سرویس سیاسی فردا؛ رضا رسولی: روز گذشته طی حکمی خانم دکتر لعیا جنیدی به عنوان معاون حقوقی رییس جمهور منصوب شد. این بانوی حقوق دان، استاد دانشگاه تهران و مولف کتب حقوقی است.
نکتهی قابل توجه و تامل این که مناصب اجرایی خاصه در قوهی مجریه که کار ویژهی آن، اجرای قانون اساسی است، کرسی نظریه پردازی و میز اندیشه ورزی نیست. گرچه لازم است هرکسی که بر صندلی مصادر اجرایی تکیه میزند، حتما به قدر معتنا به° از دانش تخصصی بهرهمند باشد، اما اکتفای به سواد و مدرک تحصیلی افراد در سپردن مسولیتها خصوصا در سطوح کلان، الزاما تصمیم مدیریتی قابل ستایش تلقی نمیشود. این بانوی حقوق دان، پیش از این، بالاترین مسئولیت مدیریتی که تجربه کرده است، مدیر کلی تدوین و تنقیح قوانین وزارت علوم بوده است واکنون به صورت تصاعدی به سمت معاونت حقوقی رییس جمهور ارتقا پیدا کرده است. در حالی که هر جایگاه سازمانی به نسبت موقعیت آن، دارای ساختاری خاص در نظام دیوانی کشور است و طبیعتا متصدی آن، میبایستی به تناسب آن مقام، تجربهی لازم را در باب ساختار، سازمان، بودجه، نیروی انسانی، برنامه ریزی و جدول اجرایی برنامهها داشته باشد. این موضوع در مناصب کلان، یک اقتضای دیگر نیز دارد و آن هم آشنایی فرد منصوب، به مناسبات کلان اداری، سیاسی در عرصهی ملی است. حال انتصاب ناگهانی یک مدیرکل به سمت معاون رییس جمهور، دقیقا به مثابهی
یک پرش سیاسی است. پرشی که برای خانم معاون یک جهش تصاعدی اداری به حساب میآید و برای جایگاه بزرگ معاونت رییس جمهور ایران، یک پرتاب نزولی در واسپاری منصب. انتظار میرفت در طلیعهی دولت جدید، رییس جمهورحقوق دان مان، دست کم در باب انتصاب معاون حقوقی خود، اشراف بیش تری را بروز میداد.
دیدگاه تان را بنویسید