به عدس می‌گويند گوشت فقرا !

آريا: عدس فوايد بسياري دارد، به شرط آن که صحيح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئين آن بهره ي کامل را ببرد، خوب است با فوايد بيشمار آن آشنا شويد. عدس منبع غني پروتئين و ويتامين هاي گروه B مي باشد. عدس يکي از بهترين حبوبات محسوب مي‌شود که 20 درصد پروتئين دارد و حاوي مقداري آهن است که البته از نوع آهن گياهي است و لابد مي‌دانيد که آهن‌هاي گياهي به خوبي آهن‌هاي حيواني جذب بدن نمي‌شوند، اما به هر حال اگر عدس را با مواد غذايي اي که ويتامين C و يا بتاکاروتن دارند (مثل گوجه‌فرنگي يا انواع مرکبات) مصرف کنيد، جذب آهن آن به شدت بالا مي‌رود. در کل، به دليل آهن و پروتئين موجود در آن، عدس را گوشت فقرا هم مي‌نامند، البته بر خلاف پروتئين‌هاي حيواني، عدس فاقد ويتامين B12 است که در گوشت وجود دارد، بنابراين نمي‌توان تنها از اين ماده غذايي استفاده کرد، زيرا گوشت داراي مواد مغذي‌اي است که در عدس يافت نمي‌شود. اين ماده غذايي به شکل عدسي به عنوان يک صبحانه مغذي تهيه شده و تکميل‌کننده پلو در عدس ‌پلو است و باز هم مي‌گوييم که يکي از بهترين نوع حبوبات به حساب مي‌آيد. مسئله‌اي که بايد به آن توجه کرد اين است که حبوبات به طور کلي نفاخ هستند و بايد کاملا پخته شوند. بر خلاف ساير حبوبات که نفخ آنها با خيساندن تا حدي از بين مي‌رود، نفخ عدس با خيساندن چندان از بين نمي‌رود و با اين که نفخ آن کمتر از نخود و لوبياست، اما به هر حال بايد خيلي خوب بپزد تا کاملا هضم شود. متأسفانه بسياري از افراد عدس را به اندازه ي کافي نمي‌پزند و اين موضوع سبب هضم نشدن آن به ويژه در کودکان مي‌شود، به ‌طوري که دانه‌هاي عدس موقع خوردن زير دندان‌ حس مي‌شوند. پس فراموش نکنيد عدس ماده اي بي نظير است به شرط آن که صحيح پخته شود تا به طور کامل هضم شده و فرد بتواند از آهن و پروتئين آن بهره ي کامل را ببرد. * خواص درماني: - عدس زياد کننده شير مادران است. - براي درمان زخم هاي دهان و گلو، عدس را بپزيد و آب آن را غرغره کنيد. - براي تقويت معده و برطرف کردن گاز معده، عدس پخته را با سرکه ميل کنيد. - آش عدس با روغن بادام براي دوران نقاهت بيماري ها بهترين غذاست. - عدس را مي توان به عنوان مسهل هم مصرف کرد، چون داراي لعاب زيادي است که در درمان ناراحتي هاي روده نيز موثر است. - عدس پخته را به عنوان مرهم براي زخم مي توان بکار برد. * هشدار : عدس با تمام مزايايي که دارد نبايد زياد مصرف شود ، زيرا اولا دير هضم است و توليد نفخ مي کند، ثانيا قابض است و جريان خون را در رگ ها آهسته مي کند. البته مي توان براي جلوگيري از اين عوارض، عدس را با روغن کنجد و يا روغن بادام و با سرکه خورد. در ضمن عدس به علت داشتن ميکروپروتئين براي افرادي که ناراحتي کليه دارند مضر است. *طرز تهيه و پخت عدس: تهيه و پخت آن ساده وآسان است و به راحتي از پوسته بيروني خود جدا مي شود، براي پخت، بايدعدس را بعد از جدا كردن از پوسته خارجي بشوئيد و به مدت 20-15 دقيقه بجوشانيد ، عدس احتياج به خيس كردن ندارد؛ همچنين موقع پخت، نمك اضافه نكنيد زيرا باعث سفت شدن آن مي شود. نگهداري عدس نيز راحت است ؛ مي توان در يك محل خشك و خنك براي مدت زيادي آن را نگه داشت. ولي بعد از يك مدت طولاني، رنگش به مقدار جزئي از بين مي رود ولي مزه آن تغيير چنداني نمي كند.