خبرآنلاین: رضا صادقی با انتشار این عکس از صاف و ساده بودن دوران خوشِ کودکی یاد کرد. او درباره این عکس نوشت: «وقتی که بچه بودم پرواز یک بادبادک میبردت از بامهای سحرخیری پلک تا نارنجزاران خورشید وقتی که بچه بودم خوبی زنی بود که بوی سیگار میداد و اشکهای درشتاش از پشت عینک با قرآن میآمیخت آه آن روزهای رنگین آه آن روزهای کوتاه وقتی که بچه بودم آب و زمین و هوا بیشتر بود و جیرجیرک شبها در خاموشی ماه آواز میخواند وقتی که بچه بودم در هر هزاران و یک شب، یک قصه بس بود تا خواب و بیداری خوابناکت سرشار باشد آه آن روزهای رنگین آه آن فاصلههای کوتاه آن روزها آدم بزرگها و زاغهای فراغ اینسان فراوان نبودند وقتی که بچه بودم مردم نبودند آن روزها وقتی که من بچه بودم غم بود اما کم بود.»
دیدگاه تان را بنویسید