جاده‌ای پر از ادويه

ایران تراک:‌ بقایایی از جاده ای تاریخی 400 ساله در شهرستان جهرم وجود دارد كه اهالی منطقه آن را جاده ادویه می نامند. نام عجیبی که دلیل ساده ای برای سر زبان ها چرخیدن دارد! این راه سنگی، سال ها پیش برای حمل و نقل محصولاتی مثل ادویه مورد استفاده قرار می گرفت که از هندوستان به فارس وارد می شد و جالب این که آنقدر رونق و اهمیت داشت که تقریبا به اندازه جاده ابریشم شناخته شده بود؛ با این تفاوت که ابریشم از چین می آمد و ادویه از هند. این راه كوهستانی كه یكی از شاهكارهای مهندسی راهسازی است از جاده های مرتبط به جاده ابریشم است كه در دل كوه ساخته شده و جهرم را به لار متصل می كند.

اگر سری به جاده ادویه بزنید می بینید که هنوز قسمتی از سنگ فرش های این جاده تاریخی سالم مانده است و در گوشه و کنار آن هنوز می توان بقایای آثاری تاریخی را دید مثل بقایای یك آب انبار تاریخی که روی یکی از کوه های این جاده به چشم می خورد. عده ای از كارشناسان تاریخی هم معتقدند که در دوره صفوی پلی در این منطقه ساخته شده كه متاسفانه هم اكنون اثری از این پل وجود ندارد.

راه ادویه، در کوه البرز که در جنوب شهر جهرم واقع است ساخته شده و در ادامه مسیر خود از لار به سمت خراسان بزرگ (از شمال افغانستان امروزی تا قوچان و طوس) می رود.

شاردن یکی از سیاحانی بود که در سال 1059 هجری شمسی از جاده ادویه عبور كرد و در سفرنامه خود از این جاده یاد کرد. او نوشته است: «در كوه البرز به عنوان سخت ترین و خطرناكترین كوهی كه در ایران وجود دارد جاده ای سنگ فرش شده با عرض بیش از چهار قدم تنها مسیر عبوری از این كوه است. در قله این كوه سه آب انبار وجود دارد كه به دلیل خشكسالی بدون آب هستند.»

راه ادویه با تمام جاذبه هایی که دارد، در فهرست میراث فرهنگی کشور جایی پیدا نکرده است. دو سال پیش اعضای انجمن میراث فرهنگی جهرم در خواست كتبی خود را مبنی بر شناسایی و حتی ثبت این اثر تاریخی به مسوولان میراث فرهنگی ارائه كردند اما متاسفانه تاكنون پاسخی از سوی آنها دریافت نشد.

برای دیدن جاده ادویه باید به 6 کیلومتری جهرم سفر کنید که قدمت آن به بیش از 400 سال می رسد.