اصرارهای آزاردهنده برای بقای شهردار بیمار

خبرگزاری فارس: زمانیکه مصالح حزبی و جناحی با منافع شهری گره بخورد، دیگر نمی‌توان انتظار زیادی از شورای سیاسی پایتخت داشت. شورایی که علی رغم استعفای نجفی و عدم وجود هیچ نوع عملکرد قابل ارزیابی در حوزه‌های مختلف عمرانی، اجتماعی، فرهنگی و خدمات رسانی از سوی شهردار، همچنان اصرار بر ماندن وی در پست شهرداری دارد. حتی علی رغم اینکه محمدعلی نجفی اذعان به بیماری و عدم توان ادامه کار دارد، باید عنوان کرد در صورت عدم وجود بیماری، وی خیلی قادر به اداره شهر نبود؛ چرا که نجفی در مدیریت اجرایی کلان در ۷ ماه گذشته بسیار ضعیف ظاهر شده و ادامه این روند می‌تواند پایتخت را با چالش‌های جدی در زمینه خدمات رسانی به شهروندان روبه رو سازد. عملکرد نجفی در زلزله آذر ماه و برف بهمن ماه سال گذشته ثابت کرد که او نمی‌تواند مدیر اجرایی قوی باشد؛ امری که حتی با انتقادات صریح برخی از زعمای اصلاح طلب همچون محمدرضا عارف در نقد مدریت شهرداری در برف روبه رو شد. روز سه شنبه ۱۴ فروردین ماه سال جدید در جلسه هم اندیشی شورا و شهردار در حالیکه تکلیف شهردار با خودش مشخص بود، ولی شورای شهر تکلیفش مشخص نیست. مرتضی الویری، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر پس از جلسه اعلام کرد که تمامی اعضای شورای شهر بر ماندن نجفی تاکید دارند و بیماریی که نجفی عنوان می‌کند خطرناک است را عادی جلوه داد: «بیماری‌ای که درباره نجفی نیز مطرح شده است، یک نوع بیماری عادی است و خیلی‌ها این بیماری را دارند.» در همین رابطه معاون نظارت شورای شهر تهران از عدم موافقت اعضای شورای شهر در پذیرش استعفای نجفی خبر داده است. افشین حبیب زاده با ارائه توضیحاتی درباره بیماری نجفی و اخلالی که ممکن است در اداره شهر به خاطر آن ایجاد شود، از مخالف اعضای شورای شهر در جلسه ۱۹ فروردین با استعفای نجفی نیز سخن گفته است: «علی رغم مباحث مطرح شده از سوی نجفی، برخی از اعضا صراحتاً اعلام کردند که با استعفای نجفی در جلسه روز یکشنبه ۱۹ فروردین موافقت نمی‌کنند. برآیند این است که به احتمال زیاد رای اکثریت آراء به رفتن نجفی از شهرداری منفی خواهد بود، اما اینکه نجفی چقدر بر رفتن اصرار داشته باشد، این موضوع به شخص وی بر می‌گردد.» در این میان بحث اجبار نجفی به ادامه کار نیز شنیده می‌شود. بحثی بی فایده که چالش مدیریتی در شهر تهران را بیش از پیش بغرنج‌تر خواهد ساخت. محمد سالاری، عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه دلیلی برای تغییر شهردار نمی‌بینیم گفته است: «در صورت عدم پذیرش استعفا، شهردار تهران متعهد به ادامه وظیفه است.» زهرا نژاد بهرام، از مدافعان سرسخت مدیریت اجرایی نجفی! نیز در اظهاراتی بر ادامه کار وی پس از درمان اشاره کرده است: «اعضا به اتفاق به این نتیجه رسیدند که نجفی همچنان به کار خود به عنوان شهردارتهران ادامه دهد و استعفایش را نپذیرند. معتقدیم نجفی مرخصی بگیرد تا درمانش انجام شود.» حلقه گمشده این گونه اصرار‌ها را باید در اظهارنظر محمود میرلوحی جستجو کرد. معاون اجرایی شورای شهر تهران با تاکید بر اینکه قاطعانه استعفای نجفی را رد می‌کنیم، گفته است: اگر به راحتی استعفا را بپذیریم، اعتماد به شورا کاهش می‌یابد. نظر قاطع شورای شهر رد استعفای نجفی است و بر این تصمیم اصرار دارد. نظر ما این است که این استعفا به صلاح نیست و این رویکرد دلایل مختلفی دارد.» میرلوحی در نهایت از منافع اصلاح طلبان برای این رویکرد سخن می‌گوید که این سخن همان نقدی است که بسیاری بر این شورا به خاطر سیاسی کار و اولویت منافع حزبی دارند: «اصلاح‌طلبان پشتوانه رای به لیست امید بودند و شورای شهر و مدیریت آقای نجفی در این مساله ذی‌نفع هستند، درنتیجه باید منافع آن‌ها را نیز در نظر گرفت.» پذیرش شکست در حالیکه هنوز به یکسالگی شورای شهر اصلاح طلب نزدیک نشده ایم، برای اعضای آن بسیار سنگین است. شورایی که با شعار‌ها و وعده‌های زیاد برای دمیدن روح جدید در کالبد شهر وارد گود مدیریت شهری شد، ولی نتوانست در حساس‌ترین و مهم‌ترین تصمیم گیریش یعنی انتخاب شهردار موفق عمل کند و علی رغم مشخص بودن ناتوانی نجفی در اداره شهر دست به این انتخاب سیاسی زدند و حال این شهروندان تهرانی هستند که باید تاوان این اشتباه را با کاهش خدمات رسانی در تهران پس بدهند. در ۸ ماه گذشته علاوه بر اینکه پروژه‌هایی با پیشرفت ۹۵ درصدی در مدیریت سابق تکمیل نشدند بلکه پروژه‌هایی مهم و استراتژیکی مانند خط ۷ مترو نیز به دلایل سیاسی تعطیل و متوقف شدند.