ایسنا: 19 مردادماه، هجدهمين سالروز عرضه سيمكارت در ايران است و اپراتور همراه اول، بهعنوان اولين عرضهكننده اين سيمكارتها در ايران همراه با دو اپراتور ديگر مشغول به فعاليت هستند و سعي دارند هر روز با عرضه خدمات جديد و ارزش افزوده گوي سبقت را از ديگري بربايند. اما با ثبتنام تلفن همراه در تيرماه سال 1372 به دلیل عدم استقبال در آن زمان توسط مردم، روند ثبت نام چندین ماه به طول انجامید؛ به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ايران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که دراين زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود. بنا بر گزارشهاي موجود در آن زمان با تبلیغات فراوان و با شعار «با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید» تا اواسط سال 74 جمعا 9 هزار و 947 نفر ثبت نام کردند که در شهریور همان سال واگذاریها آغاز و بلافاصله بعد از ثبت نام به پایان رسید. در همان سالهاي ورود تلفن همراه و سيمكارت قيمتها از يك و نيم ميليون تومان تا 700 و 500 هزار تومان معامله ميشد و بازار فروش سيمكارتها داغ و داغتر ميشد. در گزارشهاي مربوط به آن زمان آمده است كه بهره برداری از اولین
فاز شبكه تلفن همراه كشور، در مردادماه سال 1373 در شهر تهران با استفاده از 176 فرستنده و گیرنده در 24 ایستگاه رادیویی و با ظرفیت 9200 شماره آغاز شد و در سال 1374 تعداد تلفنهاي دایری به 15907 شماره افزایش یافت و علاوه بر تهران، شهرهای مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبكه تلفن همراه قرار گرفت. اما فكر ايجاد تلفن همراه و متحرك از دهه 1960ميلادي از سوي كشورهاي اسكانديناوي ( سوئد، نروژ، دانمارك و فنلاند) آغاز شد و و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به كار گرفته شد. این فناوری در سال 1975 میلادی از سوی كشورهای اسكاندیناوی با سیستم آنالوگ به بازار عرضه شد. وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات اخيرا ضريب نفوذ كاربران تلفن همراه را 86 درصد اعلام كرد و گفت با انعقاد تفاهمنامه با كشورهاي تركيه، عراق، روسيه و كشورهاي اروپايي درصدد توسعه پروژههاي ترانزيت مخابراتي هستيم. به گفته وي 96 درصد پوشش جادههاي روستايي تلفن همراه انجام شده است. اكنون اين كارتها با عنوان سيم كارت شناخته شدهاند و در اندازههاي مختلفي با عنوان سيمكارت و ميني سيمكارت عرضه ميشوند اما با نگاهي به تاريخچه سيمكارت متوجه تغيير
و تحولهاي اين فناوري كوچك ميشويم. ريشه سيمكارتهاي مدرن به بيش از دو دهه گذشته برميگردد كه ساخت آنها درنتيجه تلاش كنفرانس اروپايي اداره پست و مخابرات (CEPT) براي طراحي يك استاندارد تلفن همراه انجام گرفت و اين استاندارد كه به عنوان GSM شناخته شده به منظور اطمينان از سازگاري سيستمهاي تلفن همراه در سراسر اروپا بود. اين شبكهها ابتدا در اوايل دهه 1980 پيشنهاد شدهاند كه البته نخستين شبكه GSM تا سال 1391 راهاندازي نشد اما نقش سيمكارت در اين شبكهها از آغاز اهميت زيادي داشت و اكنون نيز به همين روال ادامه دارد. اين كارتها شامل يك شماره سريال علاوه بر اطلاعات شبكه دارند و به همين دليل است كه كاربران ميتوانند يك سيم كارت از يك خط تلفن خارج و در دستگاه جديد ديگري نصب كنند بدون آن كه ناچار باشند دستگاه مذكور را در اشتراك خود به ثبت برسانند. كليه اطلاعات تائيد شده (AUTHENTICATION) درسيمكارت ذخيره شده است كه البته خارج از اين عملكرد سيمكارتها تحول زياد داشتهاند و به دستگاههاي GSM امكان ميدهند در شبكه هاي متعددي كار كنند. همچنين سيمكارتهاي مدرن ميتوانند كد حداكثر 80 شبكه تلفن همراه را ذخيره كنند و از
اين رو به كاربران امكان ميدهد در سفرهاي بينالمللي از يك دستگاه و اشتراك استفاده كنند. سيمكارتهاي امروزي ميتوانند تا 250 تماس را ذخيره كنند به اين ترتيب كاربر مجبور نيست اطلاعات تماسهايش را به طور دستي به دستگاه ديگر منتقل كنند. GSM متداولترين استاندارد بيسيم در جهان است و بسياري از مزاياي آن ارتباط مستقيم با سيمكارت دارد.
دیدگاه تان را بنویسید