تخریب میراث فرهنگی در سایه سکوت
تخریب بخشی از نقش‌برجستهٔ بهرام دوم، پادشاه ساسانی، در تنگ چوگان در بیشاپور، حراج و فروش اموال فرهنگی (سکه‌های قدیمی) ایران در جنوب شرق کشور در مسیر مرزی ایران ـ افغانستان، خطر حذف ژئوپارک قشم از فهرست یونسکو، خطر خروج ارگ تاریخی بم از فهرست میراث جهانی در خطر و چندین و چند اتفاق تلخ دیگر که خبرهایش طی چند هفته گذشته روی خروجی رسانه های آمده و نشان می دهد سال90، سال خوبی برای میراث فرهنگی و دوستداران آن نبوده است.
گروه اجتماعی «فردا»؛مهدی علیپور: «نگهداری از مدرسه چهارباغ به عهده سازمان میراث فرهنگی نیست! »این شاه بیت سخنان «ناصر طاهری» معاون میراث‌فرهنگی استان اصفهان در واکنش به خبر فروریختن بخشی
از کاشی‌های گنبد مدرسه چهارباغ عباسی است. این در حالی است که مسئولیت حفاظت از این مدرسه ثبت شده در فهرست آثار ملی، آن طور که در قانون پیش بینی شده، تنها بر عهده سازمان میراث فرهنگی است. این مدرسه تاریخی، آخرین بنای باشکوه دوران صفوی است که یکی از بی نظیرترین کاشی‌کاری های این دوران را در دل خود دارد و مشخص نیست بی توجهی مسئولان ذیربط چه بر سر آن خواهد آورد؟
از کاشی‌های گنبد مدرسه چهارباغ عباسی است. این در حالی است که مسئولیت حفاظت از این مدرسه ثبت شده در فهرست آثار ملی، آن طور که در قانون پیش بینی شده، تنها بر عهده سازمان میراث فرهنگی است. این مدرسه تاریخی، آخرین بنای باشکوه دوران صفوی است که یکی از بی نظیرترین کاشی‌کاری های این دوران را در دل خود دارد و مشخص نیست بی توجهی مسئولان ذیربط چه بر سر آن خواهد آورد؟
اما نکته باریکتر ز مو اینجاست که گویا سکوت به اضافه تکذیب و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت، معجونی از استراتژی مسئولان برای مواجهه با اتفاقات تلخی شده که این روزها بر سر میراث ملی مان می آید.
در این میان گویا مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری چه در پایتخت و چه در استان ها طبق قانونی نانوشته که به نظر می رسد تبدیل به یک رویه مرسوم شده است، ترجیح می دهند در مقابل تخریب میراث فرهنگی چند صد ساله در گوشه و کنار کشور به طرح پاسخ هایی بپردازند که باور آنها سخت است!
اگر چه بارها در طول مدیریت رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی و رئیس فعلی آن، نهادهای غیردولتی دوستدار میراث فرهنگی به نامه نوشتن و بیانیه دادن روی آوردند و خطر از دست رفتن میراث فرهنگی ایران را به مسئولان 
گوشزد کردند، ولی گویی هنوز گوش شنوایی برای شنیدن خواسته ها و دغدغه های آنان وجود ندارد.
گوشزد کردند، ولی گویی هنوز گوش شنوایی برای شنیدن خواسته ها و دغدغه های آنان وجود ندارد.
تخریب بخشی از نقش‌برجستهٔ بهرام دوم، پادشاه ساسانی، در تنگ چوگان در بیشاپور، حراج و فروش اموال فرهنگی (سکه‌های قدیمی) ایران در جنوب شرق کشور در مسیر مرزی ایران ـ افغانستان، خطر حذف ژئوپارک قشم از فهرست یونسکو، خطر خروج ارگ تاریخی بم از فهرست میراث جهانی در خطر و چندین و چند اتفاق تلخ دیگر که خبرهایش طی چند هفته گذشته روی خروجی رسانه های آمده و نشان می دهد سال90، سال خوبی برای میراث فرهنگی و دوستداران آن نبوده است.
نگاهی به اتفاقات چند هفته گذشته در حوزه میراث فرهنگی نشان می دهد در سکوت و بی خبری مسئولان چه بر سر اشیاء و مکان های تاریخی ایران می آید، تاریخی که انگار تنها برای برخی مدیران مستمسک خوبی است که با آن عکس یادگاری بگیرند و مدام در رسانه ها از میراث کوروش و لزوم حفظ بناهای تاریخی و فرهنگی ایران سخن بر زبان برانند اما در عمل ....!
دیدگاه تان را بنویسید