تاکسیران زن: خجالت می کشم کرایه بگیرم

کافی است درزندگی، مرد خانواده یک بد بیاری بیاورد و ورشکسته شود. این بار نوبت به زن خانواده می‌رسد تا برای تامین مخارج خانواده و زندگی کار کند. چه کاری؟ گاهی اوقات تبلیغ از یک شرکت تاکسیرانی خصوصی آینده کاری او را رقم می‌زند. راننده تاکسی می‌شود و به رغم مخالفت‌های همسر پاشنه کفش خود را ‌ور می‌کشد و از جا بلند می‌شود تا کار کند. بسیاری از زنان تاکسیران سرپرست خانوار هستند و مانند یک راننده مرد از صبح تا ساعت 12 شب پشت فرمان کار می‌کنند. اعظم کوئین سه سال قبل از اینکه راننده تاکسی شود یک زن خانه‌دار بودکه حتی برای خرید کردن نیز بیرون نمی‌رفت. چه برسدکه راننده تاکسی شود و با مردم برای گرفتن کرایه چانه بزند. هرچند به گفته خودش هنوز هم برای گرفتن کرایه تاکسی خجالت می‌کشد. همشهری تاکسی در شماره آذرماه خود به سراغ این تاکسیران زن رفته است. چقدر با رانندگی آشنایی داشتید؟ چرا این شغل را برای پول درآوردن انتخاب کردید؟ ده سال می‌شود که رانندگی می‌کنم. مدت سه سال و نیم است که راننده تاکسی هستم. یک بار تبلیغ تاکسی بی‌سیم بانوان را در تلویزیون دیدم. هم رانندگی را دوست داشتم و هم احتیاج به کار داشتم. به این فکر کردم که حداقل در این کار کارفرمایی بالای سرم نیست که دائم امر و نهی کند. به خاطر همین شدم راننده تاکسی. حالا که راننده تاکسی شدید درآمد آن خوب است؟ خانواده را چطور راضی کردید؟ سخت نبود؟ درآمد این شغل به نسبت خوب است ، البته اگر کارباشد. زمانی که شوهرم ورشکسته و بیکار شد تصمیم گرفتم کار کنم. دو تا پسر دارم. ابتدا همسرم با این کار مخالف بود. با نارضایتی رضایت داد. قبل از این کارم یک زن خانه‌دار ساده بودم. حتی برای خرید کمتر از خانه بیرون می‌آمدم. اولش این کار برایم سخت بود. اینکه ازصبح تا شب کار کنم. کار که یکنواخت ‌شود خسته‌کننده می‌شود. الان هم که سه سالی می‌شود راننده تاکسی هستم هنوز گرفتن کرایه برایم سخت است. همیشه تعارف می‌کنم و در نهایت می‌گویم هرچی که راضی هستند به من کرایه بدهند. حداقل اینجوری می‌دانم پولی که از مردم می‌گیرم حلال است. وقتی که تازه وارد این کار شدید چه سختی‌ها و مشکلاتی داشتید؟ یکی از مشکلاتی که داشتم بلد نبودن مسیر خیابان‌ها بود که به مرور این مشکل حل شد. اما زنان راننده تاکسی مشکلات زیادی دارند. الان نزدیک به دو ماه است که بی‌سیم مرکز قطع است و عملا همه راننده‌ها بیکار هستند. الان من 300 هزار تومان کرایه خانه و ماهی 200 هزارتومان قسط ماشین می‌دهم و هر دو ماه یک بارهم 50 هزار تومان پول شارژ می‌دهم. یک پسر دانشجوی دانشگاه آزاد دارم و یک پسر محصل. وقتی کار نباشد باید بیشتر تلاش کنم تا مخارج زندگی را دربیاورم. مثل اینکه یکی از مشکلات زنان راننده پرداخت اقساط خودرو است؟ ماه گذشته 25 روز قسط ماشین عقب افتاده بود و من 25 هزار تومان جریمه تاخیر دادم. پیش مدیرعامل شرکت رفتم و مشکلاتم را با او در میان گذاشتم. گفتم که بی‌سیم خراب است و کار نیست اما مشکل من حل نشد و باید، هم دیرکرد اقساط را می‌دادم و هم قسط عقب افتاده تاکسی را می‌پرداختم. در سال اول خودرو تاکسی را با وامی با بهره 14 درصد به ما واگذار کردند. اما بعد شنیدیم که شرکت‌های دیگر با بهره‌های بین 8 تا 12 درصد خودروهای خود را به رانندگان تحویل داده‌اند. بابت اقساط و حق شارژ بارها شکایت کردیم اما ترتیب اثر داده نشد. در حال حاضر تاکسی ما گروی بانک و شرکت سایپاست. قراردادی که به