطع مي‌شود كه باعث ايجاد يك سايه عميق زرد رنگ در اتاق مي‌شود، اما چشم قادر به ديدن اين رنگ نيست.

چشم انسان خود را با اين شرايط تنظيم كرده و محيط سفيدتر ديده مي شود. گرماي لامپ ها در حدود سه هزار و 200 كلوين است، از سوي ديگر تلويزيون سايه‌هايي به رنگ‌هاي قرمز، سبز و آبي ساطع مي‌كند كه محدوده دمايي پنج هزار و 500 تا شش هزار و پانصد دارد؛ همين اختلاف دما باعث مي‌شود كه نور ساطع شده از پنجره براي افرادي كه در خيابان هستند و در مقايسه با نور لامپ منازل، آبي ديده شود.

نور تلويزيون تنها چيزي نيست كه به رنگ آبي در مي آيد؛ در تاريكي شب و پس از خاموش كردن چراغ ها نور آبي رنگ زيبايي نيز در آسمان ديده مي شود.