ما دادند، اجاره به شرط تملیک است. دفترچه اقساط برای راننده‌ها درست کردند. اگر من بخواهم تاکسی را به شرکت واگذار کنم چون اجاره به شرط تملیک است، در این مدت سه سال هرچه قسط داده‌ام بابت اجاره حساب می‌شود. بعد هم تاکسی را به اصطلاح کارشناسی می‌کنند و از پیش پرداخت پولی که برای گرفتن تاکسی داده‌ایم کم می‌شود. بعد از سه سال از 7 میلیونی که گرفته‌اند 3 تا 4 تومان بیشتر نمی‌شود. وقتی اعتراض می‌کنیم می‌گویند این قانون است. یکی دیگر از مشکلات زنان راننده کمبود پمپ گاز در سطح شهر است. قبلا یک ساعت و نیم تا دو ساعت در صف گاز می‌ایستادیم و امکان داشت در بین 200 تاکسی که داخل صف بودند تنها یک زن راننده تاکسی حضورداشته باشد. درخواست کردیم که یک پمپ گاز برای خانم‌ها بگذارند تا مشکل خانم‌ها حل شود. اما تا به حال ترتیب اثر داده نشده است. از چه ساعتی ازخانه بیرون می‌آیی و در طول روز چند ساعت کارمی‌کنید؟ از ساعت پنج و نیم صبح به خاطر سرویس مدرسه‌ای که دارم از خانه خارج می‌شوم و یک موقع تا 12 شب پشت فرمان هستم. تابستان پایه درآمدی‌ای که برای خودم قرارداده بودم، 35 هزار تومان بود. الان 20 هزار تومان است و تا نه شب کار می‌کنم. گاهی اوقات شب و نیمه شب هم سرویس می‌گیریم. پسرهایت نسبت به شغل مادرشان چه حس و برخوردی دارند؟ پسر کوچکم روی لباس یونیفرمی که می‌پوشم، حساس است. دوست ندارد با لباس فرم جلوی مدرسه‌اش بروم. همیشه از من می‌خواهد که دو کوچه آنطرف‌تر بایستم. نگاه مردم نسبت به زنان راننده هنوز خوب نیست. اما خانم‌ها از تاکسی بانوان استقبال می‌کنند. امکانات رفاهی شرکت به رانندگان چگونه است؟ هیچ امکانات رفاهی برای ما قرار داده نشده ‌است.‌زمانی یک تعاونی خرید ایجاد کردند تا راننده‌ها از آن خرید کنند اما قیمت اجناس این تعاونی با بیرون فرقی ندارد. ‌ای کاش بن خرید کالا به راننده‌ها می‌دادند که هنوز این اتفاق نیفتاده است. از سوی دیگر حق بیمه تامین اجتماعی که از ما گرفته می‌شود نیز زیاد است. زنان راننده تاکسی ماهانه 54 هزار و 300 تومان حق بیمه می‌دهند. البته جا داردکه از آقای قالیباف شهردار تهران و معاون حمل و نقل و ترافیک و مهندس سنندجی تشکر کنم که بیمه تکمیلی و عمر را به صورت رایگان برای رانندگان قرار داد. چه کار باشد و راننده‌ مشغول سرویس‌رسانی باشد و چه بی‌سیم خراب باشد و کار نباشد باید حق شارژ را بپردازیم. چند وقت پیش پسرم دستش شکست و شش ماه در بیمارستان بودم. اقساطم عقب افتاده بود هرچه التماس کردم تا دیرکرد ندهم اما قبول نکردند. روز اولی که می‌خواستیم وارد این کار شویم به ما گفتند درمانگاه اختصاصی و تعمیرگاه اختصاصی، مهدکودک برای زنان راننده قرار می‌دهند که هیچ کدام از این وعده‌ها عملی نشد. قرار بود مزایای زیادی را برای ما بگذارند که این اتفاق نیز نیفتاد. بااین شرایطی که به آن اشاره کردید چند درصد از زنان راننده انگیزه کارکردن دارند؟ الان 70 تا80 درصد از کد اولی‌ها تاکسی‌های خود را واگذار کرده‌اند. 30 تا40 نفر دیگر بیشتر باقی نمانده‌اند. راننده‌های مرد این مزیت را دارند که به راحتی در بین راه مسافر سوار ‌کنند اما ما وقتی سرویسی را به مقصد می‌رسانیم باید خالی برگردیم چون حق نداریم مسافر بین‌راهی سوار کنیم. یکی از مشکلات ما سوار نکردن خانواده است. چون محدودیت برای ما قرار داده‌اند در نتیجه کارکرد راننده‌ها کم و درآمد کمتری عاید ما می‌شود. آن هم در شرایطی که هزینه بیشتری را باید نسبت به آقایان پرداخت کنیم.